Η Λωζάννη στο «τραπέζι» της δεξαμενής σκέψης πρώην διπλωματών

06:22 22/6/2024 - Πηγή: Το Ποντικι

Μια ξεχωριστή δεξαμενή σκέψης, προβάλλουν οι αφυπηρετήσαντες διπλωμάτες με την πρώτη εκδήλωσή τους στο αμφιθέατρο του υπουργείου Εξωτερικών (18.06.2024) για τη Συνθήκη της Λωζάννης.

Η σύμβαση ανταλλαγής των πληθυσμών που υπογράφηκε στις 30 Ιανουαρίου 1923 στη Λωζάννη ορίζει ανταλλαγή Ελλήνων και Τούρκων, αλλά στο ίδιο κείμενο με ξεχωριστό κεφάλαιο προστατεύονται οι μη μουσουλμανικές μειονότητες στην Τουρκία και οι μουσουλμάνοι στην Ελλάδα.

Με

τη δυνατότητα που παρέχεται από το εύπλαστο διεθνές δίκαιο, η αυθαιρεσία συχνά επιλέγει την πολιτική «παρερμηνεία και κατάχρηση» των όρων των Συνθηκών.

Η Τουρκία και η Ελλάδα, για διαφορετικούς λόγους η κάθε μία, επέλεξαν τον ανταγωνισμό και την κατά βούληση αξιοποίηση μίας υπέρτατης Συνθήκης όπως η Συνθήκη της Λωζάννης. Όμως μία υπέρτατη Συνθήκη απαιτεί απόλυτο σεβασμό του πνεύματος και του γράμματος, που δεν μπορεί να παραβιάζει το εσωτερικό δίκαιο, αλλά ούτε και κάθε άλλο δίκαιο που παράγεται μετά την υπογραφή και κύρωσή της.

Δημόσια «ζύμωση»

Τη σημασία όλων των στοιχείων επιστήμης και ενεργού διπλωματίας πρόβαλαν στη δημόσια συζήτησή τους όσοι συμμετείχαν στην πρώτη δημόσια συζήτηση διπλωματών, ακαδημαϊκών, εκπροσώπων ΜΜΕ και της κοινωνίας των πολιτών, αλλά και των νεαρών σπουδαστών της Διπλωματικής Ακαδημίας του υπουργείου Εξωτερικών, που σύντομα θα ενταχθούν στις τάξεις των ενεργών διπλωματών της χώρας μας.

Το εξαιρετικό πάνελ ομιλητών στο υπουργείο Εξωτερικών πρόβαλε πέρα από τη νομική και κοινωνική αξία της Συνθήκης, με αναφορές του καθηγητή Θάνου Βερέμη και του έγκριτου δημοσιογράφου και αναλυτή Λάμπρου Καλλαρύτη, την αξιοποίηση της Συνθήκης από την ελληνική πολιτεία , ώστε σήμερα στη Θράκη να λειτουργεί αρμονικά ένα σημαντικό πιλοτικό μοντέλο συνύπαρξης και σεβασμού στη διαφορετικότητα.

Σε αντίθεση με όσα πρόβλεψαν μεγάλοι διανοητές, στη Θράκη Χριστιανισμός και Ισλάμ συνυπάρχουν χωρίς να διαπιστώνεται σύγκρουση πολιτισμών.

Για τη διευκόλυνση της συζήτησης στο αμφιθέατρο επιλέχθηκε η ακόλουθη δομή παρουσίασης του θέματος: θρησκεία, εκπαίδευση και λειτουργία της τουρκικής προξενικής αρχής στην Κομοτηνή.

Η θρησκεία

Η γνωριμία με τους μουφτήδες, τους ιμάμηδες, τους ψάλτες, τους μουτεβελήδες, τους προέδρους των Διαχειριστικών Επιτροπών της Μουσουλμανικής Περιουσίας και τους μουσουλμάνους συμπολίτες μας όλων των ηλικιών συμβάλλει ακόμη περισσότερο στη θετική εκτίμηση του πολυπολιτισμικού πλεονεκτήματος της Ελλάδας από την ενεργό παρουσία της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη.

