Γιατί να ονειρευτώ;

16:15 14/3/2017 - Πηγή: Culture Now

Υπάρχουν αρκετοί λόγοι να σε κάνουν να εντυπωσιαστείς, πολύ λιγότερες όμως αφορμές για να συμβεί. Προσωπικά, και καθώς μεγαλώνω, εντυπωσιάζομαι λιγότερο με πράγματα και ακόμα λιγότερο με ανθρώπους. Όταν λοιπόν συμβεί να βρεθούν στο δρόμο μου τέτοιου είδους άνθρωποι, τότε αμέσως παίρνω μία μεγάλη ανάσα αισιοδοξίας και για λίγο θυμάμαι την ξέγνοιαστη εποχή που μπορούσα να κάνω όνειρα, ελεύθερος...

Ο Αναστάσιος Γεωργίου, ήταν μία από αυτές τις σπάνιες περιπτώσεις. Ένα νέο παιδί, που διαβάζοντας τις λέξεις του με πήγε πίσω στα δικά μου νεανικά χρόνια, τότε που πίστευα ότι μπορούσα

να αλλάξω τον κόσμο, τότε που έγραφα τρυφερά ποιήματα για τα αστέρια και τη δύναμη των ονείρων. Παρόλο βέβαια που πέρασαν πολλά χρόνια από τότε, παρόλο που μεγάλωσα, εγώ συνεχίζω να πιστεύω στη δύναμη των ονείρων, στην αισιόδοξη πλευρά των πραγμάτων, στους ανθρώπους και στις ιστορίες με όμορφο τέλος.

Όταν λοιπόν έφτασε στα χέρια μου το βιβλίο με τον τίτλο «Γιατί να ονειρευτώ;», του μόλις 23 ετών Αναστάσιου Γεωργίου, ένιωσα πως ξαφνικά δεν ήμουν ο μόνος που σκέφτεται κατά αυτό τον τρόπο. Και αυτό, ήταν από μόνο του μια πολύ παρήγορη σκέψη.

Συναντήσαμε τον Αναστάσιο στη Γαλλία, στο Le Tasse Livre, ένα πολύ ζεστό, γραφικό και άκρως πρωτότυπο βιβλιοπωλείο στο κέντρο της Λυών. Ένα χώρο που κρύβεται σε ένα υπόγειο, μιας και δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια παλιά κάβα που μετατράπηκε σε ένα ατμοσφαιρικό καφέ- βιβλιοπωλείο, τέλειο καταφύγιο για τους ρομαντικούς καλλιτέχνες της περιοχής. Εδώ βρίσκει καταφύγιο και ο Αναστάσιος όταν φεύγει για λίγο από τις αίθουσες του πανεπιστημίου της Λυών όπου σπουδάζει νομική. Μιας πόλης που αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα μητροπολιτικά κέντρα της Ευρώπης. Μιας πόλης με το μεσαιωνικό Vieux Lyon, που έχει χαρακτηριστεί ως ιστορική κληρονομιά της UNESCO, μιας πόλης που έζησαν οι αδελφοί Λουμιέρ και γεννήθηκε ο κινηματογράφος, μιας πόλης που «φιλοξένησε» τον Σαιντ Εξυπερί του γνωστού μας «Μικρού Πρίγκιπα».

Ανάμεσα στα μικρά διαλείμματα από την ανάγνωση αποσπασμάτων του βιβλίου, ανάμεσα στις πληροφορίες για τη ζωή εδώ και τις διαφορές με την πατρίδα, ο Αναστάσιος κατέγραψε τις σκέψεις του πάνω στις δικές μου ερωτήσεις, και σεμνά, ξεδίπλωσε την ευγένεια της ψυχή του για χάρη των αναγνωστών μας.

Ας τον διαβάσουμε λοιπόν!

«Μικρός θυμάμαι να χάνομαι μέσα σε βιβλία με όμορφες ιστορίες. Μαγεμένος από την δύναμη τους ξεκίνησα να δημιουργώ και να διηγούμαι τις δικές μου. Πάντοτε νικούσαν οι καλοί στις συναρπαστικές αυτές περιπέτειες. Ώσπου μια μέρα κάτι συνέβηκε. Μεγάλωσα! Κατάλαβα πως στην ζωή οι καλοί πολλές φορές χάνουν. Το έτσι πήρα απόφαση ! Όλες οι ανθρώπινες ιστορίες πρέπει να έχουν ως νικητή τον καλό. Αυτό είναι το δίκαιο και για αυτό τελικά κατέληξα να το σπουδάζω…

Ένας ιδανικός κόσμος νομίζω πως δεν υπάρχει. Η επικράτηση του δικαίου φαντάζει δύσκολη και μακρινή. Όμως με δύο αρετές, την ελπίδα και την πίστη στην ανθρωπότητα και στην επικράτηση ανθρώπων γεμάτων όνειρα και αγάπη, νομίζω πως μπορούμε να δώσουμε στερεά μορφή σε αυτή την ιδέα και σχεδόν να την αγγίξουμε.

