Εκδόσεις Νεφέλη: Εκδοτικό πρόγραμμα Φθινόπωρο 2014

11:36 3/9/2014 - Πηγή: Culture Now

Οι εκδόσεις Νεφέλη μας ανακοινώνουν το εκδοτικό πρόγραμμα για το Φθινόπωρο 2014:

Ελληνική παιδική λογοτεχνία

Ροδούλα Παππά (Κρατικό Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας 2013)

Μια φορά κι έναν καιρό ένα κλουβί

Εικονογράφηση: Célia Chauffrey

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ

Ήταν μια φορά κι έναν καιρό ένα κλουβί. Ένα κλουβί σαν όλα τ' άλλα κλουβιά, με μια διαφορά: μέσα του δεν ζούσε ούτε καναρίνι ούτε καρδερίνα ούτε παπαγαλάκι, ούτε άλλο κανένα πουλί. Ήταν ένα κλουβί άδειο...

«Συμφορά μου», σκεφτόταν.

«Ένα άδειο κλουβί είναι ένα κλουβί που έχει χάσει όλη του την... κλουβοσύνη! Ένα άδειο κλουβί πώς να 'ναι ο εαυτός του; Πώς να 'ναι ευτυχισμένο;»

Και, μια μέρα, αποφάσισε να πάει να βρει την τύχη του...

Ελληνική πεζογραφία

Χρήστος Χρυσόπουλος

Το σώμα του Τιρθανκάρα – Οι συναντήσεις ενός ταξιδιού στην Ινδία

Μυθιστόρημα

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ

Ο Χρήστος Χρυσόπουλος γράφει ο ίδιος στην εισαγωγή του βιβλίου του: «Τον Αύγουστο του 2012 περιπλανήθηκα στη βόρεια Ινδία. Οριζόντια και προς τα ανατολικά, από το Ρατζαστάν (στα σύνορα με το Πακιστάν) ώς την πολιτεία του Ουτάρ Πραντές, κοντά στα σύνορα με το Νεπάλ. Ταξίδεψα με έναν σάκο και έχοντας ως μοναδικά αναγνώσματα τον οδηγό Lonely Planet και μια εισαγωγή στον ινδουισμό του Σβάμι Τσινμαγιανάντα. Αυτό το βιβλίο είναι ένα λεύκωμα συναντήσεων. Προσπαθεί να θυμηθεί τα πρόσωπα εκείνου του ταξιδιού. Όχι μόνο τα αληθινά. Αλλά και όσα είναι μόνο πλάνες ενός νου που τώρα αναπολεί». Ένα ταξιδιωτικό μυθιστόρημα, λοιπόν, που με φόντο την περιπλάνηση στην Ινδία, ζωντανεύει τους ανθρώπους που συνάντησε ο συγγραφέας στον δρόμο του, τις ιστορίες τους και το ίχνος που άφησαν επάνω του.

Ο Χρήστος Χρυσόπουλος (γενν. 1968, Αθήνα) ασχολείται με διαφορετικά είδη λογοτεχνίας

(μυθιστόρημα, δοκίμιο, χρονικό) και με τη φωτογραφία. Κυκλοφορούν 12 βιβλία του.

Έχει τιμηθεί με το Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών και το γαλλικό βραβείο Laure Bataillon.

Είναι μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Πολιτισμού (ECP).

Βίκυ Τσελεπίδου

Κιχ

Διηγήματα (πρώτη εμφάνιση)

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ

Ένας μοναχικός άντρας κλείνεται στο ψυγείο, μια γριά τεμαχίζει το νεκρό γιο της, συναντήσεις στα σκαλιά της εκκλησίας, στην κουζίνα, στο γραφείο, στον αέρα, στον καναπέ κάτω από δυο φεγγάρια. Μουρμουριστά ένα πομάκικο νανούρισμα, ύμνοι στην Παναγία, το κουκούρισμα των περιστεριών στη στέγη. Οι χάρτες αλλάζουν προσανατολισμό, η γύφτισσα σηκώνει τη φούστα της και τρέχει, ξεσηκώνονται οι μέλισσες στα θυμάρια, οι ρόδες γλιστράνε από τον δρόμο, μέτρημα, κάτι λείπει, μέτρημα, κάτι περισσεύει, μασουλάει την τσίχλα της, πνίγεται με την μπουκιά του, ντάνες χαρτιά, υπογραφές, ό,τι τους έδωσαν να κουβαλάνε κι ό,τι οι ίδιοι ετοιμάζονται να παραδώσουν στους επόμενους.