Α. Μουφτής ιεροδίκης: Ανατριχιάζει ο δυτικός μας πολιτισμός και κάθε δυτικός συνομιλητής επειδή θεωρεί ότι θίγονται οι αρχές από την αρμοδιότητα του ιεροδικαστή μουφτή. Ακόμη περισσότερο θίγεται η δυτική μας αντίληψη από τη μερική εφαρμογή της σαρίας στο οικογενειακό και κληρονομικό δίκαιο.

Ο μουφτής διορίζεται από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, μόλις αναδειχθεί από την επιτροπή των μουσουλμάνων, όπως ορίζεται από τη σχετική ελληνική νομοθεσία, που διαμορφώθηκε σύμφωνα με την πραγματικότητα των αρμοδιοτήτων του θρησκευτικού ηγέτη των μουσουλμάνων συμπολιτών μας.

Η διαδικασία που εφαρμόζει η χώρα μας αναγνωρίζεται από το σύνολο του ισλαμικού κόσμου και προβλέπεται σε παλαιότατο φετφά σύμφωνα με τον οποίο:

Ο ανώτατος μουσουλμάνος θρησκευτικός ηγέτης, και σε μη-μουσουλμανική χώρα, διορίζεται από τον ανώτατο άρχοντα με όρο μετά τον διορισμό ο ανώτατος άρχοντας της αλλόθρησκης χώρας να μη αναμειγνύεται στην εκτέλεση των θρησκευτικών καθηκόντων του μουφτή.

Ο μουφτής έχει δικαιώματα ιεροδίκη επειδή εφαρμόζεται μερικώς ο ιερός νόμος κατά τη διαχρονική υποχρέωση της Ελληνικής Πολιτείας πολύ πριν από τη Λωζάννη, ήδη από τη Συμφωνία της Κωνσταντινουπόλεως (1881).

Η Ελλάδα δέχεται διαρκή κατακραυγή στο θέμα αυτό όχι μόνο στο εσωτερικό, αλλά και διεθνώς, την ώρα που όσοι Ευρωπαίοι, και όχι μόνο μεταξύ των μελών της Ε.Ε., καταγγέλλουν την Ελλάδα αποδέχονται ατύπως τη σαρία, αναγνωρίζοντας τον μουσουλμανικό γάμο (στον ιμάμη) και άρα εφαρμογή της στις κοινότητες των μουσουλμάνων που διαβιούν και ενσωματώνονται σταδιακά στις κοινωνίες τους. Με την ωρίμανση του χρόνου πολλές δυτικές κυβερνήσεις μελετούν πολύ σοβαρά μερική εφαρμογή της σαρίας.

Η επιμονή των πιστών μουσουλμάνων να ακολουθούν τις θρησκευτικές τους παραδόσεις δεν συγκρούεται πλέον με τις δυτικές αντιλήψεις περί συμβίωσης των ατόμων, κυρίως μετά τις νομοθετικές ρυθμίσεις που εφαρμόζουν τα κράτη με την πρόβλεψη του αστικού «πολιτικού» γάμου.

Ο μουφτής ορθώς δεν εκλέγεται από πάνδημη εκλογική διαδικασία, όπως απαιτεί η Τουρκία, και όχι η μειονότητα, επειδή σε όλες τις θρησκείες ο ηγέτης αναδεικνύεται αποκλειστικά από ανώτατο όργανο εκλεκτόρων, δηλαδή την Ιερά Σύνοδο, το Κονκλάβιο των Καρδιναλίων, το Συμβούλιο των Ουλεμάδων, το Συμβούλιο των Ραβίνων.

