Έκθεση του Γιώργου Τούγια στο Οπλοστάσιο Τέχνης

10:48 5/1/2015 - Πηγή: Culture Now

Το Οπλοστάσιο/ Τέχνης συνεχίζει τη σειρά εκθέσεων με τον τίτλο «Ο Δημήτρης Αληθεινός προτείνει», με στόχο να φανερώσει στο κοινό από τη μια τους «Λησμονημένους» Έλληνες πρωτοπόρους, κι από την άλλη τα «Παιδιά της Κρίσης».

Μετά την εξαιρετικά επιτυχημένη έκθεση με έργα της Ειρήνης Απέργη, η νέα χρονιά ξεκινά στο Οπλοστάσιο/Τέχνης με την έκθεση ενός ακόμα «λησμονημένου» Έλληνα καλλιτέχνη, του Γιώργου Τούγια.

Ο Γιώργος Τούγιας γεννήθηκε στην Αθήνα

το 1922 και πέθανε στη Θεσσαλονίκη το 1994. Σπούδασε οικονομικές και πολιτικές επιστήμες στη Θεσσαλονίκη (1940-45), ζωγραφική και χαρακτική στην ΑΣΚΤ (1946-50) και τεχνική φρέσκο και ζωγραφική μεγάλων επιφανειών στην École des Beaux-Arts στο Παρίσι (1951-53) όπου έζησε μόνιμα κατά την περίοδο 1954-68, και στη συνέχεια μοίραζε το χρόνο του μεταξύ Αθηνών και Παρισιού μέχρι το θάνατό του, το 1994.

Σταθερό πιστεύω του καλλιτέχνη υπήρξε ότι η μορφική έρευνα στην τέχνη πρέπει να συνδέεται με την κοινωνικό-πολιτική πραγματικότητα. Στο έργο του κυριαρχεί η αφαίρεση με ιδιαίτερα χαρακτηριστική τη χρήση της χειρονομίας και των μεγάλων διαστάσεων. Ακολούθησε μια σειρά έργων εμπνευσμένων από τον κονστρουκτιβισμό, στα οποία επανέρχονται αναγνωρίσιμα αντικείμενα σε σουρεαλιστική τοποθέτηση. Η κριτική του ματιά στράφηκε ενάντια στη δικτατορία και στο απειλητικό, αλλοτριωτικό πρόσωπο του σύγχρονου τεχνολογικού πολιτισμού. Την τελευταία χρονικά τριλογία του, με τίτλους αντίστοιχα Αγωγοί (1973), Αντιμύθος (1974) και Κραυγές και Συστήματα (1978), αποτελούν πίνακες, χαρακτικά αλλά και εγκαταστάσεις.

Παρουσίασε το έργο του σε πέντε ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Συμμετείχε σε σημαντικές ομαδικές εκθέσεις και διεθνείς διοργανώσεις, ανάμεσα στις οποίες ξεχωρίζουν οι Πανελλήνιες (1952, 1963, 1965), διάφορα παρισινά Salons [d' Automne (1952), des Realites Nouvelles (1957), des Comparaisons (1976-78)], η Avanguardia e Sperimentazione (Μόντενα, Βενετία, 1978), η Biennale Χαρακτικής (Λιουμπλιάνα, 1973-79) και São Paulo (1963). Έργα του υπάρχουν σε ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Πρόσφατα εκτέθηκαν έργα του σε αναδρομικές ιστορικές εκθέσεις του ΕΜΣΤ και της Εθνικής Πινακοθήκης.