Ο συνεχής αγώνας για ισορροπία και ξαφνικά η κλοτσιά στην καρδάρα.

Όλο το γάλα χύνεται. Κιχ, τα ένστικτα ξέρουν.

Η Βίκυ Τσελεπίδου γεννήθηκε στην Καβάλα το 1975.Τα τελευταία χρόνια ζει στην Ξάνθη

όπου και εργάζεται ως συμβολαιογράφος. Το Κιχ είναι το πρώτο της βιβλίο.

Κωνσταντίνος Τζήκας

Κομμένα

Διηγήματα (πρώτη εμφάνιση)

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ

Μια γυναίκα που ερωτεύεται κτίρια. Ένα αγόρι γεννημένο χαρταετός. Ένας μαθητής που πασχίζει να εμφανίσει καρκίνο. Ένας άντρας που εκτρέφει μια κουκκίδα μέχρις ότου αυτή θεριέψει και γίνει μαύρη τρύπα. Μια απατημένη σύζυγος που αφαιρεί χειρουργικά τον εραστή του άντρα της. Ένας πρώην στρατιωτικός που πείθεται πως η σιωπή και το φως ανήκουν στην αντίθετη παράταξη. Ένας υπάλληλος γραφείου που γελάει μέχρι σημείου εξαφάνισης. Ένας φίλαθλος που ανακαλύπτει το πιο όμορφο χέρι του κόσμου. Ένας ολόκληρος κόσμος –μια ολόκληρη συστάδα από ιστορίες– ανθρώπων που συναγωνίζονται ο ένας τον άλλον σε πρωτόφαντες συμφορές.

Ο Κωνσταντίνος Τζήκας γεννήθηκε το 1985 στην Αθήνα. Έχει σπουδάσει Αγγλική Φιλολογία και ΜΜΕ.

Από το 2011 εργάζεται ως δημοσιογράφος στην Athens Voice. Το 2014 παρουσιάστηκε το θεατρικό έργο του

Νεκρά Φύλλα. Το Κομμένα είναι το πρώτο του βιβλίο.

Στέλιος Παπαγρηγορίου

γούντι άλεν

Μυθιστόρημα

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ

Η Ελένη Μενεγάκι, μία nerd-νοικοκυρά-εισοδηματίας, έχει ανιψιό τον Γιάννη Τσιμιτσέλι, έναν ανερχόμενο νέγρο υπαρξιστή συγγραφέα και μεταφραστή. Η Δανάη Σκιάδι, πτυχιούχος νομικής και πρώην υπάλληλος μεγαλοβιβλιοπωλείου που φοράει πάντα vans και οδηγάει σκουτεράκι, λαμβάνει ένα κουτί από τον Χριστόφορο Παπακαλιάτι που πάσχει από χρόνια επιπλομαλάκυνση amazon και παίρνει σύνταξη αναπηρίας από τα 15 του. Η Μαίρη Τσώνι, η αδιόρθωτα ενοχική φίλη της Δανάης Σκιάδι, καβαλάει ποδήλατα μέσα στη νύχτα και υιοθετεί έντομα και έχει μία όχι και τόσο επιτυχή μακροχρόνια σχέση με τον Άρη Σερβετάλι που είναι νυχτερινός φύλακας σε εργοστάσιο παιχνιδιών για σκύλους και ζει στο σώμα ενός Βορειοκορεάτη υπαρξιστή gamer.

Κανείς δεν καταλαβαίνει τίποτα από τη ζωή του, ούτε κι από τις ζωές των άλλων. Όλοι μιλάνε μέσω gmail chat, μέσω τηλεφώνου ή συναντιούνται στις διάφορες παλιοκαργιόλες (= γέφυρες) της Λυών προσπαθώντας να επικοινωνήσουν. Χωρίς να το γνωρίζουν οι ίδιοι, έχουν πολλά κοινά σαν άνθρωποι αλλά αν κάποιος τους άκουγε να μιλάνε θα έλεγε πως είναι εξωγήινοι. Η γλώσσα τους είναι σα γυαλόχαρτο και ο ένας γλείφει τη γούνα του άλλου, μπαινοβγαίνουν μέσα στα σώματά τους και σχεδόν όλοι νομίζουν ότι είναι ή θέλουν να γίνουν υπαρξιστές συγγραφείς με Νόμπελ.

Ο Στέλιος Παπαγρηγορίου γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 1983. Σπούδασε Λογιστική στο ΤΕΙ Ηρακλείου.

