Συγκλονιστική η απολογία της19χρονης: Περιγράφει πώς γέννησε και πώς σκότωσε το μωρό

17:44 17/5/2018 - Πηγή: Το Ποντικι

ΕΛΛAΔΑ

Με λεπτομέρειες περιέγραψαν όσα συνέβησαν στο διαμέρισμα της Πετρούπολης πριν από τρεις μήνες η 19χρονη και η μητέρα της ενώπιον του ανακριτή.

Η εξάρτηση από τον πατέρα της

Η 19χρονη εκδήλωσε την αδυναμίας της στον πατέρα της Γιώργο. Ήταν η μοναχοκόρη του και όπως ήταν φυσικό, την λάτρευε και αυτός, με αποτέλεσμα να της κάνει όλα τα χατίρια. Όταν ήταν 13 ετών, ο πατέρας της έφυγε από τη ζωή μετά από την άνιση μάχη του με τον καρκίνο. Η απώλεια αυτή την σημάδεψε.

Το χειρότερο όμως που αντιμετώπισε ήταν η κατάρρευση της μητέρας της, Ελβίρας, για την οποία έπρεπε

να σταθεί δυνατή για να τη στηρίξει. Τα τελευταία έξι χρόνια, η μητέρα της πάσχει από σοβαρή κατάθλιψη, έχει αποστεωθεί και δεν δέχεται ιατρική βοήθεια. Έχει παρατήσει εντελώς τον εαυτό της και αδυνατεί να ανταπεξέλθει σε καθημερινές δραστηριότητες και να βγει από το σπίτι. Μένουν με τον αδελφό της σε ένα μικρό σπίτι 65 τμ στην Πετρούπολη.

Η δύσκολη εφηβεία, η μετακόμιση και η πρώτη εγκυμοσύνη

Γενικότερα, θεωρούσε τον εαυτό της ως μια συμπαθητική κοπέλα εμφανισιακά. Ωστόσο, σταδιακά, άρχισε να παίρνει βάρος λόγω προβλήματος με τον θυρεοειδή της. Μάλιστα, έφτασε στο σημείο να ζυγίζει 130 κιλά και αυτό ήταν ένα ισχυρό πλήγμα για την αυτοεκτίμησή της. Ύστερα από τη μετακόμισή τους από τη Λίμνο για να εγκατασταθούν στην Αθήνα, δηλαδή πριν από δυο χρόνια, αυτοεκτίμησή της έπεσε πιο χαμηλά. Στη μεγαλούπολη, ήταν δύσκολο να γνωρίσει άτομα και προσπαθούσε να γίνεται αποδεκτή από τον περίγυρό της.

Η κοπέλα σημείωσε ότι στη Λήμνο είχε ερωτική σχέση με έναν άνθρωπο βίαιο και εκμεταλλευτή. Μαζί του συνέβη η πρώτη ατυχής εγκυμοσύνη. Όταν το κατάλαβε, προχώρησε σε άμβλωση σε δημόσιο νοσοκομείο της Αθήνας, ενώ η οικογένειά της την κατέκρινε γι’ αυτή την επιπολαιότητα, που έμεινε δηλαδή έγκυος.

Οι εφήμερες σχέσεις

Από τότε, έκανε μόνο εφήμερες σχέσεις με αγόρια που γνώριζε μέσω διαδικτύου και εκτός για να ανεβάσει την αυτοεκτίμησή της. Την έκανε να αισθάνεται ποθητή το γεγονός ότι λειτουργούσαν σεξουαλικά μαζί της. Δεν υπήρχε κάποια καθοδήγηση από το κοντινό της περιβάλλον στο ζήτημα των σχέσεων.

Η εγκυμοσύνη

Τον Μάιο του 2017 γνώρισε μέσω Facebook ένα αγόρι και συναντήθηκαν μια φορά μόνο. Για εκείνη, δεν έχει σημασία ποιος είναι και δεν διεκδικεί κάτι από αυτόν. Δεν τον ξανασυνάντησε και δεν συνευρέθει με κάποιον άλλον.

Ωστόσο, το σωματικό της βάρος αυξανόταν και αισθανόταν δυσφορία πολλές φορές, κάτι που πολλές φορές το απέδιδε στην υπέρβαρη φύση της. Στις αρχές του Δεκέμβρη, άρχισε να αισθάνεται στην αρχή ανεπαίσθητα και μετά όλο και πιο έντονα, κίνηση και βάρος στην κοιλιά της. Τότε, κατάλαβε ότι ήταν έγκυος και πανικοβλήθηκε, καθώς είχε σχεδόν κανονική, αν και μικρή σε διάρκεια έμμηνο ρύση. Τότε, υπολόγισε τον χρόνο και κατάλαβε ότι ήταν με το παιδί που είχε γνωρίσει την άνοιξη.

