Ο Μητσοτάκης, ο Σούνακ, τα γλυπτά και το… Κούγκι

Το χοντρό πολιτικό, προσωπικό και διπλωματικό επεισόδιο μεταξύ Σούνακ και Μητσοτάκη στο Λονδίνο, το οποίο κατέληξε με τη σκαιά συμπεριφορά του πρωθυπουργού του Ηνωμένου Βασιλείου, που ακύρωσε την προγραμματισμένη συνάντησή του με τον Έλληνα ομόλογό του, έχει ερμηνευθεί ποικιλοτρόπως στη χώρα μας. Η εικαζόμενη αιτία ήταν η αναφορά του Μητσοτάκη σε κλεμμένα γλυπτά του Παρθενώνα και ο παραλληλισμός τους με τη Μόνα Λίζα.

Μια ακόμη – επίσης εικαζόμενη – αιτία ήταν το γεγονός ότι ο Μητσοτάκης έθεσε το θέμα αυτό στον σερ Κιρ Στάρμερ, τον ηγέτη του κόμματος των

Εργατικών, ο οποίος προηγείται του Σούνακ στις δημοσκοπήσεις κατά 20 και πλέον μονάδες ενόψει των εκλογών του 2024 και εμφανίζεται να είναι περισσότερο «ανοιχτός» επί του θέματος των γλυπτών από τον νυν πρωθυπουργό.

Σε όλη αυτή την υπόθεση το μόνο δεδομένο είναι η απρέπεια του Σούνακ. Από εκεί και πέρα υπάρχουν μόνο ερωτήματα, τα οποία αφορούν τον στόχο που είχε ο Μητσοτάκης σε αυτό το ταξίδι του και πώς τον υπηρέτησε.

Κατ’ αρχάς τα τελευταία χρόνια τρέχει στο παρασκήνιο μια διαπραγμάτευση της ελληνικής κυβέρνησης με το Βρετανικό Μουσείο για μια συμφωνία αμοιβαίου οφέλους (win-win, που λένε και στα καφενεία) για τα γλυπτά, η οποία, σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, θα περιλάμβανε μια μακροχρόνια παραχώρηση στο Μουσείο της Ακρόπολης και ενδεχόμενη παραχώρηση ελληνικών πολιτιστικών θησαυρών στο Βρετανικό Μουσείο.

Πολλή συζήτηση έχει σηκώσει το αν στο κείμενο της συμφωνίας θα υιοθετηθεί ή όχι ο όρος «δανεισμός», ο οποίος εκτιμάται από επιφανείς νομικούς ότι θα σημάνει την αποδοχή της Ελλάδας για βρετανική ιδιοκτησία των γλυπτών.

Όταν, λοιπόν, ο Μητσοτάκης πάει στο Λονδίνο σε μια περίοδο που η διαπραγμάτευση αυτή έχει προχωρήσει αρκετά και, αντί να συνεχίσει τη διαπραγμάτευση σε χαμηλούς τόνους, κάνει λόγο για κλεμμένες αρχαιότητες, το αυτονόητο συμπέρασμα είναι ότι οι Βρετανοί είναι, στην καλύτερη περίπτωση, κλεπταποδόχοι. Ένας πρωθυπουργός τόσο ζορισμένος πολιτικά όσο ο Σούνακ είναι βέβαιο ότι θα απαντήσει – και το κάνει με τρόπο μάλλον σύμφυτο με τον γνωστό χαρακτήρα του.

Το ερώτημα λοιπόν είναι απλό:

● Ο Μητσοτάκης έκανε λάθος και, από υπερβολική σιγουριά για το δίκιο του, είπε «μια κουβέντα παραπάνω»;

● Ή μήπως είχε στα χέρια του μια συμφωνία απαράδεκτη για την Ελλάδα και τον ίδιο;

Στη δεύτερη περίπτωση ενδέχεται να δυναμίτισε σκόπιμα τη συμφωνία ώστε να επανέλθει στην αρχική του θέση και να επανεκκινήσει τον διάλογο με τον επόμενο πρωθυπουργό του Ηνωμένου Βασιλείου.

Την απάντηση θα μπορούσε ενδεχομένως να δώσει σε αυτό μια λεπτομερής πληροφόρηση για το πού βρίσκεται η διαπραγμάτευση με τους Βρετανούς και για το αν βρεθήκαμε ή όχι κοντά σε μια – και ποια – συμφωνία. Διαφορετικά όλα θα μείνουν στη σφαίρα της εικασίας.

Διαβάστε επίσης:

«Ο Αθλητισμός είναι ζωή»

Ελληνική Αριστερά: Όταν το σκοτάδι είναι βαθύ, μπορείς να δεις τα αστέρια

Τέρμα στον Γολγοθά των αναδρομικών προσδοκούν οι συνταξιούχοι

Keywords
Τυχαία Θέματα