Είναι συγγραφέας των βιβλίων Οι σημαίες δεν ανεμίζουν τη νύχτα (Νεφέλη), Γυμνά Τρολ (Νεφέλη),

Για την κυρία Σάντμπλουμ (Τόπος) και άλλων βιβλίων που κυκλοφορούν ψηφιακά από τις εκδόσεις Λούμπεν.

Τρώει ωμές σαρδέλες και σκόρδο ωμό.

Η σελίδα του στο διαδίκτυο είναι: http://steliospapagrigoriou.blogspot.gr/

Ξένη πεζογραφία

Μπορίς Βιαν

Φθινόπωρο στο Πεκίνο

Μετάφραση και σημειώσεις Αχιλλέα Κυριακίδη

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ

Οι δυο πρώτες λέξεις είναι ένα όνομα: «Αμαδίς Δουδού». Δεν είναι φθινόπωρο. Και, φυσικά, δεν είμαστε στο Πεκίνο. Το Φθινόπωρο στο Πεκίνο αποτελεί ένα από τα πλέον παράξενα και γοητευτικά μυθιστορήματα που μας παρέδωσε η γαλλική γλώσσα. Κι αυτό ακριβώς είναι το ιδιάζον στοιχείο του: η γλώσσα. Γιατί ο Βιαν οικοδομεί μια εντελώς απροσδόκητη, χιουμοριστική, καυστική και ταυτόχρονα εικονοκλαστική γλωσσική κατασκευή που εξέπληξε τους συγχρόνους του και παραμένει σαγηνευτική ακόμα και σήμερα. Το παράλογο της καθημερινής ζωής αποκαλύπτεται οργιαστικά μέσα από μια αριστουργηματική σύζευξη αφηγηματικού στιλ και πλοκής. Μεταφρασμένο με μεγάλη δεινότητα από τον Αχιλλέα Κυριακίδη, υποδεχόμαστε στα ελληνικά ένα μοναδικό έργο της ευρωπαϊκής μυθιστοριογραφίας.

Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες

Άπαντα τα διηγήματα

Σε έναν τόμο και νέα μετάφραση της Κλαίτης Σωτηριάδου

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ

Ο Τζων Απντάικ έγραψε κάποτε για τα διηγήματα του Μάρκες: «Δεν μπορούμε να μιλήσουμε γι' αυτά αποφεύγοντας τη λέξη μαγεία». Η διηγηματογραφία του Μάρκες προσφέρει τη δυνατότητα να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη και την ωρίμαση ενός από τους σημαντικότερους συγγραφείς του 20ού αιώνα. Μια διαδρομή που, παράλληλα, αποτελεί και τη σταδιακή διαμόρφωση του λογοτεχνικού ρεύματος που ονομάστηκε Μαγικός Ρεαλισμός. Μόνο τα διηγήματα είναι ικανά να αποδώσουν αυτή την εποπτική εικόνα. Ο Μάρκες επιστρέφει διαρκώς στη μικρή φόρμα καθ’ όλη τη διάρκεια της λογοτεχνικής του ζωής, για να διερευνήσει τα ζητήματα που απασχολούν όλο το έργο του: ο θάνατος, η φτώχεια, η βία, η μοναξιά... Ένα παλίμψηστο, λοιπόν, της ανθρώπινης συνθήκης. Και η εσωτερική ζωή ενός νου που ενηλικιώνεται, ωριμάζει και γερνά. Ενός νου που είναι ο ίδιος ο Μάρκες.

Δοκίμια

Edward Bernays

Προπαγάνδα

Μετάφραση Δημήτρης Ταννής, επιμέλεια Αρετή Μπουκάλα

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ

Ο Έντουαρντ Μπερνέζ –ανιψιός του Φρόυντ– υπήρξε εμβληματική μορφή της μαζικής χειραγώγησης και της προπαγάνδας στις δυτικές δημοκρατίες του 20ού αιώνα. Ήταν ο ιδρυτής και ονοματοθέτης του επαγγελματικού κλάδου που είναι ευρύτερα γνωστός ως «Δημόσιες Σχέσεις» (Public Relations) – όνομα που επινόησε για επικοινωνιακούς λόγους, μιας και η λέξη προπαγάνδα ήταν αρνητικά φορτισμένη ήδη από τον καιρό του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου.

Σε αυτό το μικρό δοκίμιο εκτίθενται οι θεμελιώδεις αξίες, επί των οποίων οικοδομήθηκε η καταναλωτική κουλτούρα της Δύσης που έχει τις ρίζες της στα φαινόμενα που προέκυψαν από τη μαζική παραγωγή.

