Έλληνες πολέμαρχοι της Ουκρανίας

Ο πόλεμος που άρχισε με εισβολή των ρωσικών δυνάμεων στις περιοχές των συνόρων Ρωσίας και Ουκρανίας, έφεραν στην επιφάνεια τις περιπτώσεις δύο πολιτών της Σοβιετικής Ένωσης, οι οποίοι πρόσφεραν τα μέγιστα στον τομέα της στρατιωτικής τακτικής και είχαν μεγάλη συνεισφορά στη νίκη των Σοβιετικών επί των Γερμανών κατά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο. Ο ένας ήταν ο Κωνσταντίνος Τσελπάν που συνέβαλε στο σχεδιασμό του θρυλικού τανκ «Τ-34» με το οποίο οι Σοβιετικοί κατέβαλαν τα περίφημα γερμανικά τανκ «Πάντσερ», και ο άλλος ήταν ο Βλαδίμηρος Τριανταφίλοβ, ο οποίος σχεδίασε τη στρατιωτική τακτική

που ονομάστηκε «Επιχείρηση Βάθους», που εφαρμόστηκε νικηφόρα στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, και εφαρμόζεται ακόμα από τους Ρώσους στρατηγούς του Πούτιν.

Βλαδίμηρος Κυριάκου Τριανταφίλοβ

Ο Βλαδίμηρος Τριανταφίλοβ, γεννήθηκε το 1894, στο χωριό Μαγκορότζι, στην επαρχία Καρς, της Τουρκίας. Λόγω των διώξεων, η ελληνική οικογένεια έφυγε από την Τουρκία και εγκαταστάθηκε στη Ρωσία. Ο Βλαδίμηρος τελειώνοντας το σχολείο κατατάχτηκε στο στρατό όπου τον βρήκε ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος (1914), και το 1915 αποφοίτησε από τη λεγόμενη «Σχολή Ανθυπολοχαγών». Το 1917, ο Τριανταφίλοβ είχε προαχθεί σε υπολοχαγό, πολέμησε στην πρώτη γραμμή και τραυματίστηκε τρεις φορές, ενώ έλαβε και πέντε παράσημα για την ανδρεία του. Όταν ξέσπασε η οκτωβριανή επανάσταση, την ίδια χρονιά (1917), τάχθηκε με τους Μπολσεβίκους, και ανέλαβε πολιτική δράση με την παράταξη των «Επαναστατών Σοσιαλιστών». Συμμετείχε στις πολεμικές και πολιτικές επιτροπές του στρατού, και όταν μετά από λίγο δημιουργήθηκε επίσημα ο «Κόκκινος Στρατός» ο Βλαδίμηρος Τριανταφίλοβ, γρήγορα αναδείχθηκε στις τάξεις των αξιωματικών. Έτσι, από διοικητής λόχου το 1918, γρήγορα έγινε διοικητής του τάγματος των μαθητών της «Στρατιωτικής Σχολής Πεζικού», στο Ασάτοβο, και πολύ σύντομα το τάγμα του τον εξέλεξε διοικητή του συντάγματος. Το 1919, επήλθε ρήξη των «Επαναστατών Σοσιαλιστών» με την εξουσία των Σοβιέτ, και ο Τριανταφίλοβ προσχώρησε στο Κομμουνιστικό Κόμμα.

Στον ρωσικό εμφύλιο, ο «Κόκκινος Στρατός» συγκρούστηκε με τον τσαρικό «Λευκό Στρατό», και ο Τριανταφίλοβ ενώ έκανε ανώτερη στρατιωτική εκπαίδευση στην Ακαδημία Πολέμου όπου φοιτούσαν τα ανώτερα στελέχη, ταυτόχρονα διακρίθηκε στα μέτωπα της Ουκρανίας. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να χαρακτηριστεί «εχθρός της Ουκρανίας», αλλά και να τιμηθεί από τον Λένιν με το παράσημο της «Κόκκινης Σημαίας», και ανέλαβε διοικητής της «7ης Στρατιάς».

