O μαύρος μοναχός - Άντον Τσέχοφ

12:47 23/7/2015 - Πηγή: Culture Now

Από τις εκδόσεις Ροές, στη σειρά microMEGA κυκλοφορεί το βιβλίο O μαύρος μοναχός του Τσέχοφ σε μετάφραση των Ολέγ Τσυμπένκο και Μζία Εμπραλίτζε.

Ο "Μαύρος μοναχός" κάλλιστα θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως μια νουβέλα-φαινόμενο στα παγκόσμια λογοτεχνικά χρονικά, καθώς έχει δεχθεί, από την εποχή της συγγραφής της μέχρι σήμερα, πλείστες προσεγγίσεις και άκρως αντιφατικές ερμηνείες. Και αυτό μόνο άξιο απορίας δεν είναι, αφού ο Αντόν Τσέχοφ πραγματεύεται ένα διαχρονικά φλέγον θέμα: την αδυναμία, ή ίσως την άρνηση

του ανθρώπου να συμφιλιωθεί με την γκρίζα μετριότητα, με μια ύπαρξη μουντή. Ο συγγραφέας, σκιαγραφώντας έναν διχασμένο ήρωα, έναν Μότσαρτ που είναι συγχρόνως και Σαλιέρι, και πλάθοντας μια αμφιλεγόμενη, σκοτεινή οπτασία, που ωστόσο ενσαρκώνει ένα μεγάλο κομμάτι της συλλογικής συνείδησης, επισημαίνει τον κίνδυνο που δημιουργείται όταν η ανθρώπινη βούληση παραλύει, όταν το άτομο, μέσα από μια ρομαντική θεώρηση της πραγματικότητας, αναλώνεται σε χιμαιρικές αναζητήσεις. Με μοναδική ενάργεια, με τη γνώριμη νηφάλια ματιά του αλλά και με ποιητική διάθεση, ο Τσέχοφ αποτυπώνει την πραγματική ζωή και δίνει μια ρητή απάντηση σε όσους τον κατηγορούν για "πεσιμισμό", αρνούμενοι να αναγνώσουν τις αλήθειες που περιγράφει.

Άντον Τσέχοφ (1860 - 1904): Ο Αντόν Πάβλοβιτς Τσέχωφ ήταν Ρώσος συγγραφέας πολλών διηγημάτων, θεατρικών έργων και μυθιστορημάτων. Γεννήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 1860 στην κωμόπολη Ταγκανρόγκ, στη νότια Ρωσία. Ήταν το τρίτο από τα έξι παιδιά της οικογένειάς του και μεγάλωσε σε πολύ αυστηρό και θρησκευτικό περιβάλλον. Ο Τσέχωφ από την 6η τάξη του γυμνασίου αναγκάστηκε μόνος του να βγάζει το ψωμί του παραδίδοντας μαθήματα κατ' οίκον. Το 1879 μπαίνει στο ιατρικό τμήμα του πανεπιστημίου της Μόσχας, το οποίο τελείωσε το 1884. Από τον καιρό της σπουδής του στο γυμνάσιο, ο Τσέχωφ άρχισε να γράφει χιουμοριστικές σκηνές, αφηγήσεις, μονόπρακτα. Από το 1880 τα έργα του αρχίζουν να δημοσιεύονται στα περιοδικά "Ξυπνητήρι", "Θεατής", "Μόσχα", "Φως και σκιά", "Θραύσματα" κ.ά. με το ψευδώνυμο Αντόσια Τσεχοντέ. Το 1884 κυκλοφόρησε το πρώτο του βιβλίο διηγημάτων "Τα παραμύθια της Μελπομένης". Το 1884-85 γράφει την ιατρική του διατριβή που δεν τελείωσε, εξαιτίας των ασχολιών του. Ως γιατρός βοηθούσε τους ανήμπορους και παρείχε τις ιατρικές υπηρεσίες του δωρεάν. Μερικά από τα πιο γνωστά έργα του είναι: "Ο γλάρος", "Ο θείος Βάνιας", "Οι τρεις αδελφές", "Ο βυσσινόκηπος", "Στέππα" κ.ά. Πέθανε το 1904.