Η προπαγάνδα είναι κατά τον συγγραφέα το εργαλείο που πρέπει να χρησιμοποιούν οι ισχυρές ελίτ, προκειμένου να διατηρήσουν την εξουσία και τα προνόμιά τους αλλά και το εργαλείο οργάνωσης κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας εν γένει. Είναι πρωτίστως ένα εργαλείο για να παρακαμφθεί η δημοκρατία –ως πολιτική διαδικασία άσκησης συλλογικών συμφερόντων– προς όφελος των ελίτ.

Δήμητρα Κονδυλάκη

Ο θεατρικός Δημήτρης Δημητριάδης

Εξερευνώντας τη δυνατότητα του αναπάντεχου

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ

Μια πρώτη συνεκτική αποτύπωση της πορείας του θεατρικού Δημήτρη Δημητριάδη μέσα από τη συλλογή των κριτικών κειμένων και δοκιμίων που η δρ Δήμητρα Κονδυλάκη, δραματολόγος και μεταφράστριά του στα γαλλικά, έχει αφιερώσει σ’ αυτόν από το 2005 ώς σήμερα: είτε εισηγήσεων σε διεθνείς συναντήσεις και άρθρων της σε ξένα περιοδικά, είτε συνοδευτικών κειμένων της στις πρώτες εκδόσεις θεατρικών έργων του με αφορμή την πρώτη παράστασή τους (Ομηριάδα, Insenso, Τόκος, Ο κυκλισμός του τετραγώνου, Πολιτισμός). Η συλλογή περιλαμβάνει επίσης τις τρεις εκτενείς καταγεγραμμένες συζητήσεις τους από την πρώτη (1995) ώς την πιο πρόσφατη με αφορμή την παράσταση του Τόκου (2010) με την πολύτιμη συμμετοχή του Λευτέρη Βογιατζή, που όλες θίγουν κεντρικά ζητήματα του έργου του και της δραματουργικής διαδικασίας. Αποτυπώνοντας μια ιστορία δημιουργικής αλληλεπίδρασης είκοσι χρόνων, αυτή η συλλογή αποτελεί λοιπόν ένα πρώτο εργαλείο προσέγγισης του Δ. Δημητριάδη ως δραματουργού, αλλά ταυτόχρονα προσφέρει αφορμή αναστοχασμού στα ευρύτερα ζητούμενα της θεατρικής γραφής ως λογοτεχνικό είδος σήμερα: Πώς εξελίσσεται η δραματική φόρμα και μπορούμε ακόμη να μιλάμε γι’ αυτήν ως είδος; Με ποιους όρους; Πώς απαντά και πώς θέλουμε να απαντά το θέατρο στην πραγματικότητα; Ποια η έννοια του «ποιητικού» θεάτρου, ποια του «πολιτικού»; Ποια η λειτουργία της ωμότητας στη γραφή και στη σκηνή; Ως προς τι διαφοροποιείται το θεατρικό κείμενο από τη δραματοποιημένη λογοτεχνία; Και από την άλλη, τι δυνατότητες προσφέρει στον σκηνοθέτη ένα αμιγώς θεατρικό κείμενο; Τέτοια ερωτήματα θίγονται μεταξύ άλλων σ’ αυτή την πρώτη μονογραφία που αφιερώνεται στον διεθνώς αναγνωρισμένο πλέον σύγχρονο Έλληνα δραματουργό, που επιχειρεί να ξαναδώσει στο θέατρο τις τρομακτικές και ιλιγγιώδεις διαστάσεις του, να διανοίξει τη σκηνή εκ νέου στη δυνατότητα του αναπάντεχου.

Αντώνης Ζέρβας

ΕΙΚΟΝΟΣ ΑΠΟΡΡΟΑΙ

Μία αυτοβιογραφική πρόφαση

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ

Ξεκινώντας από έναν προκλητικό πίνακα του Francis Bacon που του φέρνει στο νου τον Τζέημς Τζόυς με τις εξίσου προκλητικές στιγμές του Οδυσσέα του, και φθάνοντας ώς τα ερωτικά μυθιστορήματα των ελληνιστικών χρόνων και τη μεσαιωνική λογοτεχνία, ο Αντώνης Ζέρβας πλέκει μια συναρπαστική αφήγηση, κέντρο της οποίας είναι το προσωπικό βίωμα του ανθρώπου της ανάγνωσης και της γραφής.