Επιτελικές Ικανότητες

Όταν τέλειωσε ο εμφύλιος, το 1923, ο Τριανταφίλοβ μετατέθηκε στο Γενικό Επιτελείο της Σοβ. Ένωσης, όπου δούλεψε ως αρχηγός «Διεύθυνσης Επιχειρήσεων», ενώ το 1928 έγινε αναπληρωτής Αρχηγός του Επιτελείου. Στο διάστημα αυτό, ο Τριανταφίλοβ έδειξε ταλέντο στο σχεδιασμό των στρατιωτικών επιχειρήσεων, και εργάστηκε πάνω στην τακτική μεθοδολογία των στρατιωτικών επιχειρήσεων. Καρπός της δουλειάς αυτής, ήταν το βιβλίο του Βλαδίμηρου Τριανταφίλοβ «Ο Χαρακτήρας των Επιχειρήσεων του Σύγχρονου Στρατού», το οποίο αποτέλεσε τη βάση για την πολεμική θεωρία της Σοβιετικής Ένωσης κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και στα χρόνια που θα ακολουθούσαν.

Η θεωρία έχει σαν κεντρικό της σημείο την «Επιχείρηση Βάθους», δηλαδή ο Τριανταφίλοβ πρότεινε ότι το κύριο βάρος των επιχειρήσεων θα το είχαν οι μηχανοκίνητες μονάδες (τεθωρακισμένων) οι οποίες κάτω από την προστασία του πυροβολικού και αεροπορική κάλυψη, θα εισχωρούσαν βαθιά στο έδαφος του αντιπάλου χτυπώντας σε βάθος τις επίγειες δυνάμεις του, ενώ μεγάλες δυνάμεις πεζικού θα απασχολούσαν τον αντίπαλο στις γραμμές του μετώπου. Οι μηχανοκίνητες μονάδες θα χτυπούσαν αρχικά το αμυντικό σύστημα του εχθρού, και θα εισχωρούσαν ακόμη βαθύτερα χτυπώντας τις υποδομές του. Έτσι, ο εχθρός θα αναγκαζόταν σε παράδοση.

Πράγματι οι Σοβιετικοί εφάρμοσαν αυτή την τακτική κάνοντας «Επιχειρήσεις Βάθους» και κατανικώντας τους Γερμανούς στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Τριανταφίλοβ, σκοτώθηκε σε αεροπορικό ατύχημα τον Ιούλιο του 1931, και δεν είδε τη στρατιωτική τακτική του να επιβεβαιώνεται. Πληροφορίες για τη σημαντική αυτή στρατιωτική συνεισφορά του Βλαδίμηρου Τριανταφίλοβ, μάθαμε από τον Σοβιετικό στρατάρχη Γκεόργκι Ζούκοβ, ο οποίος στα απομνημονεύματά του αναφέρει τον Τριανταφίλοβ σαν «αρχιτέκτονα της νίκης», υποστηρίζοντας ότι οι συνεχείς νίκες και η τελική συντριβή των Γερμανών, κατορθώθηκε χάρη στην πιστή εφαρμογή της «Επιχείρησης Βάθους».

Από τότε, η «Επιχείρηση Βάθους» είναι το σοβαρότερο εργαλείο των ρωσικών στρατιωτικών σχεδιασμών, και εφαρμόζεται και από τον Πούτιν και τους επιτελείς του, όπως δείχνει περίτρανα ο τρόπος που επιτέθηκαν οι Ρώσοι στην Ουκρανία, απασχολώντας δυνάμεις πεζικού στο μέτωπο, και εισβάλλοντας ακόμη βαθύτερα με μηχανοκίνητες δυνάμεις.     

Κονσταντίν Τσελπάν

Ο Κονσταντίν Τσελπάν, γεννήθηκε το 1899, στη Μαριούπολη, της τότε Ρωσικής Αυτοκρατορίας, και οι γονείς του Θεόδωρος και Ελισάβετ ήταν ενεργά μέλη της ελληνικής κοινότητας της Μαριούπολης. Μετά την επανάσταση του 1917, ο Κονσταντίν τάχθηκε με τους Μπολσεβίκους και συμμετείχε στον ρωσικό εμφύλιο πόλεμο. Όταν έληξε ο εμφύλιος με νικητές τους Μπολσεβίκους, η Ουκρανία και η Μαριούπολη έγιναν τμήμα της Σοβιετικής Ένωσης. Ο Κονσταντίν Τσελπάν ως σοβιετικός πολίτης σπούδασε στο «Τεχνολογικό Ινστιτούτο του Χαρκόβου». Εκεί ανακάλυψε το ταλέντο του στο σχεδιασμό κινητήρων εσωτερικής καύσης. Μετά την αποφοίτησή του, το 1924, άρχισε να εργάζεται στο Εργοστάσιο Κινητήρων του Χαρκόβου, στο τμήμα «Γραφείο Σχεδίασης Κινητήρων», και σε σύντομο χρονικό διάστημα ανέλαβε τη διεύθυνση του γραφείου. Το 1928 και 1929, ο Κονσταντίν Τσελπάν έκανε σεμινάρια μετεκπαίδευσης στην Αγγλία, Ελβετία και τη Γερμανία.

