Ιφιγένεια του Ζαν Ρενέ Λεμουάν στο Από Μηχανής Θέατρο

11:54 24/4/2014 - Πηγή: Culture Now

Η Εταιρία Θεάτρου Συν–Επί (+,Χ) σε συνεργασία με το Γαλλικό Ινστιτούτο, στο πλαίσιο της αποστολής του για την προώθηση του γαλλικού πολιτισμού στην Ελλάδα και την ανάπτυξη των πολιτιστικών ανταλλαγών, παρουσιάζει σε παγκόσμια πρώτη την Ιφιγένεια του γάλλου συγγραφέα Ζαν Ρενέ Λεμουάν.

Το έργο θα σκηνοθετήσει ο ίδιος ο συγγραφέας στο πλαίσιο του «Ελλάς – Γαλλία Συμμαχία 2014» με τη Λένα Παπαληγούρα στον ρόλο

της Ιφιγένειας.

Το έργο του Ζαν Ρενέ Λεμουάν είναι ένα συγκλονιστικό ταξίδι στη ζωή της Ιφιγένειας που ξεπερνά το μυθικό πρόσωπο. Η Ιφιγένεια, μια νεαρή που αναπολεί, που ελπίζει, που έχει φίλους, ισχυρές σχέσεις με τα αδέλφια και τους γονείς της, που μοιράζει τα υπάρχοντά της σε βαλίτσες και μπαούλα και αφήνει σημειώματα να τα βρουν οι αγαπημένοι της λίγο πριν παραδοθεί για να ξεκινήσουν οι φρεγάτες που μουλιάζουν στον όρμο.

Λίγα λόγια για το έργο

Η Ιφιγένεια μόνη της αναπολεί τη ζωή της και σχεδιάζει το μέλλον της. Η Ιφιγένεια που σκέφτεται την εξέδρα των επισήμων στην οποία θα περπατήσει ευθυτενής προς το τέλος της. Η Ιφιγένεια που θυμάται το πρωινό της τσάι το πρωί πριν πάει σχολείο. Η Ιφιγένεια που ακούει τους ανθρώπους να διασκεδάζουν. Η Ιφιγένεια που σκέφτεται ότι οι άντρες είναι πάντα λίγο βάναυσοι. H Ιφιγένεια που ονειρεύεται τον Αχιλλέα και τον Πάτροκλο. Η Ιφιγένεια που θυμάται οικογενειακές στιγμές από την παιδική της ηλικία. Η Ιφιγένεια που ακούει τον Πάτροκλο να της μιλάει για το αστρικό του σώμα. Η Ιφιγένεια.

Σημείωμα συγγραφέα - σκηνοθέτη

Επιστροφή στους μύθους για να ξαναμιλήσουμε για τον άνθρωπο απέναντι στη βία του κόσμου, απέναντι στην ευθραυστότητα της ύπαρξης. Αυτή η Ιφιγένεια κινείται μέσα στην ακραία ευθραυστότητα της εφηβείας, μια κρίσιμη περίοδος μέσα στην οποία συμβιώνουν όλα, το καλύτερο και το χειρότερο. Όταν αρχίζει το έργο, το πολύ νεαρό κορίτσι συνειδητοποιεί διαισθητικά ότι η ζωή της θα χαθεί επειδή ο πατέρας της ο Αγαμέμνων αποφάσισε να την θυσιάσει στον βωμό του πολέμου. Ακριβώς αυτό το σημείο, αυτή η αποκάλυψη είναι που με ενδιαφέρει περισσότερο.

Στην Ιφιγένεια ανακαλύπτω μια άρνηση του πεπρωμένου που της επιβάλλουν. Αλλά την ίδια στιγμή μια ξέφρενη επιθυμία να χαθεί, λες και η προσπάθεια της ύπαρξης να της είναι ένα βάρος εντελώς αφόρητο.

