Ποιος φοβάται τη Δεξιά στα δεξιά της ΝΔ;

08:11 22/2/2024 - Πηγή: Το Ποντικι

Και ξαφνικά ο χώρος που βρίσκεται στα δεξιά της Ν.Δ. μοιάζει να ενισχύεται σταθερά, τουλάχιστον αν κάποιος δει τα αποτελέσματα των τελευταίων δημοσκοπήσεων, βάσει των οποίων τουλάχιστον ένα από τα κόμματα που βρίσκονται στα δεξιά του κυβερνώντος παρουσιάζει ισχυρό ρεύμα υπέρ του.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση της Opinion Poll για λογαριασμό του τηλεοπτικού δικτύου Action 24, η Ελληνική Λύση του

Κυριάκου Βελόπουλου φιγουράρει ως τέταρτο κόμμα με ποσοστό ελαφρώς υψηλότερο του ΚΚΕ και σχεδόν στο όριο του στατιστικού σφάλματος από τον τρίτο ΣΥΡΙΖΑ.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της δημοσκόπησης, στην πρόθεση ψήφου για τις ευρωεκλογές η Ν.Δ. συγκεντρώνει ποσοστό 27,1%, το ΠΑΣΟΚ 11,5%, ο ΣΥΡΙΖΑ 9,9%, η Ελληνική Λύση 7,5%, το ΚΚΕ 7,4%, 3% η Νίκη, 2,9% η Πλεύση Ελευθερίας, 2,6% η Νέα Αριστερά, 2,2% οι Σπαρτιάτες και 1,9% το ΜέΡΑ25.

Δημοσκοπική «άνθηση»

Μάλιστα, στην εκτίμηση ψήφου για τις ευρωεκλογές η Ν.Δ. συγκεντρώνει ποσοστό 34,3%, το ΠΑΣΟΚ 14,6%, ο ΣΥΡΙΖΑ 12,5%, η Ελληνική Λύση 9,5%, το ΚΚΕ 9,4%, η Νίκη 3,8%, η Πλεύση Ελευθερίας 3,7%, η Νέα Αριστερά 3,3%, οι Σπαρτιάτες 2,7% και το ΜέΡΑ25 2,4%, ενώ στην εκτίμηση ψήφου για τις εθνικές εκλογές τα ποσοστά διαμορφώνονται ως εξής: Ν.Δ. 31,6%, ΠΑΣΟΚ 13,1%, ΣΥΡΙΖΑ 10,5%, ΚΚΕ 8,2%, Ελληνική Λύση 7,6%, Νίκη 3,3%, Πλεύση Ελευθερίας 3,1%, Νέα Αριστερά 2,4%, Σπαρτιάτες 2,1% και ΜέΡΑ25 1,9%.

Όπως φαίνεται και από τα δημοσκοπικά στοιχεία, μπορεί η Ελληνική Λύση να εμφανίζεται καθαρά ενισχυμένη, ωστόσο, σε σχέση με το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών του Ιουνίου του 2023, τα κόμματα στα δεξιά της Ν.Δ. μοιάζουν να διατηρούν και να ενισχύουν ελαφρά τις δυνάμεις τους (είχαν συγκεντρώσει τότε σχεδόν 14% των ψήφων μαζί με όσα έμειναν εκτός Βουλής, ενώ με βάση τα στοιχεία της Opinion Poll, στην εκτίμηση ψήφου για τις ευρωεκλογές το συνολικό ποσοστό της Ελληνικής Λύσης, της Νίκης και των Σπαρτιατών διαμορφώνεται στο 16% και στην εκτίμηση ψήφου για εθνικές εκλογές το ποσοστό αυτό φθάνει το 13%).

