Νύχτες με πανσέληνο του Éric Rohmer στο Ciné-club του Γαλλικού Ινστιτούτου

11:35 12/1/2017 - Πηγή: Culture Now

Το Ciné-club του Ιανουαρίου, στον απόηχο της δραστηριότητας της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση και το ανέβασμα του Don Juan σε σκηνοθεσία του Μιχαήλ Μαρμαρινού, θα προβάλλει την ταινία «Νύχτες με πανσέληνο» του Éric Rohmer, την Τρίτη, 24 Ιανουαρίου 2017.

Όπως ακριβώς ο Δον Ζουάν αρχίζει να ερωτεύεται μία νεαρή παντρεμένη κοπέλα μέσα από τη ζήλια που νιώθει

για εκείνη, έτσι ο Octave, ο φίλος της Louise, τρέφει ανάμεικτα συναισθήματα για εκείνη, τα οποία λόγω των νυκτερινών συναντήσεων της Louise, γίνονται ανυπόφορα. Η ταινία (1984) αποτελεί επίσης το έναυσμα για μια σειρά εκδηλώσεων με επίκεντρο την Ελλάδα της δεκαετίας του ’80.

Παρουσιάζει ο Γιάγκος Αντίοχος, κριτικός κινηματογράφου του περιοδικού "Αθηνόραμα".

* Πριν την προβολή, θα πραγματοποιηθούν τα εγκαίνια της έκθεσης «Αθηναίοι-αίες και Παρισιάνοι-νες ‘84-’85»

Πληροφορίες ταινίας

Γαλλία | 1984 | Έγχρ.

Διάρκεια: 102'

Σκηνοθεσία: Ερίκ Ρομέρ

Με τους: Πασκάλ Οζιέ, Φαμπρίς Λουκινί, Τσέκι Κάριο

Στα γαλλικά με ελληνικούς υπότιτλους

Λίγα λόγια για τον Ερίκ Ρομέρ

Σκηνοθέτης και σεναριογράφος, συνιδρυτής του Νέου Κύματος, σπουδαίος κριτικός των CahiersduCinema, ο Ρομέρ ξεκίνησε ως καθηγητής λογοτεχνίας, δημοσιογράφος και συγγραφέας. Γύρισε συνολικά 24 ταινίες μεγάλου μήκους, εκπαιδευτικά προγράμματα για την τηλεόραση , ταινίες μικρού μήκους αλλά και ένα ντοκιμαντέρ. Γεννήθηκε στην Τουλ της Γαλλίας το 1920.

Το πραγματικό του όνομα ήταν Ζαν-Μαρί Μορίς Σερέρ (πήρε το Ερίκ από το σκηνοθέτη Ερικ φον Στροχάιμ, και το Ρομέρ από το συγγραφέα Σαξ Ρομέρ). Το 1946, ωστόσο, εξέδωσε το μυθιστόρημα «Ελίζαμπεθ» με το ψευδώνυμο Ζιλμπέρ Κορντιέ. Τη δεκαετία του ’50 γνωρίστηκε με τους Ζαν-Λυκ Γκοντάρ, Φρανσουά Τριφό, Κλώντ Σαμπρόλ και Ζακ Ριβέτ, μετέπειτα συντρόφους του στη Nouvelle Vague και κριτικούς κινηματογράφου στα CahiersduCinema. Ο Ρομέρ, μάλιστα, ανέλαβε την αρχισυνταξία από το 1957 ως το 1963.

Ο Ρομέρ καθιερώθηκε για τη λιτή σκηνοθεσία του, το στοιχειώδες μοντάζ, τη στατική κάμερα και την έλλειψη μουσικής επένδυσης. Δεν τον ενδιέφερε τόσο η πλοκή των ταινιών, όσο η ανάλυση των χαρακτήρων των ηρώων του, των κινήτρων και των επιθυμιών τους. Τους παρατηρεί με σχολαστικότητα και επιμένει στη λεπτομέρεια. Κατ’ εξοχήν κινηματογραφιστής του λόγου, επικεντρώνεται στην ‘πριν από την πράξη σκέψη, που εκδηλώνεται με την πράξη του λόγου’. Εστιάζει την προσοχή του όχι σε αυτά που κάνουν αλλά σε αυτά που σκέφτονται, τα οποία περνάνε απ’ το μυαλό τους και τα αισθάνονται στην ψυχή τους.

Γύρισε την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, το Ζώδιο του Λέοντα, το 1959. Ωστόσο, πολύ πριν τον Κισλόφσκι, αποφάσισε να αναπτύξει τον κύριο όγκο του έργου του σε κύκλους ταινιών («Έξι Μύθοι Περί Ηθικής», «Κωμωδίες και Παροιμίες», «Ιστορίες των Τεσσάρων Εποχών»).

Πάντοτε ανήσυχος, ο Ρομέρ γύρισε το 2001 την ταινία Η Αγγλίδα και ο Δούκας χρησιμοποιώντας μόνο ψηφιακή κάμερα. Τότε, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, παρέλαβε βραβείο για το σύνολο του έργου του.

Το 2007 παρουσίασε την τελευταία του ταινία Οι έρωτες της Αστρέ και του Σελαντόν. «Τώρα νομίζω ότι μπορώ να συνταξιοδοτηθώ», είχε πει τότε. Ο Ερίκ Ρομέρ πέθανε στο Παρίσι στις 11 Ιανουαρίου 2010 στα 89 του.