Υπάρχει η αποδοχή ενός προσυμφωνημένου γάμου με τον πολεμιστή Αχιλλέα και το φάντασμα μιας τέλειας ένωσης με τον γλυκό και επιθυμητό Πάτροκλο. Υπάρχει επίσης η επώδυνη απομάκρυνση από την παιδική ηλικία με τις αυταπάτες της, η αναμέτρηση με τη φριχτή πραγματικότητα μιας οικογένειας τεράτων, υπάρχει η εξουσία, υπάρχει ο πόλεμος.

Παρά τους φόβους της, τις αντιστάσεις της και την άρνηση, η Ιφιγένεια προχωρά (μέσα στο έργο) σαν σκιά του εαυτού της, ή ακόμα παρατηρώντας τον ίδιο της τον εαυτό, προς μια θυσία, καθορισμένη, επιθυμητή, απαραίτητη αλλά και εξιλεωτική. Αυτή οδηγεί έναν λαό (και τον πατέρα της) σε ένα δεκαετή παράλογο και φονικό πόλεμο.

Πιστεύω ότι όλες αυτές οι αντιφάσεις πρέπει να κρατηθούν μέσα στο έργο, αυτή η σχέση μεταξύ του παρελθόντος και του παρόντος, αυτή η εύθραυστη αθωότητα που την οδηγεί μυστηριακά και σχεδόν αταβιστικά μέχρι το τέλος, αυτό το πηγαινέλα από το μικρό στο μεγάλο, από το προσωπικό στο συνολικό και στο πανανθρώπινο.

Ο μύθος είναι το ταξίδι του υποσυνειδήτου μέσα σε παρούσες και πραγματικές διαδρομές. Ο μύθος γίνεται η φωνή που πάνω σ’ ένα τεντωμένο σχοινί εξομολογείται στον ίδιο της τον εαυτό. Η Ιφιγένεια στην αρχή προσπαθεί να κατακτήσει τον θάνατο, μετά να τον καθυστερήσει και μέσα στην πορεία αυτή μεταμορφώνεται σε ηρωίδα.

Ζαν Ρενέ Λεμουάν

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα – σκηνοθέτη

Ξεκίνησε κάνοντας ένα πέρασμα από την υποκριτική, αλλά τελικά αφιερώθηκε στη συγγραφή και τη σκηνοθεσία. Ζει και εργάζεται στη Γαλλία. Τα κείμενα του έχουν βραβευτεί πολλές φορές. Έχει λάβει το μεγάλο βραβείο των κριτικών για τα πρώτο του θεατρικό έργο «Ωδή στη Σκάρλετ Ο Χάρα». Το θεατρικό του «Erzuli Dahomey» παίχτηκε το 2012 στην Comedie Française. Μόλις ανέβασε την «Μήδεια» του στο Bobigny. Το 2013 η «Ιφιγένεια» έλαβε το βραβείο Emile Augier της Γαλλικής Ακαδημίας.

Παράλληλα, εργάζεται ως καθηγητής. Διδάσκει δραματική τέχνη στο Cours Florent και διευθύνει τακτικά στούντιο υποκριτικής στο Theatre de la Tempete. Διευθύνει, επίσης, στούντιο στo Femis. Σαν σεναριογράφος έχει δουλέψει για το σινεμά και την τηλεόραση.

Κείμενα του που έχουν εκδοθεί: L'Adoration (Editions Lansman), Ecchymose, Face à la mère, Erzuli Dahomey. Iphigénie , Médée, poème enragé (Editions des Solitaires intempestifs), In Memoriam, L’avant-Scène (In La Fidélité, dix pièces courtes)

Η Ταυτότητα της Παράστασης

Μετάφραση: Έφη Γιαννοπούλου
Σκηνοθεσία: Ζαν Ρενέ Λεμουάν
Σκηνικά: Εύα Νάθενα
Κοστούμια: Νίκος Αναγνωστόπουλος
Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα
Ερμηνεύει η Λένα Παπαληγούρα

Φωτογραφίες Σταμάτης Αμπάτης

Διάρκεια 60 λεπτά