Τη «διπλωματική πεπονόφλουδα της Τουρκίας περί πάνδημης εκλογής μουφτή πατάνε μόνο όσοι δεν γνωρίζουν τους όρους καλής λειτουργίας της δημοκρατίας, όπως τόσο εύστοχα τόνισαν στο παρελθόν οι ειδικοί εισηγητές της Νομικής Επιτροπής του Συμβουλίου της Ευρώπης σε επίσκεψή τους στη Θράκη.

Β. Διαχειριστικές Επιτροπές της Μουσουλμανικής Περιουσίας (ΔΕΜΠ): Όταν η Τουρκία θεώρησε ότι παρεμβαίνει αποτελεσματικότερα στη Θράκη, ελέγχοντας τη μουσουλμανική περιουσία, στην Ελλάδα βρισκόμασταν στη μεταδικτατορική περίοδο, με αυξημένες ευαισθησίες στη δημοκρατική λειτουργία συλλογικών οργάνων.

Νομοθετήσαμε για τη διαδικασία εκλογής μελών των διαχειριστικών επιτροπών, αλλά διαπιστώθηκε ότι μέλη της μειονότητας με πολιτικές και άλλες επιδιώξεις διαγκωνίζονταν να εκλεγούν στα Δ.Σ. των ΔΕΜΠ, παρότι το Ισλάμ δεν αποδέχεται διαχείριση της περιουσίας των πιστών από άτομα που εμπλέκονται στην πολιτική.

Το σοβαρό θέμα δεν έχει λυθεί, επειδή η δυτική μας παιδεία και δημοκρατική μας θεσμική λειτουργία δεν αφήνει ακόμη περισσότερο χώρο σεβασμού στη διαφορετικότητα.

Η ζωή κάθε μουσουλμάνου, κραταιού ηγέτη ή ταπεινού πιστού, καθορίζεται από το Κοράνι. Έπονται οι κάθε μορφής πολιτικές επιλογές της Τουρκίας, για ένα λαϊκό Ισλάμ , διαφορετικό κατά Ερντογάν από αυτό του Φετουλάχ Γκιουλέν, ή μεταρρυθμίσεις των νεότερων Αράβων ηγετών στις χώρες του Κόλπου, που όμως εύκολα ανατρέπονται κάθε Παρασκευή στη μεγάλη προσευχή από Ταλιμπάν, Αδελφούς Μουσουλμάνους, Ουαχαμπιστές, Χουάν και κάθε άλλη ακραία έκφραση δασκάλων του Ισλάμ.

Για τον λόγο αυτό, μεταξύ πολλών άλλων, η Ελλάδα με συνέπεια μετά το 1991 σέβεται τη διαφορετικότητα, όπως καθορίζεται από τη Συνθήκη της Λωζάννης, αποφεύγοντας την πόλωση ή παγίδευση συμπολιτών μας μας σε εφευρήματα εθνοτικά δημιουργίας μειονοτήτων μέσα στη μειονότητα («Το “Μακεδονικό” της Θράκης», Τάσος Κωστόπουλος) ή θρησκευτικά, ανάδειξης αλεβιτών, επειδή οποιοσδήποτε κακοβούλως το επιθυμεί συνδέει τους μπεχτασίδες της Θράκης, ένα μυστικιστικό τάγμα του σιητικού Ισλάμ, με το Ιράν.

Η εκπαίδευση

Από τη Συνθήκη της Λωζάννης επιβάλλεται πρωτοβάθμια μειονοτική εκπαίδευση στα μειονοτικά δημοτικά σχολεία, 60% στη μειονοτική γλώσσα και 40% στην ελληνική γλώσσα. Αν οποιοσδήποτε μπορεί να διδάξει πομακικά στα σχολεία, ισχυριζόμενος ότι υφίσταται επίσημη γλώσσα, με γραμματική, συντακτικό και χαρακτήρες απόδοσης της γλώσσας των κατοίκων της ορεινής περιοχής της Θράκης, τότε πραγματικά η Ελλάδα έχει έλλειμμα στην εφαρμογή της Συνθήκης. Όμως προφανώς η μόνη μητρική γλώσσα την οποία μπορούν να διδαχθούν οι μουσουλμάνοι είναι η τουρκική.