Βιογραφία

Γιάννης Βασιλακάκος

ΗΛΙΑΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ – Ένας τεχνίτης της διαστροφής

(Σεργιάνι στον κόσμο ενός αιρετικού ελληνολάτρη)

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ

Τον Γενάρη του 2003, ο συγγραφέας Γιάννης Βασιλακάκος βρίσκεται στο Παρίσι προσκεκλημένος του Βασίλη Βασιλικού, τότε πρέσβη της Ελλάδας στην UNESCO. Εντελώς απροσδόκητα, συναντά εκεί τον Ηλία Πετρόπουλο επτά μήνες πριν τον θάνατό του. Περνούν μαζί ένα αξέχαστο βράδυ και η αναπάντεχη εκείνη γνωριμία προσφέρει στον Βασιλακάκο την αφορμή για να ψυχογραφήσει το ίνδαλμά του, τον μεγαλύτερο ίσως «γρίφο» στην ιστορία της νεοελληνικής γραμματείας. Ο Γιάννης Βασιλακάκος καταθέτει την προσωπική του μαρτυρία με έναν εντελώς πρωτότυπο και ιδιόρρυθμο τρόπο, αντίστοιχο της προσωπικότητας του Πετρόπουλου. Η αφήγηση εκείνης της συνάντησης στο Παρίσι ουσιαστικά αποτελεί και την πρώτη, επίσημη, βιογραφία ενός επίμαχου, πλην γοητευτικότατου, «τεχνίτη της διαστροφής».

Ο Γιάννης Βασιλακάκος είναι πανεπιστημιακός (διδάκτωρ Νεοελληνικής Φιλολογίας

του Πανεπιστημίου Μελβούρνης), συγγραφέας, δοκιμιογράφος-κριτικός και μεταφραστής λογοτεχνίας.

Αρθρογραφεί σε αθηναϊκές εφημερίδες και αγγλόφωνα έντυπα και είναι βιβλιοκριτικός σε λογοτεχνικά περιοδικά.

Έχει δημοσιεύσει 17 αυτοτελή βιβλία και 6 μεταφρασμένα. Έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία/διακρίσεις

στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Αυστραλία, Αγγλία, Αμερική, Καναδά).

Λεύκωμα - Ποίηση

William Blake

Οι Γάμοι του Ουρανού και της Κόλασης

μτφρ. Χάρης Βλαβιανός

ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ, σε μεγάλο format, πανόδετο

Με νέα επεξεργασία των πρωτότυπων χαρακτικών του Blake και αναθεωρημένη μετάφραση

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ

Ο William Blake (1757-1827), ο οραματιστής ποιητής που κάποτε χλευάστηκε ως παράφρων και σήμερα τιμάται ως μεγαλοφυΐα, συγκαταλέγεται ανάμεσα στους μείζονες ποιητές της αγγλικής λογοτεχνίας. Κοινή είναι η διαπίστωση των μελετητών της ποίησής του πως το αξιόλογο έργο του, δημιουργία και απεικόνιση ταυτόχρονα ενός πολύπλευρου μυθολογικού συστήματος, συνιστά ένα πρώτης τάξεως επίτευγμα. Αντιμετωπίζοντας με το αντισυμβατικό του βλέμμα θέματα τόσο ιερά και απαραβίαστα όσο η θρησκεία, η ηθική, η τέχνη και η πολιτική, κοινωνικός επαναστάτης και «ήρωας της φαντασίας» μαζί, ο Μπλέηκ αναγνωρίζεται ως ο αυθεντικότερος και εκλεκτότερος από τους ρομαντικούς ποιητές και, κατά μία έννοια, ο αγνότερος, ο πιο ασυμβίβαστος.

Οι Γάμοι του Ουρανού και της Κόλασης είναι ένα από τα πιο σημαντικά έργα της αγγλικής γραμματείας. Σύνθεση που ξεχωρίζει μέσα στο σώμα της ποιητικής παραγωγής του Μπλέηκ, είναι γραμμένη κυρίως σε πρόζα και αποτελεί την πρώτη προσπάθεια του ποιητή να παρουσιάσει με ολοκληρωμένο τρόπο το καλλιτεχνικό και φιλοσοφικό του credo. Η εφηβική τόλμη της πρώιμης ποίησης συγχωνεύεται εδώ με την πνευματική ωριμότητα· η ευφυΐα και το λεπτό χιούμορ συμβαδίζουν με την έκφραση της βαθιά βιωμένης προσωπικής ανάγκης για εξέγερση. Το αποτέλεσμα είναι ένα αριστούργημα σατιρικής ενόρασης.

