Για την απαράδεκτη 6ήμερη εργασία

13:08 6/7/2024 - Πηγή: Το Ποντικι

Με τις πρόσφατες επισκέψεις του σε διάφορα υπουργεία και ιδιαίτερα στο υπουργείο εργασίας, ο πρωθυπουργός προσπάθησε να παρουσιάσει μια μαγική εικόνα. Μιας κυβέρνησης με επιτυχημένο έργο και μιας χώρας που προοδεύει. Επιβεβαίωσε ότι δεν κάνει πίσω στην εφαρμογή της αντεργατικής πολιτικής, τουναντίον δήλωσε αποφασισμένος να προχωρήσει σε νέες αντεργατικές μεταρρυθμίσεις.

Ομολόγησε δηλαδή ότι γράφει στα παλιά του τα παπούτσια τη μαζική καταδίκη της ΝΔ στις πρόσφατες ευρωεκλογές που είναι αποτέλεσμα της εφαρμοζόμενης αντιλαϊκής πολιτικής και τις συνέπειες της στον λαό από τη μεγάλη ακρίβεια,

τους χαμηλούς μισθούς και τις συντάξεις, τα εξαντλητικά ωράρια εργασίας, το διαλυμένο σύστημα υγείας, τους πλειστηριασμούς, την εμπλοκή της χώρας μας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τόσα άλλα.

Απέδειξε με αυτό τον τρόπο ο κύριος Μητσοτάκης αυτό που λέει το ΚΚΕ διαχρονικά ότι αυτή η κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, δε λογαριάζουν τον λαό μπροστά στην υλοποίηση της αντεργατικής πολιτικής προς όφελος των επιχειρηματικών ομίλων. Για αυτούς νομοθετούν τα αστικά κόμματα, σε αυτούς δίνουν λογαριασμό, σε αυτούς κάθονται σούζα όπως θυμηθήκαμε όλοι από την ιστορία του κυρίου Αυγενάκη και το κατσάδιασμά του από ένα βιομήχανο στη Θεσσαλονίκη.

Η επιβολή της 6ήμερης εργασίας από 1η Ιούλη και η πρόσφατη ερμηνευτική εγκύκλιος για την ψηφιακή κάρτα εργασίας ήταν τα τελευταία δώρα της κυβέρνησης προς τους μεγαλοεργοδότες. Η δουλειά 6 ημέρες την εβδομάδα, που μπορεί σε ορισμένους κλάδους συνεχούς λειτουργίας να φτάσει και τις 7 ημέρες την εβδομάδα, επιβεβαιώνει ότι η κυβέρνηση ανοίγει τον δρόμο για το ξεζούμισμα της εργατικής τάξης με σκοπό να μεγαλώσουν τα κέρδη των μονοπωλίων. Ξεθάβοντας ένα προεδρικό διάταγμα του 1932 και μια απόφαση του Άρειου Πάγου το 1965 η κυβέρνηση δεν αναγνωρίζει ως «παραγωγικό χρόνο» την προετοιμασία/ αποχώρηση των εργαζομένων – καταρχάς στη βιομηχανία – από την εργασία, όπως και το διάλειμμα σε όλους τους κλάδους της οικονομίας. Η προσπάθεια μεγάλης βιομηχανίας του φαρμάκου να βάλει ωρομετρητές στα αποδυτήρια των εργαζομένων μπορεί να απέτυχε κάτω από την άμεση αντίδραση του σωματείου όμως δείχνει για ποιους νομοθετεί η κυβέρνηση.

Αυτές οι αντιδραστικές ρυθμίσεις έρχονται να προστεθούν στους αντεργατικούς νόμους που εδώ και δεκαετίες έχουν διαμορφώσει η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ, οι διάφοροι αριστεροί και ακροδεξιοί συνεταίροι τους στις κυβερνήσεις που έχουν προηγηθεί. Στόχος τους είναι η ένταση της εκμετάλλευσης και το τέντωμα του εργάσιμου χρόνου μέχρι και 13 ώρες δουλειάς την ημέρα χωρίς καμία υπερωρία. Κατάργηση του 8ωρου και της Κυριακής – αργίας, διευθέτηση του χρόνου εργασίας, πλήθος ελαστικών μορφών απασχόλησης την ώρα που τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων σπάνε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο.