Σχεδιασμός του κινητήρα Τ-34

Ο Κονσταντίν Τσελπάν, ήταν ο κύριος εμπνευστής και σχεδιαστής του διάσημου πλέον πετρελαιοκινητήρα V-2, του άρματος μάχης (τανκ) Τ-34. Ήταν ένας πολύ δυνατός κινητήρας ο οποίος κινούσε το βαρύ όχημα. Για την εφεύρεση αυτή ο Τσελπάν τιμήθηκε με βραβείο Λένιν. Χάρη σ’ αυτόν τον κινητήρα σχεδιάστηκε το τανκ Τ-34 με το οποίο οι Σοβιετικοί εξαπέλυσαν την μεγάλη αντεπίθεση κατανικώντας τους Γερμανούς και υπερφαλαγγίζοντας τα γερμανικά τανκ «Πάντσερ». Τα πρώτα Τ-34 βγήκαν στην παραγωγή το καλοκαίρι του 1940, όταν ο Κονσταντίν Τσελπάν δεν ζούσε. Είχε δολοφονηθεί από πράκτορες του Στάλιν δύο χρόνια πριν.

Η «Ελληνική Επιχείρηση»

Στα τέλη του 1937, η NKVD, δηλαδή η μυστική αστυνομία του Στάλιν, έθεσε σε εφαρμογή την «Ελληνική Επιχείρηση». Στόχος της ήταν η εξόντωση των Ελλήνων της Σοβιετικής Ένωσης και της Ουκρανίας ειδικότερα. Σύμφωνα με συντηρητικούς υπολογισμούς, στα επόμενα χρόνια 38.000 άνθρωποι, Σοβιετικοί πολίτες ελληνικής καταγωγής, δολοφονήθηκαν ή πέθαναν στα γκουλάγκ. Οι πράκτορες της NKVD συνέλαβαν τον Τσελπάν στις 15 Δεκεμβρίου του 1937. Κατηγορήθηκε ότι ηγήθηκε ελληνικής αντεπαναστατικής εθνικιστικής οργάνωσης που είχε στόχο να ανατινάξει το εργοστάσιο κινητήρων στο Χάρκοβο. Μετά από φρικτά βασανιστήρια ο Τσελπάν ομολόγησε ότι ήταν Έλληνας κατάσκοπος. Στις 4 Φεβρουαρίου 1938 καταδικάστηκε σε θάνατο. Εκτελέστηκε με κάθε μυστικότητα στις 10 Μαρτίου του 1938, στη φυλακή του Χαρκόβου. Χρόνια αργότερα η χήρα Τσελπάν έλαβε ένα γράμμα που ανέφερε ότι ο Κονσταντίν πέθανε στις 16 Μαΐου του1942, από «καρδιακή ανεπάρκεια».

Τελικά το 1956, τρία χρόνια από το θάνατο του Στάλιν, η σοβιετική κυβέρνηση «αποκατέστησε» τον Τσελπάν, και τον απάλλαξε μετά θάνατον απ’ όλες τις ψευδείς κατηγορίες. Η πραγματική αιτία του θανάτου του έγινε γνωστή το 1988, με το άνοιγμα των αρχείων των μυστικών υπηρεσιών της περιόδου εκείνης.

Διαβάστε επίσης:

Έρχονται μεγάλες ανατροπές στα επιδόματα ανεργίας…

Ο πόλεμος της προπαγάνδας: Η ατέλειωτη λίστα των fake news και η «λαβωμένη» αλήθεια (Photos/videos)

Rosie the Riveter: Το κορίτσι που έγινε σύμβολο για τις χειραφετημένες γυναίκες

Keywords
Τυχαία Θέματα