Φίλε Νίκο, φίλε Μεβλούτ!

11:32 16/4/2021 - Πηγή: Το Ποντικι

Δεν πάει πολύς καιρός που ο Τούρκος πρόεδρος σε ένα από τα προγραμματικά νεοοθωμανικά ξεσπάσματά του είχε δηλώσει ότι δεν θα δεχτεί να βρεθεί με τον Έλληνα πρωθυπουργό ούτε στην ίδια αίθουσα.

Χθες δέχτηκε -και μάλιστα στην πρωτεύουσα του σουλτανάτου του- έναν κατώτερό του αξιωματούχο, τον Έλληνα Υπουργό των Εξωτερικών, Νίκο Δένδρα. Στο παιχνίδι ισχύος που παίζεται τον τελευταίο χρόνο στο Αιγαίο και την ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσόγειου, όλα

έχουν την σημασία τους.

Στη συνέχεια, ο Έλληνας υπουργός συναντήθηκε με τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου και μαζί, μπροστά στις κάμερες, έκαναν τις δηλώσεις που προκάλεσαν εντύπωση για την έντασή τους.

Ωστόσο, δεν θα μπορούσαν να είναι ηπιότερες αν σκεφτεί κανείς την ένταση που επεκράτησε στις ελληνοτουρκικές σχέσεις τον περασμένο χρόνο.

Μια ένταση που ξεκίνησε με την ασύμμετρη επίθεση στον Έβρο μέσω των μεταναστών που χρησιμοποιήθηκαν ως πολιορκητικός κριός στα βόρεια σύνορά μας αλλά και στις ακτές του Αιγαίου, με την παραληρηματική απειλητική ρητορική όλου του τούρκικου πολιτικού συστήματος εναντίον της χώρας μας, και συνεχίστηκε με το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο, με τις παράνομες γεωτρήσεις στην Κύπρο, με την ένταση στο Αιγαίο με το Ορούτς Ρέις, όπου οι στόλοι των δυο χωρών αντιπαρατάχτηκαν κανονικά σε θέσεις μάχης, με τις συνεχείς παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου από μεριάς των Τούρκων, με την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί…

Πριν από όλα, να διευκρινίσουμε κάτι: η Ελλάδα δεν είναι ούτε Κιργισία, ούτε Αζερμπαϊτζάν. Είναι μια ισχυρή, πολιτισμένη χώρα που ανήκει στο σκληρό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Είναι μια χώρα που έκανε μαζί με την Τουρκία αίτηση για σύνδεση με τη νεοπαγή Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ) το 1959, πράγμα που πέτυχε πριν πολλές δεκαετίες – ενώ αντίθετα η Τουρκία δεν έγινε δεκτή και δεν πρόκειται να γίνει, τουλάχιστον για το προσεχές μέλλον.

Άρα η Τουρκία οφείλει να κατανοήσει ότι δεν πρόκειται για χώρα-δορυφόρο της αλλά για ανεξάρτητο κράτος που μπορεί να απαντά στις οθωμανικές της αυθαιρεσίες.

Κατά τα άλλα, ο πονηρός ανατολίτης προσπάθησε απευθυνόμενος στην ουσία προς την διεθνή κοινότητα (Ευρώπη και ΗΠΑ κυρίως), να δώσει την εντύπωση ότι δεν τρέχει τίποτα. Ήλπιζε στην σιωπή του Δένδια, σιωπή που θα ερμηνευόταν ως αποδοχή των τουρκικών αυθαιρεσιών στον χώρο του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου κατά το προηγούμενο έτος.

«Ούτε το διεθνές δίκαιο παραβιάσαμε, ούτε οι Έλληνες διαμαρτύρονται. Δεν έχουμε ζητήματα να λύσουμε, αυτά που έγιναν τον περασμένο χρόνο, περασμένα ξεχασμένα και τουρκικά κεκτημένα. Εμείς έχουμε να λύσουμε μικροδιαφορές σχετικά με την καταπιεσμένη τουρκική μειονότητα, να συμφωνήσουμε στην ανοικοδόμηση των οθωμανικών μνημείων στην Ελλάδα και των χριστιανικών στην Τουρκία. Επίσης έχουμε το Κυπριακό αλλά να κάνουν πίσω αυτοί. Μην είναι πλεονέχτες και τα θέλουν όλα δικά τους».

Προφανώς, ο Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος έπραξε το αυτονόητο. Η Τουρκία απλά βρίσκεται αντιμέτωπη με μιαν Ελλάδα ισχυρή, μιαν Ελλάδα Ευρωπαϊκή και το κυριότερο, μιαν Ελλάδα εξοπλισμένη. Το δε τελευταίο αποτελεί και το πιο ισχυρό διπλωματικό της χαρτί!