Με βάση τα ποσοστά των εκλογών του Ιουνίου η Ελληνική Λύση εμφανίζεται να ενισχύεται καθαρά, η Νίκη μοιάζει να διατηρεί λίγο – πολύ τις δυνάμεις της και μόνο οι Σπαρτιάτες δείχνουν να καταρρέουν δημοσκοπικά. Μάλιστα, θα μπορούσε κάποιος να πει ότι το κόμμα του Βελόπουλου ενδεχομένως απορροφά ψηφοφόρους από το κόμμα του Βασίλη Στίγκα, ωστόσο τα ποσοστά δείχνουν ότι η Ελληνική Λύση μοιάζει να «τσιμπάει» και ένα μέρος της δυσαρέσκειας των (και δεξιών) ψηφοφόρων προς την κυβέρνηση, που καταγράφεται ανοιχτά και σταθερά εδώ και καιρό στις δημοσκοπήσεις.

Η ευρωπαϊκή ανησυχία

Φυσικά, κάποιος μπορεί να πει ότι από τις δημοσκοπήσεις μέχρι την πραγματική κάλπη «πολλά πέλει». Άλλωστε η κυριαρχία της Ν.Δ. στο πολιτικό σκηνικό της χώρας δεν φαίνεται να αμφισβητείται από κανένα άλλο κόμμα.

Αντιθέτως, η Κεντροαριστερά και η Αριστερά μοιάζουν να συνεχίζουν να μην πείθουν – τουλάχιστον όχι σε βαθμό που να μπορεί κάποιος να θεωρήσει ότι δημιουργείται έστω και ιδέα «αντίπαλου δέους» για την κυβέρνηση – ενώ και η συνολική εικόνα των κομμάτων στα δεξιά της Ν.Δ. εξ αντικειμένου δεν μπορεί να εμπνεύσει κάποια ανησυχία.

Ωστόσο, η πραγματικότητα (όπως συνήθως συμβαίνει) είναι πολύ πιο σύνθετη. Για παράδειγμα, μια βαθιά ανησυχία που επικρατεί τους τελευταίους μήνες στην Ευρώπη είναι ότι στις ευρωεκλογές θα ενισχυθούν σημαντικά τα κόμματα που βρίσκονται προς τα άκρα της Δεξιάς, με έντονα λαϊκιστικό λόγο, τα οποία επιχειρούν – και φαίνεται ότι καταφέρνουν σε κάποιο βαθμό – να καρπωθούν τη δυσαρέσκεια που επικρατεί μεταξύ των πολιτών στην Ε.Ε. για την κρίση ακρίβειας και τον πληθωρισμό, αλλά και για την αντίληψη ότι οι ευρωπαϊκές ελίτ είναι πλήρως αποκομμένες από τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες.

Είναι χαρακτηριστικό ότι, για παράδειγμα, στη Γαλλία και στη Γερμανία, οργανώσεις και κόμματα της ακροδεξιάς, όπως η AfD και το Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λεπέν, παρεισέφρησαν στις αγροτικές κινητοποιήσεις στις χώρες αυτές και εισήγαγαν και δική τους συνθηματολογία στα αιτήματα των αγροτών, δίνοντας έναν έντονα «πολιτικό» τόνο στις κινητοποιήσεις αυτές, με ρητορική (έντονα λαϊκιστική) που έμοιαζε να ταυτίζεται με τις θέσεις των κομμάτων αυτών, όχι μόνο για την αγροτική πολιτική της Ε.Ε., αλλά και ευρύτερα κατά των πολιτικών της Ένωσης.

Εκτιμάται δε ότι η ρητορική αυτή θα κυριαρχήσει στον πολιτικό διάλογο όσο θα πλησιάζουν οι ευρωκάλπες.