Γίνεται φανερό και στους πιο δύσπιστους ότι η στρατηγική του κεφαλαίου, οι στόχοι της «πράσινης μετάβασης» και τα προαπαιτούμενα του Ταμείου Ανάκαμψης προϋποθέτουν ένταση της εκμετάλλευσης διευρύνοντας το ωράριο εργασίας και την απλήρωτη εργασία. Αυτή η στρατηγική δεν είναι ελληνικό φαινόμενο, είναι γενική στρατηγική της Ε.Ε., όπως έχει αποτυπωθεί σε δεκάδες κανονισμούς και οδηγίες, όπως εφαρμόζεται σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. Κάτι φλυαρίες των κομμάτων της σοσιαλδημοκρατίας, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, ότι στην Ευρώπη η τάση είναι να εφαρμοστεί το 4ήμερο είναι εκ του πονηρού, επιδιώκει να ρίξει στάχτη στα μάτια των εργαζομένων και να βγάλει λάδι, για άλλη μια φορά, αυτό το σύστημα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Αν κάποιος πάρει συγκριτικά τα στοιχεία της Eurostat θα δει ότι η γενική τάση σε βασικά στοιχεία της απασχόλησης είναι αύξηση των ωρών εργασίας, διεύρυνση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, «αυξήσεις» μισθών πολύ πίσω του πληθωρισμού και της ακρίβειας, άνοδος των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.

Άλλωστε όποιος αναρωτιέται τι είναι αυτή η 4ήμερη εργασία μπορεί κάλλιστα να ρωτήσει τους μεταλλωρύχους της Χαλκιδικής που ήθελαν να τους επιβάλουν την 12ωρη – 4ήμερη εργασία, καταργώντας αργίες και γιορτές, καταργώντας το 8ωρο τους και τα δικαιώματα τους. Όμως η κυβέρνηση και η εργοδοσία πήρε και εκεί για τα καλά το μάθημα της.

Αν κάποιος αναλογιστεί όλα αυτά δε θα απορήσει γιατί ο κύριος Μητσοτάκης πρότεινε η μείωση της ανεργίας των νέων να μην επιτευχθεί με τη μείωση του εργασίμου χρόνου αλλά με το να βγουν στη δουλειά όλοι οι συνταξιούχοι. Και μη γελιόμαστε, για τα κόμματα του κεφαλαίου δεν είναι δυνατόν ένας συνταξιούχος που δεν τα βγάζει πέρα να παίρνει και σύνταξη και μισθό. Η εξαγγελία αυτή έγινε για να δοθεί το σύνθημα της αύξησης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης όπως έγινε καταρχάς με συγκεκριμένα προγράμματα της ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ) που μπορούν να περιλαμβάνουν «εργαζόμενους» έως και 74 ετών! Ενώ όπως όλοι ακούσαμε τις γυναίκες τις περιμένει νέος εργασιακός μεσαίωνας με ένταση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης.

Στην ένταση της αντιλαϊκής πολιτικής έχουν απαντήσει ήδη οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα τους σε δεκάδες χώρους δουλειάς και σε κλάδους που με τις συλλογικές συμβάσεις τους έχουν μετατρέψει αυτούς τους νόμους σε κουρελόχαρτα. Η ΝΔ, όπως και το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ πήραν ένα γερό μάθημα στις πρόσφατες ευρωεκλογές, πλατιά τμήματα του λαού τους γύρισαν την πλάτη. Δεν μπορούν εύκολα να εγκλωβίσουν τους εργαζόμενους στα παραμύθια της «δίκαιης ανάπτυξης». Η δυσαρέσκεια που μεγαλώνει πρέπει να γίνει οργανωμένο ποτάμι που θα πνίξει τα κόμματα του κεφαλαίου και θα ανατρέψει την αντιλαϊκή πολιτική. Το ΚΚΕ θα συνεχίσει στην πρώτη γραμμή στην οργάνωση και το συντονισμό των λαϊκών αγώνων, για να ανοίξει ο δρόμος της πραγματικής ευημερίας για όσους παράγουν τον πλούτο, για τον εργαζόμενο λαό.

* Ο Νίκος Μαυροκέφαλος είναι υπεύθυνος του Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ για την Εργατική – Συνδικαλιστική Δουλειά, Μέλος της ΚΕ

Διαβάστε επίσης:

Η Λεπέν και η κρίση των ελληνικών κομμάτων

Η έννοια της αλλαγής είναι η ίδια η πολιτική

Ποιος κυβερνά αυτόν τον κόσμο;