Η μειονότητα, διαπιστώνοντας τα προβλήματα που προκαλούσε η Άγκυρα και οδηγούσαν σε γκετοποίηση, απαίτησε εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις από την πολιτεία.

Ι. Ειδική Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης (ΕΠΑΘ): Δημιουργήθηκε με απαίτηση των μουσουλμάνων της Θράκης για να επιμορφώνονται μουσουλμάνοι δάσκαλοι, ώστε να περιορισθεί ο αριθμός των μετακλητών δασκάλων από την Τουρκία.

Όταν οι παιδαγωγικές ακαδημίες αναβαθμίσθηκαν η ΕΠΑΘ παρέμεινε εκτός εκσυγχρονισμού, και αργότερα όταν οι παιδαγωγικές ακαδημίες εντάχθηκαν στα ΑΕΙ η ΕΠΑΘ συνέχισε να λειτουργεί ως ίδρυμα υποβαθμισμένου προγράμματος, διετούς φοιτήσεως, παρά τις εκπαιδευτικές βελτιώσεις ακόμη και στη διδακτέα ύλη, πάντοτε σε συνεργασία με τα ΑΕΙ και το υπουργείο Παιδείας.

Πριν από μερικά χρόνια η ΕΠΑΘ καταργήθηκε και δημιουργήθηκαν πανεπιστημιακά τμήματα ισλαμικών σπουδών.

Δάσκαλοι, παλαιοί απόφοιτοι της ΕΠΑΘ, αναβάθμισαν τα πτυχία τους, ολοκλήρωσαν μεταπτυχιακές σπουδές και ενώ μέχρι το 2014 συγκαταλέγονταν στην επετηρίδα των δασκάλων της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Π70, ξαφνικά μεταφέρθηκαν σε μία νέα κατηγορία Π73, δασκάλων μειονοτικής εκπαίδευσης.

Η απόφαση διαχωρισμού τους, εφόσον δεν προκύπτει από θετική διάκριση, παρέχει δικαίωμα πολλών ερμηνειών. Οι αναβαθμισμένοι και με μεταπτυχιακές σπουδές απόφοιτοι της ΕΠΑΘ επανεντάσσονται στην κατηγορία Π70, αλλά δεν τους αναγνωρίζεται η προϋπηρεσία που προσέφεραν ως αναπληρωτές δάσκαλοι. Αποτέλεσμα να παραβιάζεται με διακριτικές ρυθμίσεις της διοίκησης η ισονομία και ισοπολιτεία και να προσφεύγουν στη δικαιοσύνη συμπολίτες μας για να αναγνωρισθεί ένα εργασιακό τους δικαίωμα. Βεβαίως τα σφάλματα της διοίκησης δεν αποδυναμώνουν τη Συνθήκη, απλώς προβληματίζουν τον πολίτη για την αποτελεσματικότητα του επιτελικού κράτους και τη συνέχιση, με την αρχική αποφασιστικότητα και συνέπεια, της πολιτικής ισονομίας και ισοπολιτείας

ΙΙ. Ιεροδιδάσκαλοι: Ανταποκρινόμενοι στην απόφαση των μουσουλμάνων να στρέφουν τα παιδιά τους μετά την τρίτη δημοτικού στη δημόσια εκπαίδευση οι ιεροδιδάσκαλοι προσλαμβάνονται με συμβάσεις εννέα μηνών, αλλά δεν γνωρίζουν αν θα επαναπροσληφθούν τη νέα σχολική χρονιά.

