Ντιμπέιτ, ρε…

Η (δημόσια) έκθεση των τηλεμαχούντων υποψήφιων / επίδοξων αρχηγών του ΠΑΣΟΚ υπήρξε πράγματι ωφέλιμη. Όσοι την παρακολούθησαν είδαν τα μεγέθη που διεκδικούν όχι απλώς την ηγεσία ενός κόμματος, αλλά και τη διακυβέρνηση της χώρας. Οι κρίσεις προφανώς είναι υποκειμενικές και, προφανώς επίσης, θεμιτές είναι και οι προσωπικές φιλοδοξίες του καθενός καθώς και η (μεγάλη) ιδέα που μπορεί να έχει για τον εαυτό του.

Και ακριβώς οι (θεμιτές) φιλοδοξίες και τα «εγώ» ήταν αυτά που είδαμε να συγκρούονται στην τηλεμαχία μεταξύ των υποψηφίων

που αγωνιούσαν να διαφοροποιηθούν μεταξύ τους καθώς όλοι τους καθορίζονται από τον ελάχιστο κοινό (πολιτικό) παρονομαστή του κόμματος στο οποίο θέλουν / φιλοδοξούν να ηγηθούν.

Η αδυναμία τους να επιδείξουν τα (ηγετικά) χαρακτηριστικά που θα μπορούσαν να δρομολογήσουν μια νεκρανάσταση του πάλαι ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ, το οποίο θα νικήσει τη Νέα Δημοκρατία του Μητσοτάκη και θα κυβερνήσει τη χώρα, έχει να κάνει με την πολιτική ένδεια του χώρου.

● Τι διαφορετικό, για παράδειγμα, προτείνει το ΠΑΣΟΚ σήμερα για την οικονομία, την εξωτερική πολιτική, την παιδεία, την υγεία απ’ όσα υλοποιεί η κυβέρνηση της Ν.Δ.;

● Ποιο αφήγημα, ευρύτερα, της Δεξιάς αμφισβητεί η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, συμπεριλαμβανομένου και του ΠΑΣΟΚ;

● Πέρα από λόγια που ανάλογα με τις δυνατότητες έκφρασης αυτού που τα λέει μπορεί να ακούγονται ωραία, τι ακριβώς διαφορετικό απ’ αυτό που κάνει η Ν.Δ. του Μητσοτάκη έχει τη δυνατότητα να κάνει το ΠΑΣΟΚ υπό τον όποιον ή όποια πρόεδρό του;

● Μήπως να σταματήσει τη διαδικασία της ιδιωτικοποίησης της υγείας και της παιδείας, όταν ως κυβέρνηση χάραξε τον δρόμο προς αυτήν την κατεύθυνση;

● Μήπως να πάψει η χώρα να είναι δεμένη στο πολεμικό άρμα των ΗΠΑ;

● Μήπως να βάλει φρένο στις παραχωρήσεις προς την Τουρκία όπως απαιτεί η τρέχουσα διαδικασία της προσέγγισης, όταν και αυτόν τον δρόμο τον χάραξε ο δεύτερος εμβληματικός ηγέτης (Σημίτης) του κόμματος;

Το πρόβλημα λοιπόν των υποψηφίων για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ περιορίζεται στον μεταξύ τους διαγκωνισμό για το ποιος είναι περισσότερο κατάλληλος να ακολουθήσει μια φλατ, δεδομένη (και ετεροκαθοριζόμενη από Ε.Ε. / ΝΑΤΟ κ.λπ.) πορεία για τη χώρα. Και όσο αυτό είναι το πρόβλημά τους ο Μητσοτάκης θα «παίζει» μόνος…

Διαβάστε επίσης:

Προοδευτική πολιτική με γωνίες, στόχους και στίγμα – Η πρόταση του Χάρη Δούκα

Νέος διαχειριστής στην κεντροαριστερή πολυκατοικία

Τρέχουμε με μεγάλες ταχύτητες…. στον πάτο της Ευρώπης

Keywords
Τυχαία Θέματα