Μ’ ΑΚΟΥΣ: Χωρίς ερώτηση

12:49 10/11/2016 - Πηγή: Culture Now

Η Τάνυα Βασδάρη, η Χριστίνα Μητροπούλου και ο Steve Bart μοιράζονται τις σκέψεις τους για το έργο «Μ’ ακούς», το οποίο πραγματεύεται τη βία όλων των ειδών και δίνει φόρο τιμής στα θύματά της.

_________

Βρισκόμαστε σχεδόν στον έβδομο χρόνο της κρίσης και η ανάγκη για εκτόνωση έχει δυναμώσει. Το βλέπουμε παντού γύρω μας. Έκφραση εκτόνωσης είναι το κορνάρισμα στους δρόμους, οι χειρονομίες στον άγνωστο πίσω από το τιμόνι, τα γεμάτα θυμό βλέμματα στις τράπεζες, οι φωνές στην τοπική εφορία. Έβδομος

χρόνος κρίσης και η υπομονή έγινε αγανάκτηση. Η ψυχραιμία μετατράπηκε σε έκρηξη. Η κοινωνική βία συνεχώς πολλαπλασιάζεται επηρεάζοντας την καθημερινότητά μας και η καθημερινότητα αυτή καταλήγει να έχει αποδέκτη τους δικούς μας ανθρώπους – την οικογένεια.

Αυτή ήταν η αρχική ιδέα, η οποία μετουσιώθηκε στη χοροθεατρική παράσταση «Μ’ ακούς». Ο τίτλος δεν έχει κανένα σημείο στίξης αποσκοπώντας στη συμμετοχή του θεατή. Ένα ερωτηματικό, ένα θαυμαστικό, ένα κόμμα ή μία τελεία θα προσέδιδε στον τίτλο μία εντελώς διαφορετική διάσταση – δίνοντας ουσιαστικά και την απάντηση στην προβληματική που πραγματεύεται το έργο. Ωστόσο αυτή η παράσταση θέτει το ζήτημα, εξετάζει την σημερινή κατάσταση γύρω από το θέμα της βίας και φέρνει στην επιφάνεια τα ερωτήματα. Ο θεατής είναι αυτός που καλείται να απαντήσει στο «Μ’ ακούς» ή το «Δε μ’ ακούς». Θέλουμε ο θεατής να λειτουργήσει ενεργητικά αντί για παθητικά και μέσω της παράστασης να γίνει μέλος του θιάσου, να μπει στο σπίτι της οικογένειας του έργου και να αντικρίσει τα προβλήματα που απασχολούν ανθρώπους της «διπλανής πόρτας». Πόσο «δίπλα» είναι τελικά αυτή η πόρτα;

Η βία είναι εδώ. Στο σχολείο, στο σπίτι, στο δρόμο, στη δουλειά, στον καθημερινό περίπατο. Βία είναι να σε απολύουν, βία είναι να σου κόβουν το μισθό, βία είναι να σε φορολογούν παραπάνω απ’ όσο αντέχεις. Κι αυτή τη βία τη ζούμε χρόνια, απλά δε φορέσαμε τα «γυαλιά της μυωπίας» όταν έπρεπε και τα βάλαμε όταν δεν μπορούσαμε να δούμε τίποτα.

Το στοίχημα ήταν μεγάλο! Πώς αποτυπώνεις σχεδόν όλες τις μορφές βίας σε ένα έργο αποφεύγοντας τη μιζέρια; Και πως εκφράζεις μέσα από το πάντρεμα δύο τεχνών – του χορού και του θεάτρου –αυτή την κατάσταση; Μας βοήθησε η εμπειρία μας και η συνεργασία της ομάδας με προσήλωση σε έναν συγκεκριμένο στόχο, υπερπηδώντας τα οικονομικά εμπόδια. Είναι δύσκολο σήμερα να ανεβάσεις μια παράσταση μόνος σου. Το οικονομικό κόστος είναι μεγάλο και πολλές φορές είναι ο βασικός παράγοντας για να οπισθοχωρίσεις.

Η κεντρική ηρωίδα της παράστασης αντιπροσωπεύει την ανάγκη όλων μας να εκφραστούμε. Δίνει φωνή στα θέματα βίας που παρατηρεί ή που βιώνει η ίδια μέσα στο σπίτι της και στρέφει το ερώτημα στο θεατή. «Εσάς δε σας έχει τύχει αυτό ποτέ δηλαδή; Αλάνθαστοι είστε όλοι σας;». Η ζωή, με όλα της τα προβλήματα, δεν έχει μόνο λύπες, αλλά έχει και ευτυχισμένες στιγμές και αυτές οι στιγμές είναι που μας δίνουν τη δύναμη να δημιουργήσουμε και να προχωρήσουμε. Αυτό είναι και το αισιόδοξο μήνυμα της παράστασής μας. Η νέα αρχή! Η σωστή νέα αρχή!

Info: Η Τάνυα Βασδάρη είναι χορογράφος και ιδρυτικό μέλος της ομάδας DiZgravity από το 2006. Έκτοτε συμμετέχει σε όλα τα Φεστιβαλ Χορού. Έχει συμμετάσχει σε τηλεοπτικά show και θεατρικές παραστάσεις. Το 2004 πήρε μέρος ως εθελόντρια στους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Τελετή Λήξης και ως βασική χορεύτρια στους Παραολυμπιακούς Αγώνες στην Τελετή Έναρξης. Συμμετάσχει σε πλήθος χοροθεατρικών ομάδων (Χορευτές, Α-ΚΙΝ, Χορόδραμα Ραλλούς Μάνου, Global Arts, Ίασις, Footsteps, Νεφελόπετρα, Urban dance society).

Η Χριστίνα Μητροπούλου σπούδασε Θέατρο στο πανεπιστήμιο Yale στην Αμερική. Έχει εργαστεί ως συγγραφέας, ηθοποιός και σκηνοθέτης στο Λος Άντζελες, τη Σιγκαπούρη και την Αθήνα. Έχει κερδίσει την υποτροφία «Sudler fund creative arts» δύο φορές, το βραβείο «Stavros Niarchos Research Fellowship Award» και χρηματοδότηση από το ΕΚΚ για δύο έργα της. Τελευταίες συγγραφικές δουλειές είναι «Η Μπαλάντα της Φυλακής» (κεντρική σκηνή Ιδρύματος Κακογιάννη) και σενάρια για την πετυχημένη σειρά «Μην αρχίζεις τη Μουρμούρα».

Ο Steve Bart είναι σκηνοθέτης και απόφοιτος της Σχολής Κινηματογράφου Και Τηλεόρασης «Λυκούργος Σταυράκος». Έχει σκηνοθετήσει τη μικρού μήκους ταινία «UN1BODY» (2013), το videoclip για το τραγούδι «Να μου γελάς» που γράφτηκε για λογαριασμό της UNICEF (2014), την πρώτη παρουσίαση της παράστασης «Μ’ ακούς» στο Φεστιβαλ Χορού (2015). Στη δεύτερη θεατρική σεζόν τς παράστασης «Μ’ ακούς» (2016) ανέλαβε την εκτέλεση παραγωγής.

◊ Το έργο «Μ’ ακούς» παρουσιάζεται από την χοροθεατρική ομάδα DiZgravity στο Θέατρο ΠΚ. Περισσότερες πληροφορίες εδώ