Πέντε θεοί αφηγούνται…

06:01 20/8/2022 - Πηγή: Το Ποντικι

Όλα ξεκίνησαν από ένα παράξενο όνειρο –μέσα σε σύννεφα μια φιγούρα – και μόλις έφτιαξα καφέ έγραψα αυτό το κείμενο:

Έδωσα ζωή σε πέντε πήλινους στρατιώτες από έναν ατέλειωτο στρατό λάθος ηρώων.

Πέντε θεοί-ξεναγοί ορίστηκαν να πουν πού θα σε πήγαινα,

αν μπορούσαμε να πετάγαμε μαζί στο υπόλοιπο ταξίδι.

Ο ένας μίλησε για τα παράξενα κορίτσια των φυλών Μιάο.

Αν μ’ άφηνες, θα σου κρεμούσα ένα φεγγάρι στον λαιμό, όπως εκείνες.

Ο άλλος είπε για τους χαμένους ορίζοντες της αιώνιας άνοιξης της Κίνας,

κι εγώ σκέφτηκα να σου χαρίσω μια καμέλια

πεντακοσίων ετών και την αλήθεια μου.

Για ν’ ακούμε μαζί τα παραμύθια των γκρίζων βράχων,

που αφηγούνται τους αιώνες των ανεκπλήρωτων ερώτων.

Σε δάση από μπαμπού θα σε κάνω δική μου, προσευχή των Θιβετιανών μοναχών.

Η σιωπή θ’ ακούγεται σαν αρχαίος ψίθυρος κι η ανάσα σου ουρλιαχτό ανείπωτης χαράς.

Θα σ’ ανεβάσω στη Γαλάζια Σελήνη, θα ’σαι ένα ποίημα γραμμένο μ’ ασήμι.

Εκείνοι που ήθελαν να δουν το τέλος της ερήμου Καλαχάρι δεν βρήκαν τον καθρέφτη της ψυχής τους.

Μα εγώ σε είδα στη μικρή λίμνη της πράσινης άμμου και σου είπα “δεν φοβάμαι” στη γλώσσα σουαχίλι.

Πέντε ξεναγοί, πέντε ήπειροι, εκατομμύρια ταξιδευτές, μα αυτός είναι ο δικός μας πλανήτης, αντιλόπη μου, δεν θα τρομάξεις από τους κυνηγούς, τ’ αστέρια και το νερό.

Ο ποταμός με το αίμα μας τρέχει για να ξεδιψάσει φόβους.

Μια πόλη φάντασμα στο Μπουτάν αποκαλύπτει δυο αληθινούς ανθρώπους του ψέματος.

«Δεν υπάρχουν εσωτερικές πτήσεις» λέει ο ξεναγός, μα εμείς πετάμε ο ένας μέσα στον άλλον.

Μπροστά μας μια Αλόη, ένα δέντρο για να φτιάχνεις τόξα και βέλη, μα εσύ δεν ξέρεις να σημαδεύεις, κι εγώ έκρυψα το μήλο της δικής μας γνώσης.

Να πάλι ένας αμμόλοφος στην έρημο Ναμίμπ.

Θέλεις ν’ ανεβούμε ή να κατεβούμε;

Είμαστε εδώ μόνοι μας, γιατί ο άνθρωπος δεν μπορεί να θυμηθεί, δεν θέλει να ξεχάσει.

Ευρώπη, Ασία, Αφρική, Ωκεανία, Αμερική, Αφροδίτη, Άρης, Ανδρομέδα.

Θεέ μου, πόσους πλανήτες ξόδεψες για να τη φέρεις δίπλα μου;

Και πόσα σύννεφα χαράμισες για να την πάρεις μακριά μου;

Διαβάστε επίσης:

Τέλος παραστάσεων στο Φεστιβάλ Αθηνών