Λεύκωμα - Φωτογραφία

Χρήστος Χρυσόπουλος

My Mother’s Silence – Φωτογραφικό λεύκωμα

Κείμενα: Αποστόλης Αρτινός, Ηρακλής Παπαϊωάννου

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ

Μια επίσκεψη στο αδειανό πατρικό σπίτι, όταν η μητέρα απουσιάζει, και τα αντικείμενα του σκοτεινού, σιωπηλού διαμερίσματος, αναλαμβάνουν εκείνα να αφηγηθούν τη ζωή που εκτυλίσσεται γύρω τους. Ο Χρήστος Χρυσόπουλος παρουσιάζεται για πρώτη φορά υπό την ιδιότητα του φωτογράφου, με μια δουλειά εσωτερική, ενδόμυχη και προσωπική. Είκοσι φωτογραφίες με σκοτεινή μπλε παλέτα, και μια φωτογραφική αφήγηση που διερευνά το πώς η μνήμη, η βιογραφία και η προσωπική ιστορία διαμορφώνονται μέσα μας στο πέρασμα του χρόνου. Το λεύκωμα από τις εκδόσεις Νεφέλη αποτελεί τον κατάλογο της ομώνυμης έκθεσης που θα γίνει στο πλαίσιο του Symptoms Projects 4 στην Άμφισσα (3-12 Οκτωβρίου) και θα φιλοξενηθεί στην οικία Αλέξανδρου Δελμούζου. Το βιβλίο προλογίζουν ο επιμελητής της έκθεσης Αποστόλης Αρτινός και ο επιμελητής του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης Ηρακλής Παπαϊωάννου.

Ο Χρήστος Χρυσόπουλος (γενν. 1968, Αθήνα) ασχολείται με διαφορετικά είδη λογοτεχνίας

(μυθιστόρημα, δοκίμιο, χρονικό) και με τη φωτογραφία. Κυκλοφορούν 12 βιβλία του.

Έχει τιμηθεί με το Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών και το γαλλικό βραβείο Laure Bataillon.

Είναι μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Πολιτισμού (ECP).

Ιστορία

Georg IGGERS και Edward QINGJIA WANG

Παγκόσμια ιστορία της σύγχρονης ιστοριογραφίας

με τη συνεργασία της Supriya Mukherjee, μτφρ. Πελαγία Μαρκέτου

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ

Παρ’ όλη την τάση προς την παγκοσμιοποίηση, οι ιστορικές σπουδές καθυστέρησαν να συγχρονιστούν. Πρόθεσή μας σε τούτον εδώ τον τόμο είναι να εξετάσουμε τον μετασχηματισμό της ιστορικής σκέψης και γραφής μέσα σε αυτό το ευρύτερο παγκόσμιο πλαίσιο.

Στους δύο τελευταίους αιώνες, και ιδίως στον 20ό, γράφτηκαν αρκετές ιστορίες της ιστοριογραφίας. Ωστόσο, πάντοτε υιοθετούσαν δυτική ή εθνική εστίαση, και όποτε εστίαζαν στη Δύση δεν ακολουθούσαν συνήθως τη συγκριτική προοπτική, αλλά την προοπτική των επιμέρους εθνικών παραδόσεων. Τα έργα στις ιστορικές σπουδές γενικότερα, και ιδίως κατά τη δεκαπενταετία που ακολούθησε τις κοσμοϊστορικές εξελίξεις του 1989-1991, στράφηκαν ολοένα και περισσότερο στους κόσμους πέρα από τη Δύση και συμπεριέλαβαν τις πολιτισμικές και τις κοινωνικές πλευρές σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό συγκριτικά με το παρελθόν. Αυτό όμως δεν συνέβη στην ιστορία της ιστοριογραφίας, ακόμη και σε όσα σχετικά έργα εκδόθηκαν πολύ πρόσφατα, στην καμπή από τον 20ό αιώνα στον 21ο. Πολλές μελέτες, ιδίως ανθολογίες, πραγματεύτηκαν τις ιστορικές κουλτούρες διαφόρων μη δυτικών κοινωνιών. Ωστόσο, αν εξαιρεθεί μια σύντομη επισκόπηση του Μάρκους Βέλκελ γραμμένη στα γερμανικά, δεν υπάρχουν ακόμη πλήρεις μελέτες που να ασχολούνται συγκριτικά με την ιστορική σκέψη και έρευνα σε παγκόσμιο επίπεδο. Παράλληλα, οι ευρύτερες ιστορίες της ιστοριογραφίας διατηρούν τον δυτικό τους προσανατολισμό και κατά κανόνα συνεχίζουν να περιορίζονται, όπως και τα παλαιότερα έργα, στην αγγλική, τη γαλλική, τη γερμανική και, περιστασιακά, στην ιταλική βιβλιογραφία.