Τα σημεία «τριβής»

Όσον αφορά ειδικά την Ελλάδα, τα κόμματα που βρίσκονται στα δεξιά της Ν.Δ. (κυρίως δε η Ελληνική Λύση) φαίνεται ότι αξιοποιούν προς όφελός τους συγκεκριμένα ζητήματα που προκαλούν «πονοκεφάλους» στην κυβέρνηση ή που έρχονται σε ευθεία σύγκρουση με το πιο συντηρητικό τμήμα του εκλογικού σώματος, ζητήματα όπως:

1. Γάμος ομόφυλων ζευγαριών: Με τις δημοσκοπήσεις να δείχνουν ότι η (έστω οριακή) πλειονότητα των πολιτών δεν συμφωνούσε με το νομοσχέδιο αυτό, τα κόμματα στα δεξιά της Ν.Δ. πραγματοποίησαν μετωπική επίθεση στην κυβέρνηση, αξιοποιώντας και την αντίθεση της Εκκλησίας της Ελλάδας για τη θεσμοθέτηση του γάμου για τα ομόφυλα ζευγάρια.

Το νομοσχέδιο βέβαια πέρασε άνετα από τη Βουλή, ωστόσο το πιο συντηρητικό ακροατήριο / ψηφοφορικό σώμα κάθε άλλο παρά ευχαριστημένο εμφανίζεται και το ερώτημα που μένει να απαντηθεί είναι αν και σε ποιο βαθμό η δυσαρέσκεια αυτή θα εκφραστεί στις ευρωεκλογές με ψήφο στα κόμματα που αντιτάχθηκαν στο νομοσχέδιο.

2. Ελληνοτουρκικά: Όλα τα κόμματα… δεξιά της Δεξιάς άσκησαν δριμεία κριτική στην κυβέρνηση για τα όσα συμφωνήθηκαν τον περασμένο Δεκέμβριο κατά την επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην Αθήνα και την υπογραφή του Συμφώνου Φιλίας και Καλής Γειτονίας Ελλάδας και Τουρκίας, με τον Βελόπουλο να κατηγορεί την κυβέρνηση για «τρεις γκάφες» και να προειδοποιεί ότι δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να δεχθεί συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο.

Όσο ο ελληνοτουρκικός διάλογος θα προχωρεί, τόσο τα κόμματα στα δεξιά της Ν.Δ. θα υψώνουν τους τόνους, σε μια προσπάθεια να αξιοποιήσουν και τις διαφωνίες (όπως, για παράδειγμα, του Αντώνη Σαμαρά) εντός του κυβερνώντος κόμματος για τη στρατηγική στα ελληνοτουρκικά.

3. Αγρότες: Λίγο πριν από την κάθοδο των αγροτών στην Αθήνα, ο Βελόπουλος, μιλώντας σε ραδιοφωνικό σταθμό, είχε παρακινήσει τους κινητοποιούμενους αγρότες να κάνουν «ντου από παντού» («Μπουκάρετε στην Αθήνα και κλείστε Μαξίμου και Βουλή μέχρι να καταλάβουν ότι χωρίς τους αγρότες θα πεινάσουμε»), ενώ είχε κατηγορήσει την κυβέρνηση ότι λέει ψέματα στον αγροτικό κόσμο, σημειώνοντας χαρακτηριστικά ότι:

«Οι αγρότες πρέπει να καταλάβουν ότι δεν υπάρχει κουβέντα και διάλογος τώρα. Για την Ελληνική Λύση νόμος είναι το δίκιο του αγρότη, γι’ αυτό και πρέπει να διεκδικήσουν, ζητώντας από τον ίδιο τον πρωθυπουργό την επίλυση του ζητήματος και αποκλείοντας ακόμα και το Μαξίμου».

4. Ακρίβεια: Με αιχμή του δόρατος την ακρίβεια που πλήττει τα νοικοκυριά της χώρας, αλλά και τις δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι οι πολίτες θεωρούν ότι τα μέτρα που λαμβάνει η κυβέρνηση για την καταπολέμησή της είναι ανεπαρκή, τα κόμματα στα δεξιά της Ν.Δ. «πυροβολούν» κατά βούληση την κυβέρνηση, ζητώντας επιπλέον μέτρα στήριξης των καταναλωτών και κατηγορώντας την ότι στην πραγματικότητα δεν επιθυμεί να δώσει λύση, για να μην θιγούν συγκεκριμένα συμφέροντα.

