"Έφυγε" από τη ζωή η χορογράφος Μαρία Χορς

16:39 16/9/2015 - Πηγή: Culture Now

Η διοίκηση και το προσωπικό της Εθνικής Λυρικής Σκηνής εκφράζουν την βαθιά θλίψη τους για τον χαμό της κορυφαίας Ελληνίδας χορογράφου Μαρίας Χορς.

Η Μαρία Χορς δημιούργησε χοροδραματικά εμβόλιμα για δύο παραστάσεις όπερας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής: τη Μήδεια (Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, 1961 με την Μαρία Καλλας στον ομώνυμο ρόλο, σε σκηνικά κοστούμια Γιάννη Τσαρούχη και σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή) και την Κασσιανή του Γεωργίου Σκλάβου

(Ολύμπια, 1972-73).

Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1921. Αρχικά σπούδασε στη σχολή χορού της Κούλας Πράτσικα, αποφοιτώντας το 1943. Παρακολούθησε μαθήματα σύγχρονου χορού στο εξωτερικό δίπλα στους Χάραλντ Κρόιτσμπεργκ, Ροζαλία Χλάντεκ, Μαίρη Βίγκμαν, καθώς επίσης και στην UNESCO (Παρίσι). Σπούδασε επίσης Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Δίδαξε ρυθμική και γυμναστική στο Λύκειο Ελληνίδων. Το διάστημα 1938-55 υπήρξε μέλος της χορευτικής ομάδας της Κούλας Πράτσικα, με την οποία χόρεψε ως σολίστ σε παραστάσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό. Δίδαξε εκφραστική κίνηση, χορό και αυτοσχεδιασμό στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου από το 1964, καθώς επίσης στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών (1982-92). Δίδαξε στο Θεατρικό Εργαστήρι του Σπύρου Ευαγγελάτου, στο Στούντιο της ΕΛΣ και συνεργάστηκε με το Εμπειρικό Θέατρο των Μινωτή/ Παξινού, το Αρχαίο Αττικό Θέατρο του Αλέξη Δαμιανού, το Θέατρο Ουτοπία και την Εταιρεία Θεάτρου Κρήτης. Δημιούργησε χορογραφίες που παρουσίασε η ίδια. Ως χορογράφος στο αρχαίο δράμα πρωτοεμφανίστηκε το 1956 (Ιφιγένεια εν Ταύροις, Δημοτικό Θέατρο Πειραιά) και το 1958 (Οιδίπους επί Κολωνώ, Επίδαυρος). Το διάστημα 1958-93 χορογράφησε για το Εθνικό Θέατρο περίπου 50 παραστάσεις αρχαίου δράματος που δόθηκαν σε Ελλάδα, Ευρώπη, Ιαπωνία, Κίνα, Καναδά, Αμερική, Ρωσία. Το 1936 συμμετείχε στην Τελετή Αφής της Ολυμπιακής Φλόγας και, από το 1964, τη χορογράφησε επί σειρά Ολυμπιάδων. Τιμήθηκε από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή (1997). Της απονεμήθηκαν το βραβείο «Κούλα Πράτσικα», Ο Ταξιάρχης του Τάγματος του Φοίνικα (2000) και το Μετάλλιο της Πόλης των Αθηνών (2002).