Στέφανος Τσιτσιπάς: Το υβριστικό αμόκ εναντίον του πατέρα του, που σόκαρε τους πάντες – Η αδιόρθωτη περίπτωση ενός αγενούς νάρκισσου

06:56 9/8/2024 - Πηγή: Το Ποντικι

Οι Έλληνες έχουν πολλές στιγμές και πολλά πρόσωπα από αυτούς του Ολυμπιακούς Αγώνες για να αισθάνονται και χαρούμενοι και ευλογημένοι και περήφανοι. Για τον Μίλτο Τεντόγλου και το χρυσό μετάλλιο, τον Μανώλη Καραλή και τον άθλο του να υπερβεί το μπούλινγκ, που υπέστη λόγω του χρώματός του, για την Κατερίνα Στεφανίδη και την συγκινητική προσπάθειά της επί σειρά ετών. Για πολλά και πολλούς και πολλές ακόμα.

Αλλά αυτή η διοργάνωση θα μείνει αξέχαστη στη συλλογική μνήμα

των Ελλήνων και για τη ντροπιαστική στιγμή που ο Στέφανος Τσιτσιπάς επιδίδεται στη μέγιστη, στην πιο ασυγχώρητη των ασεβών συμπεριφορών: Τη στιγμή που σε παγκόσμια κάλυψη βρίζει σκαιότατα τον πατέρα του και τον διώχνει από το γήπεδο, κάνοντας ένα ολόκληρο στάδιο, ένα έθνος και ίσως κάθε πολιτισμένο άνθρωπο σε όλο τον κόσμο να σαστίσει.

Κανείς δεν ξέρει τι πραγματικά ένιωσε ο πατέρας Τσιτσιπάς με αυτό το αδιανόητα άθλιο και απαράδεκτο ξέσπασμα του γιου του. Τον γνωρίζει καλύτερα απ’ όλους και ίσως να το περίμενε. Γι’ αυτό και έσπευσε να αποχωρήσει.

Όμως η συμπεριφορά αυτή δεν αφορούσε προφανώς μόνο τον ίδιο τον αθλητή και τον πατέρα του. Πρέπει να… ένωσε σχεδόν όλους τους Έλληνες, που μάλλον ένιωσαν τα ίδια συναισθήματα: Ντροπή και οργή.

Αν “ηθοποιός σημαίνει φως”, τότε αθλητισμός σημαίνει ήθος, ευγενή άμιλλα, αναγνώριση της αξίας των αντιπάλων. Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν φαίνεται να διαθέτει ο Στέφανος Τσιτσιπάς. Και ούτε πρόκειται να τα αποκτήσει πλέον μετά από τόσα χρόνια στην ελίτ του παγκόσμιου τένις και με όλο τον κόσμο να απλώνεται στα πόδια του.

Όταν ένας άνθρωπος φτάνει να βρίζει τους γονείς του με αυτό τον τρόπο, δημοσίως και επανειλημμένα, τότε δεν μπορεί να διαθέτει την παραμικρή αξιοπρέπεια και τον όποιον σεβασμό σε οποιονδήποτε και οτιδήποτε.

Δεν ήταν ένα απροσδόκητο ξέσπασμα, μία στιγμιαία αντίδραση στην ένταση του αγώνα και στην πίεση του ανταγωνισμού.

Το έχει κάνει ξανά. Και σε βάρος του πατέρα του, αλλά και προσβάλλοντας την μητέρα του. Με την ίδια χυδαιότητα που το έκανε χθες.

Απλά, οι περισσότεροι ήλπιζαν ότι η κατακραυγή που είχε προκληθεί σε παλαιότερα περιστατικά και η ωριμότητα με τα χρόνια, θα τον έκαναν να είναι πιο κόσμιος.

Αλλά φευ!

Πρόκειται για έναν αδιόρθωτο νάρκισσο, έναν «χαϊδεμένο» εγωκεντρικό τύπο, που δεν έχει την παραμικρή ενσυναίσθηση και ισορροπία στον χαρακτήρα του.

Πιθανόν να είναι και μία ιδιάζουσα περίπτωση, που χρειάζεται βοήθεια, καθώς σπάνια άνθρωπος αυτού του στάτους παραβιάζει τόσο ωμά και επιδεικτικά στα όρια του αμόκ, τους αρχέγονους ηθικούς κανόνες, που διέπουν την οικογένεια και την κοινωνία.

Υπήρξαν πολλές περιπτώσεις, που έκανε επίδειξη πλούτου ή, το χειρότερο, έδειχνε να μην καταλαβαίνει πού πατά και πού διαβαίνει. Να μην αντιλαμβάνεται κοινωνικές καταστάσεις και προβλήματα ή πώς περνά ο κόσμος.

