Η κατάρα των Εξαρχείων…

ΣΤΗΛΕΣΙστορίες για αγρίους

Η αλητεία των Εξαρχείων δεν είναι σημερινό φαινόμενο, ούτε και χθεσινό. Είναι ένα φαινόμενο που κρατά δεκαετίες με την ανοχή όλων αλλά και την ύποπτη συντήρησή του από τους λεγομένους σκοτεινούς κύκλους - με δυο λόγια, το εκάστοτε παρακράτος. Οι εγκληματίες αυτοί εξακολουθούν για κάποιον ακατανόητο τρόπο να χαρακτηρίζονται από τα «συστημικά μέσα» ως αντιεξουσιαστές: ένας χαρακτηρισμός που σε μιαν ανερμάτιστη και στα όρια του γελοίου κοινωνία προκαλεί αντί του αποτροπιασμού μιαν αίσθηση θαυμασμού. Οι «αντιεξουσιαστές» κουκουλοφόροι επίσης κατά ένα περίεργο τρόπο,

παρά την γενικότερη κατακραυγή, προκαλούν την εντύπωση μιας πρωτοπορίας! Κι όταν κανείς προέρχεται από μια κοινωνία ανώριμη, ασύνδετη και εν τέλει ασυνείδητη που μεταπολιτευτικά ταύτισε την πρωτοπορία με τα κλειστά πανεπιστήμια, τις συντεχνιακές απεργίες, τις συνδικαλιστικές μαφιόζικες πολιτικές, τις καταστροφές, την τυφλή αναταραχή, υπάρχει πρόβλημα. Η δημιουργικότητα προκαλεί απέχθεια σε αυτή τη χώρα…

Πρωτοπορία κατά μια κατά παγκοσμίως ιδιότυπη ερμηνεία στην χώρα μας είναι να κρύβεις το πρόσωπο σου, να δρας αγεληδόν και να επιτίθεσαι εναντίον ενός θύματος. Ως πρωτοπορία επίσης λογαριάζεται να θέτεις περιοχές εκτός νόμου – περιοχές αυτόνομες όπου χρειάζεται ένα ειδικό «πιστοποιητικό φρονημάτων» προκειμένου να κυκλοφορείς. Αυτός ο άγριος φασισμός ο οποίος δεν καταγγέλλεται αλλά αντίθετα υποθάλπεται, τροφοδοτείται και καλύπτεται «θεωρητικά» ακόμα και από κοινοβουλευτικά κόμματα και εκπροσώπους του «σοφού λαού», γίνεται εμμέσως αποδεκτός ως υποσυνείδητο αντιστάθμισμα των πάλαι ποτέ διώξεων της Δεξιάς εναντίον της Αριστεράς. Αυτή η επικίνδυνη ανοχή στα φαινόμενα του «προοδευτικού» τραμπουκισμού και της αριστερής εγκληματικότητας δεν καταγγέλλονται πρώτα από όλα ισομερώς με αυτά της δολοφονικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής. Είναι ο αντίποδάς τους. Κάποιοι σε αυτό τον τόπο θεωρούν ότι είναι «φασιστική» πράξη να σε σπάει στο ξύλο μια συμμορία χρυσαυγιτών και «προοδευτική» όταν το πράττει μια αντίστοιχη μαφία «αριστεριστών» κουκουλοφόρων. Είναι ακριβώς το ίδιο μ’ αυτό που συνέβη με τον Γρηγορόπουλο και την κυοφορούσα Αγγελική της Μαρφίν. Με αυτή την αντίληψη της «πρωτοπορίας» πορεύτηκε η χώρα στην μεταπολίτευση κι αυτή η αντίληψη έγινε καθεστώς που ασκεί την εξουσία του στο βαθμό που του επιτρέπεται και ανάλογα με τις εξαρτήσεις του. Αλλά όταν η λεγόμενη «πρωτοπορία» ταυτίζεται με το κοινό έγκλημα, αυτό είναι ένας εξευτελισμός και των κινημάτων, και των εννοιών και των ζωών μας…

Η Αριστερά εν πάσει περιπτώσει έδωσε τους αγώνες που έδωσε για να κυκλοφορούν οι άνθρωποι ελεύθερα στους δρόμους, ανεξαρτήτως των πολιτικών τους φρονημάτων.

Αλλά πάει πολύ να θεωρείται πρωτοπορία αυτός ο εγκληματικός εσμός των κουκουλοφόρων!

ΥΓ: Δεν πάει πολύς καιρός που η αλήστου μνήμης πρόεδρος της Βουλής υποδέχτηκε στον αυλόγυρο του κοινοβουλίου μιαν ομάδα «αντιεξουσιαστών» που απαιτούσε την αποφυλάκιση εγκληματιών κι όχι για παράδειγμα τα υπέροχα παιδιά της Νομικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών που ξεπέρασαν το Χάρβαρντ και βγήκαν Πρωταθλητές Κόσμου αποσπώντας οκτώ βραβεία στον Παγκόσμιο Γύρο του διεθνούς πανεπιστημιακού διαγωνισμού Foreign Direct Investment International Arbitration Moot 2015…

ΕξάρχειααντιεξουσιαστέςεπιθέσειςHas video:
Keywords
Τυχαία Θέματα