Φώτης Σπύρος: Το θέατρο, ειδικά σε τέτοιες δύσκολες στιγμές όπως σήμερα, γίνεται καταφύγιο

14:29 1/4/2013 - Πηγή: Culture Now

Το θέατρο Παραμυθίας παρουσιάζει το έργο του Mick Gordon, «Be.Bee» σε σκηνοθεσία Φαίης Τζανετοπούλου. Ο γνωστός ηθοποιός Φώτης Σπύρος που συμμετέχει στην παράσταση, απαντά στις ερωτήσεις του Culturenow και δηλώνει πως ο ρόλος του Ρέι, τον οποίο ερμηνεύει, είναι για εκείνον, ένα δώρο!

Συνέντευξη: Μαριάννα Παπάκη

Culturenow.gr: Φέτος συμμετέχετε στην παράσταση «Be.Bee» σε σκηνοθεσία Φαίης Τζανετοπούλου που

παρουσιάζεται στο θέατρο παραμυθίας. Πείτε μας δυο λόγια για το έργο αλλά και τον ρόλο που ερμηνεύετε.
Φώτης Σπύρος: Η be.bee μας έβαλε δύσκολους στόχους, και βέβαια αυτό ξεκινάει από το συγγραφέα, από τη σκηνοθεσία και γενικότερα όλη την ομάδα. Συνεχώς σου ανοίγει καινούργια νοητικά παράθυρα. Διαχειρίζεσαι την κατανόηση, την αγάπη, τη ζωή τον έρωτα, και αυτό έξω από τη καθημερινότητά μας.

Cul.N.: Ποια στοιχεία θαυμάζετε στον Ρέι και ποια σας απωθούν;
Φ.Σ.: Ο Ρέι μοιάζει με ένα σχοινοβάτη που διαρκώς βρίσκεται εκτεθειμένος στο κίνδυνο. Εκτιμώ πολύ τον τρόπο που προσεγγίζει τη συμπόνια στη ζωή. Με γοητεύει ο τρόπος που ξεδιπλώνει τον εαυτό του, γίνεται παιδί αλλά και σοφός άνδρας. Δεν υπάρχει κάτι που να μη με ελκύει, και αυτό είναι πραγματικά σπάνιο, είναι ένα δώρο ο ρόλος του Ρέι.

Cul.N.: Ποια είναι κατά τη γνώμη σας η πιο δυνατή στιγμή του έργου και για ποιους λόγους;
Φ.Σ.: Δεν είναι μία, είναι πολλές, μη σας πω είναι όλο το έργο! Η στιγμή που ο Ρέι ανακαλύπτει συνειδητοποιεί πως είναι να ζεις ακινητοποιημένος, στερημένος σωματικά και ψυχικά, πώς να μη ζεις! Η στιγμή που η μάνα αποφασίζει να βοηθήσει τη κόρη της αλλά και η στιγμή που η Μπη γράφει το γράμμα. Επίσης, η στιγμή που η Μπη ονειρεύεται τη ζωή και ο Ρέη τη συντονίζει.

Η στιγμή που αυτοί οι ήρωες αντιλαμβάνονται και απλώνουν τη αγάπη χωρίς εγωισμό και την αποδεσμεύουν όσο και αν πονάει. Η αγάπη δεν επιζητά το πόνο. Έτσι δεν είναι;

Σε αυτό το έργο όλοι μας κατά τη διάρκεια των προβών (οι οποίες κράτησαν πάνω από τρεις μήνες) κάποιες στιγμές όλοι κλάψαμε μας "έπιασε", φεύγαμε αλαφροΐσκιωτοι. Μας άγγιζε, μας άνοιγε τις ψυχές μας. Και τώρα μετά από κάθε παράσταση εγώ η Ναταλία (Σημ.: Στυλιανού), η Πέπη (Σημ.: Οικονομοπούλου), θέλουμε λίγο χρόνο να συνέλθουμε… η Ναταλία έχει κλάψει στην αγκαλιά μου στα καμαρίνια!

Cul.N.: Από τον κόσμο τι εισπράττετε στη διάρκεια ή και μετά την παράσταση; Έχετε ακούσει κάποιο σχόλιο μετά το τέλος της παράστασης που σας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση;
Φ.Σ.: Θέλω να σας πω για μια κυρία που, στο τέλος της παράστασης, συγκινημένη σηκώθηκε όρθια χειροκροτούσε και φώναζε μπράβο, και όσο πιο πολύ χειροκροτούσε τόσο περισσότερο έκλαιγε. Δεν θα το ξεχάσω εύκολα, και όσο περισσότερο η κυρία έκλαιγε και φώναζε μπράβο και εμείς δεν μέναμε αμέτοχοι, ούτε και οι υπόλοιποι θεατές που και αυτοί με τη σειρά τους, σηκώθηκαν όρθιοι και συμμετείχαν σε αυτό το αλισβερίσι των ψυχών μας.

Cul.N.: Το θέατρο πόσο σημαντικό είναι, σε περιόδους κρίσης όπως αυτή που διανύουμε, τόσο για τους καλλιτέχνες όσο και για τους ηθοποιούς;
Φ.Σ.: Το θέατρο, ειδικά σε τέτοιες δύσκολες στιγμές όπως σήμερα, γίνεται καταφύγιο, βάλσαμο, για όλους τους ανθρώπους.

Πάντα έτσι γινόταν στην ιστορία στις πιο δύσκολες στιγμές βγαίνουν τα διαμάντια και φωτίζουν τα σκοτάδια μας.

Cul.N.: Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια τάση επιστροφής (των ηθοποιών αλλά και του κοινού) στο θέατρο. Πιστεύετε πως απλώς αντικαθιστά την έλλειψη τηλεοπτικών προγραμμάτων ή παίζει έναν ουσιαστικότερο ρόλο;
Φ.Σ.: Ενώνει τους ανθρώπους, τους δίνει δύναμη κουράγιο, μας λυτρώνει, δεν αντικαθιστά.

Μην το υποτιμάμε το θέατρο στην Ελλάδα είναι πριν από τη …ζωή!

Cul.N.: Έχετε συμμετάσχει σε πολλές τηλεοπτικές δουλειές. Πιστεύετε πως η τηλεόραση σήμερα (στην περίοδο της κρίσης) θα μπορούσε να προβάλει – λιγότερα έστω – αλλά πιο σημαντικά πράγματα; Να παίξει και αυτή το ρόλο της δηλαδή αλλά αντί γι’ αυτό, «απουσιάζει» εντελώς σε ό, τι αφορά στο κομμάτι της ψυχαγωγίας;
Φ.Σ.: Πράγματι έτσι είναι. Έχω συμμετάσχει σε 19 σήριαλ. Ένα σημαντικό κομμάτι της δουλειάς μου. Θα μπορούσε η τηλεόραση, κρατική και ιδιωτική, να κάνει μικρά θαύματα! Υπάρχουν τέτοια δείγματα στο παρελθόν, κάποια στιγμή η τηλεόραση ανέβασε το πήχη. Εύχομαι να ξαναζήσουμε τέτοιες στιγμές.

Cul.N.: Μετά το «Be.Bee» ετοιμάζετε κάποια άλλη δουλειά που θα θέλατε να μας ανακοινώσετε;
Φ.Σ.: Είναι μια περίοδος που συζητάω αρκετά πράγματα, θα μου επιτρέψετε να μου δώσετε λίγο χρόνο.

Cul.N.: Σας ευχαριστώ πολύ!
Φ.Σ.: Κι εγώ σας ευχαριστώ!