Η προωθημένη απόφαση της πολιτείας για να μη μένουν οι μουσουλμάνοι μαθητές στην αυλή την ώρα των θρησκευτικών πρέπει να φύγει από την πρώτη εμβρυακή της εποχή και να ολοκληρωθεί με νομοθεσία μόνιμης απασχόληση των ιεροδιδασκάλων, κυρίως στις μουφτίες για θρησκευτικές καθημερινές ανάγκες, μεταξύ των οποίων και η διδασκαλία στα δημόσια σχολεία της χώρας. Η Λωζάννη παραμένει μία δυναμική, φρέσκια, εκατόχρονη διεθνής Συμφωνία.

ΙΙΙ. Νηπιαγωγεία: Η πίεση των απαιτήσεων των μουσουλμάνων συμπολιτών μας για να σπάσει κάθε γκετοποίηση επέβαλε μετά τα ενυπόγραφα αιτήματά τους τη δημιουργία προσχολικής εκπαίδευσης.

Από παιδαγωγική και εκπαιδευτική ευαισθησία, η Ελλάδα δημιούργησε τα δημόσια νηπιαγωγεία, νομοθέτησε για την υποχρεωτική προσχολική εκπαίδευση και για το ημερήσιο σχολείο και ενίσχυσε με κάθε τρόπο τη λειτουργία για τα δύο μειονοτικά γυμνάσια – λύκεια. Επίσης με συμβατική συνέπεια λειτουργούν δύο ιεροσπουδαστήρια στην Ξάνθη και την Κομοτηνή.

Από όλα τα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης οι απόφοιτοι εισέρχονται στα ελληνικά ΑΕΙ, όσοι το επιθυμούν αξιοποιώντας το πλεονέκτημα του 0,5%, που αποτελεί θετική διάκριση, ουδέποτε αντισυνταγματική, όπως πολλοί φοβικοί διακινούσαν αμέσως μετά την εφαρμογή του μέτρου.

Το τουρκικό προξενείο

Τίποτε περισσότερο από μία προξενική αρχή με δικαιώματα και υποχρεώσεις που επιβάλλει το διεθνές δίκαιο. Οι Τούρκοι διπλωμάτες, όπως και οι Έλληνες συνάδελφοί τους, εργάζονται στο πλαίσιο της διαπίστευσής τους (Βιέννη 1961, 1963) όταν υπηρετούν σε πρεσβείες και προξενεία αυξημένης ευθύνης. Κάποιοι όμως με υπερβάλλοντα ζήλο ξεπερνούν τα εσκαμμένα στην Κομοτηνή.

Τον πακτωλό χρημάτων που διακινεί η Άγκυρα μέσα από τις διαπιστευμένες διπλωματικές αρχές απορρίπτει η μεγάλη πλειοψηφία στη μειονότητα. Το αποκαλούμενο μειονοτικό κόμμα, που εγκρίθηκε από τον Άρειο Πάγο, συμμετείχε στις εκλογές με ασαφή πολιτικό λόγο για τις ευρωεκλογές. Καταμετρημένο εκλογικό αποτέλεσμα 25.000 σε πληθυσμό 150.000 μουσουλμάνων συμπολιτών μας.

Κάθε πολιτική συζήτηση για αξιολόγηση των εκλογικών αποτελεσμάτων σεβαστή, όπως και η καταγραμμένη εκ των αποτελεσμάτων μαρτυρία ότι η μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη δεν είναι τουρκική.

Η Συνθήκη της Λωζάννης αποτελεί το κείμενο που εξασφάλισε το πολυπολιτισμικό μας πλεονέκτημα στη Θράκη και την αδιάκοπη παρουσία της μειονότητας στο πολιτικό, πολιτειακό και οικονομικό γίγνεσθαι της χώρας.