5. Μεταναστευτικό: Ελληνική Λύση, Σπαρτιάτες και Νίκη είχαν κάνει πραγματικό «πάρτι» στη Βουλή, όταν η κυβέρνηση έφερε τη ρύθμιση για τη χορήγηση χαρτιών σε μερικές χιλιάδες μετανάστες που ήδη ζουν και εργάζονται στη χώρα και που απλώς είχαν προβλήματα με τις σχετικές άδειες παραμονής και εργασίας.

Την ίδια ακριβώς στάση και ρητορική, ενίοτε και πιο «σκληρή», χρησιμοποιούν για το ενδεχόμενο «εισαγωγής» εργαζομένων από τρίτες χώρες προκειμένου να καλυφθούν τα δεκάδες χιλιάδες κενά που εντοπίζονται κυρίως σε τομείς εντάσεως εργασίας, φέρνοντας την κυβέρνηση – η οποία υπερηφανεύεται για την πολιτική της όσον αφορά στο προσφυγικό / μεταναστευτικό – σε δύσκολη θέση και βρίσκοντας ευήκοα ώτα σε πιο… hardcore κομμάτια του εκλογικού σώματος.

Προβληματισμός

Όλα αυτά τα «μέτωπα» μοιάζουν να δίνουν «αέρα στα πανιά» των κομμάτων που βρίσκονται στα δεξιά της Ν.Δ., με αποτέλεσμα να καταγράφεται δημοσκοπική τους άνθηση ενόψει ευρωεκλογών. Το φαινόμενο αυτό όπως είναι φυσικό προκαλεί προβληματισμό στην κυβέρνηση, καθώς:

● Μοιάζει να συγκροτείται ένας διακριτός και σχετικά ισχυρός πόλος στα δεξιά της Ν.Δ., ο οποίος φαίνεται ότι αξιοποιεί τη δυσφορία μέρους των πολιτών για πολιτικές της κυβέρνησης και ενισχύει διαρκώς την πολιτική του παρουσία.

● Εκτιμάται ότι αν κάποιοι ψηφοφόροι της Ν.Δ. αποφασίσουν να στραφούν στα κόμματα που βρίσκονται στα δεξιά της στην κάλπη των ευρωεκλογών η επιστροφή τους στο κυβερνών κόμμα θα είναι πολύ δύσκολη έως και αδύνατη σε μελλοντικές εκλογικές αναμετρήσεις.

● Η κυβέρνηση αναμένει να πληρώσει μέρος της δυσαρέσκειας των πολιτών στις ευρωκάλπες, ωστόσο σε καμία περίπτωση δεν θέλει η δυσαρέσκεια αυτή να στραφεί προς τα δεξιά, αλλά να διασπαρεί όσο το δυνατόν σε περισσότερους χώρους και κόμματα.

Στο πλαίσιο αυτό, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ετοιμάζει και νέες περιοδείες ανά την Ελλάδα, προκειμένου να αναστείλει – όσο είναι δυνατόν – τις όποιες φυγόκεντρες τάσεις και να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους που έδωσαν το άκρως πειστικό 40,56% στη Ν.Δ. στις εκλογές του Ιουνίου.

Διαβάστε επίσης:

Βουλή: Τετ α τετ Σακελλαρίδη – Χαρίτση για την επιστροφή του πρώην βουλευτή στην ενεργό πολιτική

Απογευματινά χειρουργεία: Η ενόχληση του Άδωνι Γεωργιάδη για το ΠΑΣΟΚ και πώς εμπλέκει Βενιζέλο και Δερβένη

ΣΥΡΙΖΑ: Η αντεπίθεση των προεδρικών – Μαζεύουν υπογραφές συνέδρων για να εκλεγεί νέα Κεντρική Επιτροπή και Πολιτική Γραμματεία