Ήταν εξαιρετικά δύσκολο για εκείνη το τι θα έλεγαν η οικογένειά της και οι συμμαθητές της στο σχολείο. Η εγκυμοσύνη ήταν ανεπιθύμητη από πλευράς της, αλλά δεν είχε καιρό να το σκεφτεί αυτό. Ήξερε πως σε τέτοιο στάδιο δεν γίνεται έκτρωση, αλλά διακοπή κύησης με κανονικό τοκετό. Έτσι, αποφάσισε οτι θα το χειριστεί μόνη της, χωρίς να μάθει κανένας τίποτα.

Φορούσε τα πιο φαρδιά ρουχα που έβρισκε, φρόντιζε να καμπουριάζει για να μην φανεί η κοιλιά της και προσάρμοζε τον τρόπο που καθόταν. Σε αυτό τη βοήθησε η σωματική της διάπλαση και όλοι θα νόμιζαν ότι ήταν χοντρή. Η κοπέλα ήταν αποφασισμένη να γεννήσει μόνη της, αλλά δεν ήθελε να βγεί το παιδί στραβά όπως είχε ακούσει ότι συμβαίνει καμιά φορά και πεθάνει. Δεν είχε σκεφτεί για μετά τι θα κάνει και δεν κατάφερε να συνειδητιποιήσει ότι πραγματικά καποια στιγμή θα βγει από μέσα της ένα παιδί. Το πιο σημαντικό για εκείνη ήταν να μην το μάθει κανείς.

Η διαδικασία του τοκετού την τρόμαζε περισσότερο από την ιδέα ότι θα γεννήσει ένα παιδί. Ήξερε ότι δεν είναι μια εύκολη διαδικασία και ότι κανονικά πρέπει να γίνει σε ειδικό κέντρο και μαιευτήριο με υποστήριξη νοσηλευτών και γιατρών. Δεν ήξερε πώς να το φέρει εις πέρας αυτό, αλλά έψαξε στο ίντερνετ για βίντεο που να δείχνουν πώς γίνεται.

Ο τοκετός

Το μεσημέρι του Σαββάτου ένιωσε έναν απότομο και οξύ πόνο. Τότε, σκέφτηκε να το πει σε κάποιον. Σκέφτηκε τον αδεφό της, του τηλεφώνησε και του είπε να έρθει γρήγορα γιατί πονάει η μέση της αβάσταχτα. Στη συνέχεια, της τηλεφώνησε πίσω και της είπε ότι θα έρθει με γιατρό. Τότε, παρά τον αβάσταχτο πόνο της, του είπε να μην ανησυχεί γιατί ήταν μια κύστη στην κοιλιά της, την οποία τακτοποίησε μόνη της. Της είχαν σπάσει τα νερά της και πήγε στο μπάνιο του σπιτιού της. Προσπάθησε να μείνει ψύχραιμη, ήξερε ότι κινδυνεύει και η ίδια από αυτό. Η μητέρα της, την είδε ταραγμένη να περνάει από μπροστά της και τη ρώτησε τι έγινε. Την ακολούθησε στο μπάνιο αλλά της έκλεισε την πόρτα.

Πήρε θέση στο μπάνιο όπως είχε δει σε βίντεο και προσπαθούσε να συγκεντρωθεί. Έπαιρνε ανάσες βαθιές και έσπρωχνε. Τότε, είπε στη μητέρα της να έρθει και της είπε πρώτη φορά τι συμβαίνει για να τη βοηθήσει. Η γυναίκα μπήκε μέσα, αλλά το μπάνιο ήταν μικρό δεν μπορούσε να μετακινηθεί. Τότε, η κοπέλα ζήτησε να την αφήσει να το κάνει μόνη της. Έσπρωξε κι άλλο και τελικά βγήκε από μέσα της το παιδί.

Το ακούμπησε πάνω στο πλυντήριο και αφαίρεσε τον πλακούντα στη λεκάνη της τουαλέτας. Η καρδιά της χτυπούσε με ταχύτητα που δεν είχε ξανανιώσει και δεν αισθανόταν το κεφάλι της, ενώ αιμοραγούσε ακατάσχετα. Προσπάθησε να κόψει τον ομφάλιο λώρο του παιδιού και να το πλύνει. Το πήρε αγκαλιά, ίσως κάποια στιγμή να αισθάνθηκε να τη δαγκώνει στο στήθος. Δεν αισθανόταν πόνο ψυχικό, αλλά συνέχιζε να αιμμοραγεί πάρα πολύ. Και τότε, όλα μάυρισαν, νόμιζε ότι θα λιποθυμήσει. Αισθάνθηκε οτι απειλεί τη ζωή της το παιδί, από εδώ και πέρα. Ένιωσε ενοχές σαν να έκανε το χειρότερο κακό στον κόσμο και ότι ξεφτίλισε τον εαυτό της και την οικογένειά της. Βυθίστηκε στην παράνοια, δεν την ενδιέφερε τίποτα πια, αισθανόταν ότι λυτρώθηκε όπως και να έχει.

