Φως και χρώμα: έκθεση ζωγραφικής του Αθανάσιου Σταθακόπουλου στη Δράμα

12:12 12/12/2013 - Πηγή: Culture Now

Την Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013 στην αίθουσα Μελίνα της ΔΕΚΠΟΤΑ στη Δράμα θα τελεστούν τα εγκαίνια της έκθεσης ζωγραφικής «Φως και Χρώμα» του Αθανάσιου Σταθακόπουλου.

Την έκθεση, η οποία εντάσσεται στο πλαίσιο των εκδηλώσεων Ονειρούπολη 2013-2014 διοργανώνει η Ένωση Κυριών, ο Δήμος Δράμας και η ΔΕΚΠΟΤΑ. Θα διαρκέσει έως τις 22 Δεκέμβρη και θα είναι ανοιχτή από τις 10 το πρωί έως τις 2 το μεσημέρι και από τις 5 το απόγευμα έως τις 9 το βράδυ.

Σημείωμα του καλλιτέχνη

«Αρχή

του καλλιτέχνη είναι ότι η τέχνη οφείλει να απεγκλωβίζει τον άνθρωπο και να του δίνει διεξόδους με την προβολή μιας άλλης οπτικής γωνίας. Επομένως, δεν αποτελεί έκπληξη που η νοσταλγία στα έργα του είναι γλυκιά, το νεοτερικό είναι ελπιδοφόρο, η καθημερινότητα αναδεικνύει την κρυμμένη της ομορφιά και η φθορά προσδίδει σοφία. Πόσο ελπιδοφόρα όμως θα ήταν μια φαντασιωτική διέξοδος; Μια διέξοδος μέσω μιας χίμαιρας; Αυτό το ερώτημα είναι που ενέπνευσε τον Σταθακόπουλο στο να αναζητήσει στην σύγχρονη ζωή τα εναύσματα της ζητούμενης λύτρωσης. Επέμεινε σε εικόνες που συναντούμε δίπλα μας, εικόνες που είχαν να πουν κάτι πολύ σημαντικό με την σιωπή τους. Ανέδειξε όψεις της ζωής που απογειώνουν το μεγαλείο της απλότητας. Ο τίτλος "Φως και χρώμα" αποτελεί μια σύνοψη της προσέγγισής του. Κάθε τι γύρω μας εμφανίζεται με το φως. Επιδεικνύει την ύπαρξή του. Η υπόστασή του μας γίνεται αντιληπτή. Μέσω αυτού αντιλαμβανόμαστε την σημασία των οντοτήτων που μας περιβάλλουν. Γι' αυτόν τον λόγο το φως αποτελεί σύμβολο γνώσης. Μιας ελπιδοφόρας γνώσης. Το χρώμα έρχεται να ολοκληρώσει την παραπάνω γνώση και να επιβεβαιώσει την ελπίδα. Είναι η αναμενόμενη λογική συνέχεια του φωτός, είναι γέννημά του. Διότι αν το φως εισάγει το ορατό, το χρώμα του προσδίδει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Τα πρόσωπα φανερώνουν τις εκφράσεις, τη μορφή και τα συναισθήματά τους. Χάρη σ' αυτό γίνονται αντιληπτά από τους γύρω τους και μπορούν να αλληλεπιδράσουν. Αρκεί η στάση του σώματος, ένα βλέμμα κι αυτό έχει επιτευχθεί. Τα αντικείμενα γυαλίζουν, δελεάζουν και άλλοτε σκουριάζουν, σκεβρώνουν. Χρήσιμα όλα, ακόμη κι αν είναι εγκαταλελειμμένα, για τις στιγμές που θυμίζουν».