Θέατρο

Δημήτρης Δημητριάδης

Τρωάς

Παράσταση: αρχές Δεκεμβρίου

Η Τρωάς είναι ένα τρίδυμο, τρεις μονολόγοι σε τρία μέρη. Στο πρώτο, το καθένα από τα τρία πρόσωπα –Πρίαμος, Έκτωρ, Αστυάναξ– μιλά για το πώς βίωσε τον πόλεμο. Στο δεύτερο, το κάθε πρόσωπο μιλά ως ένας από τους άλλους τρεις. Στο τρίτο, μιλά η Τρωάς με τα λόγια και των τριών:

μία φωνή που εμπεριέχει και τις τρεις γενιές και που τις υπερβαίνει οδηγώντας σε μία ολική και τελική σύνοψη.

Γιάννης Σκαρίμπας

Αντι-Καραγκιόζης ο μέγας

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ

2 κωμωδίες του Σκαρίμπα («Ο Καραγκιόζης λαθρέμπορος», «Ο Καραγκιόζης Γαβγαβγόπουλος), με φωτογραφίες από τα πρωτότυπα σκηνικά και τις φιγούρες του.

Με τον τόμο αυτό ο Σκαρίμπας ολοκληρώνει τον κύκλο της ζωής του εικονοποιώντας στο χαρτί τη φωνή των ηρώων των ίσκιων, όπως τυπώθηκε στην παιδική του μνήμη και μπολιάστηκε με τη συγγραφική εμπειρία μισού αιώνα. Λίγο πριν από την εκδημία του, στις 21 Ιανουαρίου 1984, φρόντισε να απελευθερώσει τους ήρωές του με την επωδό: «Τώρα οι φιγούρες μου ταξιδεύουν στο άπειρο».

Ελληνική ποίηση

Μαρία Τοπάλη

Οι λέξεις μου – Ορατόριο για χορωδία και φωνές στο κέντρο της Αθήνας

Μονόφυλλο

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ

Υπάρχουν ακόμα «έγκυρες» ποιητικές λέξεις να καρφώσεις στο σαρωμένο από την κρίση κέντρο της Αθήνας;

άστεγοι / πρεζόνια / λαχειοπώλες / Έλληνες (κεφαλαίο) / ξένοι (πεζό) / λευκοί / έγχρωμοι / αρχαίο κάλλος / σύγχρονο πάθος / γάτες / γριές

– και πιο πέρα γειτονιές, κάτι μικρές επαρχιακές πόλεις σε δικό τους ρυθμό.

Η Μαρία Τοπάλη τριγυρνά στην Αθήνα υπό συνθήκες ακραίου καύσωνα και ακραίας πολυφωνίας (που δεν είναι όμως κακοφωνία), πλανόδια: με κασετοφωνάκι, αρχαιολογική σκαπάνη, τηλεκοντρόλ, βλέπει αλλά περισσότερο ακούει, αναπνέει και καταγράφει τις ΛΕΞΕΙΣ που κληρώνονται. Σήμερα, σήμερα.

Η Μαρία Τοπάλη γεννήθηκε το 1964 στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε νομικά στην Αθήνα και τη Φραγκφούρτη.

Δημοσιεύει ποίηση, κριτική και μεταφράσεις και εργάζεται στο ΕΚΚΕ. Συνεργάζεται τακτικά με την Καθημερινή

της Κυριακής και τα περιοδικά Ποιητική (είναι μέλος της συντακτικής του επιτροπής) και [φρμκ].

Έχει δημοσιεύσει ποιητικές συλλογές στις εκδόσεις Νεφέλη και Πατάκη και ένα θεατρικό έργο (μιούζικαλ)

στις εκδόσεις Οκτώ. Το τελευταίο βιβλίο της Για Τέσσερα Χέρια,που γράφτηκε μαζί

με τον Κωνσταντίνο Ματσούκα, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη.

Δημήτρης Λεοντζάκος

Τα σκυλιά του Ακταίωνα

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ

[…] Εφηύρε το σώμα του αλλιώς, ένα σπαραγμένο σώμα. Διαμελισμένο, κομμένο, μισό. Ένα σώμα γραμμένο, ένα σώμα κρυμμένο, ένα σώμα γραπτό. Αλλά και ένα σώμα απόν. Σαν όνειρο. Και άγνωστο. Ένα σώμα ερχόμενο.

Ο άνθρωπος δεν είναι κυνηγός, είναι διάτρητος. Διάτρητος ύπνου. Κάτι άγνωστο τον διαπερνά, διατρυπά τις θεόρατες πύλες, τα διάτρητα τείχη του λευκού σώματός του. […]

Ο Δημήτρης Λεοντζάκος γεννήθηκε το 1974 στην Καβάλα. Ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη.

