Οι καθηλωμένοι, το αδιέξοδο και οι κομπάρσοι

09:59 13/3/2025 - Πηγή: Το Ποντικι

Πρόταση δυσπιστίας ήταν και πάει. Τι άφησε πίσω της; Τα ίδια αδιέξοδα που υπήρχαν πριν από την κατάθεση και την καταψήφισή της.

Η κυβέρνηση εξακολουθεί να πετάει την μπάλα στην εξέδρα για τη διαχείριση της τραγωδίας των Τεμπών θεωρώντας ότι ο ανασχηματισμός και η συνταγματική αναθεώρηση μπορούν να αλλάξουν την ατζέντα. Κι ας μην έχει συμβεί ποτέ στο παρελθόν κάτι ανάλογο, όποια κυβέρνηση κι αν το προσπάθησε. Άλλωστε τα Τέμπη θα συνεχίσουν να βρίσκονται στην επικαιρότητα με διάφορους τρόπους και να την πληγώνουν.

Τι μπορεί να αλλάξει την κυβερνητική καθημερινότητα και την αξιολόγησή

της από την κοινωνία; Ίσως – εκτός φυσικά από την αλλαγή τακτικής στο θέμα των Τεμπών – μόνο μια απότομη άνοδος της μεταρρυθμιστικής έντασης, η οποία θα την έβγαζε από την πολιτική καθήλωση της τελευταίας διετίας (και βάλε) και θα έπειθε μια κρίσιμη μάζα κεντρώων ψηφοφόρων ότι αυτό το γκουβέρνο και ο επικεφαλής του δεν σκοπεύουν ούτε να παραιτηθούν ούτε να πάνε (εκλογικά) αμοιρολόγητοι.

Στα υπέρ της παραμένει η μίζερη κατάσταση της κεντροαριστερής αντιπολίτευσης, η οποία επιδεινώνεται με την εκρηκτική δημοσκοπική άνοδο του κόμματος της Ζωής Κωνσταντοπούλου, η οποία, εάν αποτυπωθεί εκλογικά, θα εξασφαλίσει ότι κανείς δεν θα μπορεί τελικά να στερήσει την πρωτιά από τη Νέα Δημοκρατία, ακόμη και αν υπάρξει μια εκλογική συνεργασία / συγχώνευση μεταξύ ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Αριστεράς.

Το ΠΑΣΟΚ λογικά θα πρέπει να αναρωτιέται τι ακριβώς κέρδισε – ή, καλύτερα, πόσα έχασε – στον βωμό των Τεμπών και της πρότασης δυσπιστίας, αφού εκτός των άλλων έδωσε στον Μητσοτάκη την ευκαιρία να χαρακτηρίσει τον Ανδρουλάκη «ουρά» του Φάμελλου και της Κωνσταντοπούλου δυσφημώντας τον σε κρίσιμους ψηφοφόρους κοινού ενδιαφέροντος.

Ο γέγονε, γέγονε όμως και πλέον η Χαριλάου Τρικούπη οφείλει να κοιτάξει μπροστά, να δει πώς θα αξιοποιήσει τις ευκαιρίες της επαφής με την κοινωνία μέσω των περιφερειακών συνεδρίων και πώς θα κατορθώσει να φέρει στην πολιτική καθημερινότητα πειστικές προτάσεις και πρόγραμμα, ώστε να βγει από το αδιέξοδο, αφού μόνη η καταγγελία των πεπραγμένων της κυβέρνησης δεν του έχει προσφέρει απολύτως τίποτα.

Για τον ΣΥΡΙΖΑ η κατάσταση είναι καταφανώς χειρότερη, αφού, μετά την κορύφωση της ρητορικής του με την πρόταση δυσπιστίας και το αίτημα για εκλογές, πρέπει να βρει έναν τρόπο να παραμείνει στην επικαιρότητα και να αναπληρώσει κάποιες από τις απώλειές του – δεν βγαίνουν μόνο με αίτημα για εκλογές δύο χρόνια για ένα κόμμα του 8%, που το προσπερνάνε ο ένας μετά τον άλλον, όταν όλοι ξέρουν ότι σε αυτές έχει καπαρώσει ρόλο… κομπάρσου.

Διαβάστε επίσης:

Η Ευρώπη θα διατρέφεται με… Drones;

Μετά τον Μητσοτάκη, τι;

Οι πλατείες ή οι εκλογές βγάζουν κυβέρνηση; Ένα έντεχνο ψευτοδίλημμα