Για αυτό έγραψα και ένα βιβλίο για όνειρα, αστέρια και Αγαθούληδες. Για τους ανθρώπους που ελπίζουν ή που τουλάχιστον το προσπαθούν.

Η καρδιά του προβλήματος βρίσκεται στη θεώρηση του ότι τα όνειρα και οι όμορφες ιστορίες έχουν ημερομηνία λήξης. Κάπου εκεί στα δώδεκα τα πετάμε στον κάδο. Είναι αναγκαίο λοιπόν να γυρίσουμε για λίγο το χρόνο πίσω και να αντικρίσουμε κατάματα τα παιδιά που άλλοτε ήμασταν. Αυτά που έψαχναν την αγάπη και το φως.

Η δύσκολη πραγματικότητα καταπολεμάται μόνο μέσα από την δημιουργία και την ελεύθερη έκφραση. Ο κόσμος μας δεν μου αρέσει, έτσι δημιούργησα τον δικό μου, Την Χώρα των Ονείρων.

Για δυο λόγους λοιπόν έγραψα το « Γιατί να ονειρευτώ;». Πρώτα για μένα. Γιατί θέλω, αν ποτέ μου χάσω το δρόμο μου και ξεχάσω ποιος είμαι, διαβάζοντας το να με ξαναβρώ μέσα στις σελίδες του. Έπειτα, για τον κάθε ονειροπόλο που βρίσκεται εκεί έξω και ψάχνει μια αχτίδα ελπίδας μέσα στην σκοτεινιά που μας κατακλύζει.

Το να κρατήσεις ζωντανή την σπίθα των ονείρων μπορεί να φαντάζει ακατόρθωτο. Ειδικά όταν η δομή μιας χώρας δεν το ευνοεί. Όμως νέοι, σε παγκόσμιο επίπεδο, αντιμετωπίζουν τη δυσκολία του να αφεθούν στους πόθους και τα θέλω τους. Δεν υπάρχει καμία κρατική οργάνωση που θα μας βοηθήσει να δημιουργήσουμε και να αγωνιστούμε για την καταξίωση μας. Παράλληλα όμως είναι και μια ατομική απόφαση. Τα όνειρα είναι εφικτά παντού και κάτω από κάθε συνθήκη αρκεί να θέλουμε να τα ζήσουμε…

Σκέφτομαι μερικές φορές πως θα είναι το δικό μου αύριο. Η ζωή μου χρόνια μετά.

Θα πετύχω κάτι; Το Που, το Πότε και το Πώς, σφυροκοπούν το μυαλό μου. Μετά όμως, συνειδητοποιώ πως πρέπει να ζούμε την κάθε μας στιγμή. Αν τα καταφέρω, τότε όπου και να είμαι, θα είμαι ευτυχισμένος. Αν τα καταφέρετε, θα είστε και εσείς…»

Όταν έχεις νέους να σκέπτονται με αυτό τον τρόπο, όταν έχεις τέτοια μυαλά να σπουδάζουν σε ένα τόσο απαιτητικό περιβάλλον για να φέρουν πίσω στην πατρίδα τις πολύτιμες γνώσεις τους, όταν βλέπεις νέους να διαθέτουν τέτοιο ήθος και αρετές, τότε το μέλλον ξαφνικά μοιάζει όντως πιο αισιόδοξο και ελπιδοφόρο. Και για εμάς τους συγγραφείς και για τις ευαισθησίες που κουβαλάμε, αυτό το μέλλον είναι αυτό που προσπαθούμε να δομήσουμε και να ονειρευτούμε μέσα από τα γραπτά μας. Γιατί έχουμε ανάγκη σε κάτι να πιστέψουμε, σε κάνει να κρατηθούμε, σε κάτι να ελπίζουμε.

Το «Γιατί να ονειρευτώ;» του Αναστάσιου Γεωργίου, είναι ένα βιβλίο «χάδι» σε κάθε τρυφερή ψυχή, είναι ένα ενήλικο παραμύθι για όσους ακόμα πιστεύουν στη δύναμη του δικαίου, στη δύναμη του καλού, στη δύναμη της πίστης.

Ανακαλύψτε το και εσείς και αφεθείτε στη δύναμη των ονείρων και της αγάπης, στη δύναμη ενός κόσμου που αξίζει να προσπαθήσουμε για να γίνει καλύτερος!

Το βιβλίο «Γιατί να ονειρευτώ;» του Αναστάσιου Γεωργίου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πηγή (Τηλ. 2311 272803) τις οποίες και ευχαριστούμε για την παραχώρηση των βιβλίων. Τέλος, ευχαριστούμε το καφέ-βιβλιοπωλείο Le Tasse livre για τη φιλοξενία και φυσικά τον Αναστάσιο Γεωργίου για την όμορφη ξενάγηση στο δικό του υπέροχο κόσμο.