Έχει εκδώσει τις συλλογές Κόμικ (Τα Τραμάκια, 2001), Η Κίρκη ξαφνικά (Μεταίχμιο, 2004)

και Κινέζικα (Νεφέλη, 2010). Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και συλλογικές εκδόσεις

στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Ζέφη Δαράκη

Η σπηλιά με τα βεγγαλικά

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ

Η νέα ποιητική συλλογή της Ζέφης Δαράκη αποτελείται από τις ενότητες «Με ξετυλίγει ο τρόμος», «Underground Banda», «Φυσούσε», «Είναι κανείς εδώ;».

Περιοδικά

ΚΟΡΕΚΤ 2 / Ο Χρόνος Αναπηδά Σαν Σπασμένη Γραφομηχανή

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ

ΚΕΙΜΕΝΑ / Χέρμαν Μέλβιλ: Απόσπασμα από το Moby Dick (μετάφραση: Κοσμάς Πολίτης) * Κυριάκος Μαργαρίτης: Στιγμές Χρόνου * Χρίστος Γ. Μάης: Χρόνος – Μέγεθος απόλυτο & σχετικό * Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης: Πληροφορίες και Υλικό, Ι & ΙΙ. Σταυρούλα Γ. Τσούπρου: Δυϊκός αριθμός ή οι δείκτες * Μαρία Γιαγιάννου: Συνομιλία με την Chryssa. Δημήτρης Δημητριάδης και Γιώργος Αλισάνογλου: Ο χρόνος είναι η σάρκα της ποίησης.

Το ΚΟΡΕΚΤ είναι ένας ασύρματος που εκπέμπει στο χάος * Το ΚΟΡΕΚΤ είναι ένα εγχείρημα που συνοδεύει, συνέχει και συστηματοποιεί μιαν έρευνα για την ποιητική διάσταση στη σημερινή, ελάχιστα έως καθόλου, ποιητική εποχή * Το ΚΟΡΕΚΤ εμφανίζεται ως έντυπο/περιοδικό τρεις φορές τον χρόνο, ενώ συντονίζει εκδηλώσεις σχετικές με τα θέματα που απασχολούν τους συντάκτες του * Το ΚΟΡΕΚΤ επιδιώκει τον διάλογο ανάμεσα σε ποιητές, συγγραφείς, ζωγράφους, αρχιτέκτονες και στοχαστές * Το ΚΟΡΕΚΤ καταπιάνεται με τη χαρτογράφηση του χάους * Το ΚΟΡΕΚΤ παίζει με τη διαλεκτική παρελθόντος/παρόντος/μέλλοντος * Το ΚΟΡΕΚΤ παίζει με τη διαλεκτική εσωστρέφειας/εξωστρέφειας * Το ΚΟΡΕΚΤ θεωρεί ότι με τη διαλεκτική διευθετούνται τα πάντα.

Διευθυντής: Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης

Συντακτική Επιτροπή: Γιώργος Αλισάνογλου, Μαρία Γιαγιάννου, Βανέσσα Θεοδωροπούλου, Γιώργος Λαμπράκος, Κυριάκος Μαργαρίτης, Ελεάννα Μαρτίνου, Γιώργος Τζιρτζιλάκης

Historein 14.1

On the edge of history and philosophy

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ

Το τελευταίο τεύχος του περιοδικού Ιστορείν, που κυκλοφορεί με τίτλο «On the Edge of History and Philosophy», περιλαμβάνει άρθρα για τη μνήμη και τη φιλοσοφία της ιστορίας, καθώς και τη σημαντική συζήτηση που διεξάγεται ανάμεσα στον H. White, τον Chris Lorenz κ.ά. με θέμα τη σχέση ανάμεσα στην ιστορία, τη μεθοδολογία και τη φιλοσοφία της ιστορίας. Τα άρθρα του τεύχους εστιάζουν, μεταξύ άλλων, στην κουλτούρα μνήμης που αναπτύχθηκε τις πρόσφατες δεκαετίες στις δυτικές κοινωνίες, με πεδία αναφοράς τις εμπειρίες βίας όπως είναι τα εγκλήματα που διέπραξε το δικτατορικό καθεστώς της Αργεντινής και τα ιατρικά πειράματα των ναζί. Επίσης, όπως σε κάθε τεύχος, υπάρχουν βιβλιοκριτικές παρουσιάσεις πρόσφατων ιστορικών μελετών από την ελληνική και τη διεθνή βιβλιογραφία.