Αλλά τέτοια αμετροέπεια, τόση απόσταση από την πραγματική ζωή, τέτοια αδιαφορία για τις βασικές αρχές και αξίες πάνω στις οποίες στηρίζονται οι οικογενειακές, προσωπικές σχέσεις και κοινωνικές σχέσεις, δεν έχουν παρατηρηθεί ξανά στο χώρο του αθλητισμού.

Η ζημιά είτε στον τρόπο με τον οποίο μεγάλωσε – χτυπάει από μακριά πως είναι ένα ξετσίπωτο… «καλόπαιδο» – είτε με την επιτυχία και τα πλούτη που απέκτησε όντας σε μικρή ηλικία, τα οποία τού διάβρωσαν οποιονδήποτε θύλακα ευπρέπειας και ευγένειας, έχουν διαμορφώσει πλέον μία αντιπαθέστατη περσόνα.

Μία φιγούρα που συγκεντρώνει με πολλές αφορμές και σε πολλές ευκαιρίες τα χειρότερα σχόλια από τους αντιπάλους του, τους ανθρώπους του τένις, αλλά και τον κόσμο που τον παρακολουθεί είτε στα κορτ, είτε στις κοινωνικές (και σοσιαλμιντιακές) δραστηριότητες.

Έχουν περάσει από τον αθλητισμό και ειδικά το τένις, περιπτώσεις αθλητών και ανθρώπων, ιδιόμορφες και ενίοτε μη δημοφιλείς.

Αλλά να φτάσει ένας παγκοσμίου φήμης τενίστας να είναι παράδειγμα προς αποφυγή, δεν πρέπει να έχει ξανασυμβεί.

Ο Στέφανος Τσιτσιπάς ίσως να μην αντέχει το ότι δεν έχει καταφέρει να φτάσει ή να ξεπεράσει τους σύγχρονους μεγάλους άσους του τένις.

Ξεκίνησε ως το «χρυσό» παιδί που θα μπορούσε να γράψει τη δική του ιστορία. Και να βρεθεί τουλάχιστον ισάξιος ενός Φέντερερ, ενός Ναδάλ και ενός Τζόκοβιτς.

Ίσως και να εξαρτήθηκε υπερβολικά από αυτό τον στόχο και να επηρεάστηκε ψυχολογικά και ψυχικά όταν άρχισε να διακρίνει πως δεν θα το κατάφερνε.

Και αυτό, σε συνδυασμό με το ότι στο μεταξύ γίνεται όλο και πιο αναγνωρίσιμος, όλο και πιο πλούσιος, πιθανόν να του προκάλεσε μία εσωτερική ανισορροπία.

Από τη μία το «υπερεγώ» και το ταλέντο που του έχει εξασφαλίσει μία προνομιακή ζωή και από την άλλη το αδικαίωτο και η διάψευση των υψηλότερων προσδοκιών με τις οποίες βρέθηκε στο άθλημα.

Δεν κατάλαβε, ούτε κανένας του έδωσε να αντιληφθεί ότι ο καθένας γράφει την δική του ιστορία, όπως τη θέλει. Ανεξάρτητα από τις επιτυχίες ή τις αποτυχίες. Και πως ένας αθλητής είναι μεγάλος και κερδίζει την αναγνώριση και την αγάπη του κόσμου από πολλά περισσότερα, πέραν ενός γκραν σλάλομ ή ενός μεταλλίου.

Κι αυτό είναι η καταδίκη του: Χωρίς ήθος και ακόμα χειρότερα με τέτοιο χαρακτήρα και συμπεριφορές, δεν θα γίνει ποτέ μεγάλος αθλητής. Έστω κι αν πετύχει περισσότερα απ’ όσα έχει καταφέρει μέχρι τώρα στα κορτ.

Μετά τα χθεσινά, ίσως οι αρμόδιοι να πρέπει να δουν ξανά εάν είναι άξιος να φοράει τη φανέλα με το εθνόσημο.  

Διαβάστε επίσης

Τεντόγλου: Αρνήθηκε να είναι σημαιοφόρος στην τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων – «Ελπίζω να είμαι ο σημαιοφόρος στο Λος Άντζελες»

Ολυμπιακοί Αγώνες 2024: Εντυπωσιακός Κουρουγκλίεφ στη πάλη, πέρασε στους «8» με νίκη 11-0

Ολυμπιακοί Αγώνες 2024: Ήττα για τον Κουρουγκλίεφ, ελπίζει να μπει στα ρεπεσάζ για το χάλκινο