Φώναξε τη μητέρα της επιτακτικά και της είπε να της φέρει μια σακούλα. Ήταν ακόμα στο μπανιο. Της είπε να το πετάξει και το έκανε. Καμία άλλη εμπλοκή δεν είχε στη διαδικασία. Ό,τι έγινε, έγινε από τα δικά της χέρια. Δεν αναιρεί τα της προανακριτικής της απολογίας ως προς τον τρόπο, αλλά το αποτέλεσμα το αποφάσισε η ίδια, εκείνη τη στιγμή. Ίσως με το κορδόνι ίσως και με τα χέρια της. Έβαλε πριν χαρτί στο στόμα του γιατί έβλεπε αίμα. Σκέφτηκε ότι και με το χαρτί μπορει να πνιγεί αλλά δεν αποδέχτηκε αυτό το αποτέλεσμα μέσα της.

Ζητά συγνώμη μόνο απο τον Θεό. Σε Αυτον ζητά συγχώρεση και όχι απο τους συνανθρώπους της. Σε αυτόν που της έκανε αυτό το δώρο και εκείνη μόλις το έπιασε στα χέρια της αρρώστησε το μυαλό της αντί να αισθανθεί τη θέρμη της μητρότητας. Μακάρι να ήταν αλλιώς οι συνθήκες του ερχομού αυτού του παιδιού. Αν ήξερε ότι αυτό το οξύ επεισόδιο θα μπορούσε να το ελέγξει, αν όντως συμβεί σε κάποιον και γίνεται να το τιθασεύσει, θα ζητούσε συγγνώμη και από τους συνανθρώπους της αν με την πράξη της, τους έκανε να αισθανθούν μίσος και αποστροφή. Είναι ψύχωση όμως και δεν ελέγχεται. Μια φορά στις χίλιες όπως είπαμε. Την τρομάζει ακόμα και η σκέψη να το βιώσει άλλος ανθρωπος αυτό. Μάλλον είναι το σκοτεινότερο συναίσθημα που διαθέτει η ψυχή του ανθρώπου.

Είναι 18 ετών και τόσο μπόρεσε. Λυπάται πάρα πολύ. Δεν ξέρει αν αξίζει άλλη ευκαιρία.

Οι επόμενες μέρες

Οι μέρες συνέχισαν πολύ δύσκολα. Δεν ασχολήθηκε καθόλου με το πού είναι το παιδί ή πού το έβαλε η μητέρα της. Το σημαντικό ήταν να βρίσκεται μακρυά απο εκείνη αλλά πάνω απο όλα να μη μάθει κανένας τίποτα. Θα το ομολογούσε αν ηξερε οτι δεν θα διασυρθεί. Περνούσαν οι μέρες, επέστρεψε στο σχολείο και το παιδί είχε βρεθεί. Περπατούσε στον δρόμο και αν κάποιος την κοιτούσε για παραπάνω χρόνο δεν αισθανόταν όπως παλιά ότι την κοιτάει επειδή είναι παχιά αλλά επειδή ξέρει ότι εκείνη το εκάνε αυτο που συζητούσαν όλοι.

Μετά απο μέρες οργανώθηκε στο σχολείο εθελοντική αιμοδοσία . Αποφάσισε να συμμετάσχει για να ευεργετηθεί με δικαιολόγηση απουσιών. Της απαγορεύθηκε λόγω του χαμηλού αιμοτοκρίτη απο την αιμορραγία της εγκυμοσύνης.

Δεν έπαθε επιπλοκές από τον τοκετό και δεν επισκέφθηκε νοσοκομείο. Αυθυποβλήθηκε ίσως γιατι ηξερε οτι με αυτον τον τρόπο θα την έβρισκαν αμέσως αλλά φυσικά ήταν όλα θέμα χρόνου.

Αν η έννομη τάξη και η κοινωνική ηθική ευεργετηθούν με τυχόν προφυλάκισή της θα το αποδεχθεί καρτερικά. Είναι μαθήτρια της β’ λυκείου και επιμελής μαθήτρια και αν δεν δικαιούται δευτερη ευκαιρία στη μητρότητα ίσως να δικαιούται στη ζωή. Σίγουρα κατανόησε ότι χρειάζεται υποστήριξη – υποστήριξη απο ειδικούς μήπως ποτέ ξεμπλέξει τα κουβάρια που έχει μέσα της ή ίσως αποτινάξει ποτέ το στοίχειωμα που θα κουβαλάει για πάντα μέσα της ακόμα και αν προήλθε απο αιφνίδια διατάραξή της και ψυχωσικό επεισόδιο.

Η μητέρα της δεν είχε καμία άλη συμμετοχή πέρα απο αυτή που ανέφερε.

Άλλωστε, ενδεικτική της νοσηρής κατάστασης στην οποία τελούσε και του αποσυντονισμού της είναι και η «προχειρότητα» με την οποία προσπάθησε να «απαλλαγεί» από το νεογνό και να αποκρύψει την ύπαρξή του, με την απόρριψή του σε σημείο πλησίον της οικίας της.

μητέρα19χρονημωρόγέννατοκετόςαπολογίαHas video: Exclude from popular: 0