Στις χαλεπές εποχές των διεθνών προκλήσεων δεν στρατολογήθηκε ούτε ένας μουσουλμάνος συμπολίτης μας από το Ισλαμικό Κράτος, όταν περισσότεροι από 14.000 Ευρωπαίοι πολίτες εθελοντικά έτρεξαν να υπηρετήσουν τη διεθνή τρομοκρατία.

Θαύματα στην πολιτική δεν συμβαίνουν και αν κάποτε τύχει στην ανθρώπινη ιστορία ένα θαύμα ποτέ δεν διαρκεί 100 χρόνια, όπως συμβαίνει με την επιτυχή και συνεχή εφαρμογή της Συνθήκης της Λωζάννης.

* Ο Θεόδωρος Ι. Θεοδώρου είναι πρέσβης ε.τ.

0

Στις απολύσεις των Θανάση Θεοχαρόπουλου και Γιώργου Τσίπρα από τον ΣΥΡΙΖΑ αναφέρθηκε ο Νίκος Παππάς, τονίζοντας πως «μιλάμε για δύο πολιτικά στελέχη που μπορούν και πρέπει να προσφέρουν, να αξιοποιηθούν ανεξαρτήτως πολιτικών απόψεων».

Σε δηλώσεις του στην εκπομπή του ΑΝΤ1 «Καλημέρα Ελλάδα», ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος και τομεάρχης Οικονομικών και Οικονομίας του ΣΥΡΙΖΑ συμπλήρωσε πως «οι διαφορετικές απόψεις στον ΣΥΡΙΖΑ είναι πλούτος, η αξιοποίηση όλων των στελεχών πρέπει να είναι στις πρώτες προτεραιότητες».

Remaining Time-0:00

Fullscreen

Mute

Αναλυτικά οι δηλώσεις Παππά:

«Υπάρχουν θέματα υπηρεσιακά και υπάρχουν θέματα πολιτικά. Εδώ μιλάμε για δύο πολιτικά στελέχη που μπορούν και πρέπει να προσφέρουν, να αξιοποιηθούν ανεξαρτήτως πολιτικών απόψεων.

Ο πλουραλισμός είναι πλούτος για τον ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να τον προστατεύουμε. Τα ζητήματα του οργανογράμματος είναι κάτι άλλο, αλλά νομίζω ότι και ο Θανάσης και ο Γιώργος έχουν πραγματικά να συμβάλλουν.

Οι διαφορετικές απόψεις στον ΣΥΡΙΖΑ είναι πλούτος, και τα δύο αυτά στελέχη έχουν να προσφέρουν στην παράταξη και η αξιοποίηση όλων των στελεχών πρέπει να είναι στις πρώτες προτεραιότητες».

https://player.glomex.com/integration/1.1165.0/iframe-player.html?integrationId=4059a11ikn66gu05&playlistId=v-d25i2ekkj2xd&origin=glomex-player&playlistIndex=0&pageUrl=https%3A%2F%2Fwww.topontiki.gr%2F2024%2F06%2F21%2Fpappas-gia-tis-apolisis-o-plouralismos-ine-ploutos-gia-ton-siriza-thanasis-ke-giorgos-prepi-na-axiopiithoun-anexartitos-politikon-apopseon-video%2F

Διαβάστε επίσης:

Παππάς για τις απολύσεις: «Ο πλουραλισμός είναι πλούτος για τον ΣΥΡΙΖΑ – Θανάσης και Γιώργος πρέπει να αξιοποιηθούν ανεξαρτήτως πολιτικών απόψεων» (video)

ΠΑΣΟΚ: «Θα ανακοινώσω αν θα είμαι υποψήφιος όταν ανοίξει η διαδικασία», λέει ο Παύλος Γερουλάνος – Νέα αμφισβήτηση Ανδρουλάκη από Κωνσταντινόπουλο (video)

Θανάσης Θεοχαρόπουλος: Πρόκειται για πολιτικές εκκαθαρίσεις – Είμαι στη διάθεση του κόμματος (video)