Μάτι: Ένταση και χειροκροτήματα στη δίκη κατά την αγόρευση της εισαγγελέως

13:15 12/3/2025 - Πηγή: Star

Σήμερα,Τετάρτη 12 Μαρτίου 2025, στο Εφετείο Αθηνών, η Εισαγγελέας της Δίκης για το Μάτι αναμενόταν να ανακοινώσει την πρότασή της για την ενοχή ή την αθώωση των 21 κατηγορουμένων για τις φονικές πυρκαγιές της 23ης Ιουλίου 2018, που στοίχισε τη ζωή σε 104 ανθρώπους. Μάτι: Συμπαράσταση από τους πολίτες ζητά ο Σύλλογος Συγγενών Θανόντων   «Δεν έχω κοιμηθεί, κι όταν κοιμόμουν έβλεπα σκηνές από αυτή την τραγωδία. Κι όταν ξυπνούσα έβλεπα όλους εσάς», ανέφερε, ξεκινώντας την αγόρευσή της.Πολίτες

ένωσαν τη φωνή τους με τους συγγενείς των θυμάτων της πυρκαγιάς στο Μάτι / Φωτογραφίες Eurokinissi (Κώστας Τζούμας)«Είναι αυτοί οι νόμοι που μας αρέσουν ή όχι. Θέλω να πω με πλήρη συνείδηση και με απόλυτο σεβασμό και συμπάθεια και σκυμμένο κεφάλι το δικαστήριο δε θα δικαιώσει τις ψυχές όσων χάθηκαν, αυτό δεν μπορεί να γίνει, είναι ένα ζήτημα μεταφυσικό. Το δικαστήριο θα εμπεδώσει το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών, ότι θα αποδοθούν ευθύνες εκεί που πρέπει να αποδοθούν, ώστε την επόμενη ημέρα να αισθανόμαστε πιο ασφαλείς. Αλλά και για τους κατηγορουμένους να ξέρουν ότι θα δικαστούν με βάση τους νόμους που ισχύουν. Το νόμο δεν τον βγάζουν τα δικαστήρια, αλλά πρέπει να τον τηρούν ευλαβικά για να υπάρχει ασφάλεια δικαίου», ανέφερε, σχολιάζοντας ότι «Ήταν πολλοί αυτοί που πέθαναν, αλλά ήταν περισσότεροι αυτοί που σώθηκαν».«Η Δικαιοσύνη οφείλει να εφαρμόσει τον νόμο, τον κακό νόμο που μπορεί να υπάρχει. Αυτό αν θέλουμε να έχουμε Δημοκρατία, γιατί αν δεν εφαρμόσουμε τον νόμο, ξέρουμε όλοι πολύ καλά τι θα συμβεί. Σέβομαι τον πόνο, αλλά δε γίνεται να τον μετακυλήσουμε σε αυτόν που δε φέρει ευθύνη. Αυτή η χώρα έχει υποφέρει από λαϊκά δικαστήρια και οι παλιοί μπορεί να θυμούνται».Στη συνέχεια, η εισαγγελέας επεσήμανε ότι έπρεπε να έχει γίνει εκκένωση, με το ακροατήριο να τη χειροκροτεί.«Οργανωμένη Προληπτική Απομάκρυνση ασφαλώς δε γίνεται όταν δεν μπορείς να την κάνεις με ασφάλεια και συντονισμένα. Η οργανωμένη προληπτική απομάκρυνση ή εκκένωση δε γίνεται, όταν δεν υπάρχει σχέδιο, όπως ειπώθηκε. Όταν όμως η φωτιά είναι μερικά χιλιόμετρα μακρυά και έρχεται και δεν διατρέχεις άμεσα τον κίνδυνο, χρειάζεται πρόβλεψη για να τον αποφύγεις. Εκεί μπορεί να γίνει και όφειλε να γίνει η οργανωμένη απομάκρυνση. Όταν το χάος δεν μπαίνει σε μια σειρά, τα αποτελέσματα είναι τραγικά», προσθέτοντας ότι παρά την παρουσία της πυροσβεστικής, η τοπική αρχή είναι υποχρεωμένη να συνδράμει με όσα μέσα διαθέτει.«Η λέξη "οργανωμένη" είναι το ζητούμενο, ο κόσμος πήγε στις παραλίες, αλλά όχι οργανωμένα. Αντικειμενικά μπορεί να μην ήταν απολύτως ορθή να πάει ο κόσμος στην παραλία, αποδεικνύεται ότι δεν ήταν εντελώς λάθος σίγουρα υπήρχε και πιο σωστός να πάνε στο λιμάνι της Ραφήνας, το λέω απλοϊκά, αλλά αν στις 6 το απόγευμα τους έλεγαν «πήγαινε στη Ραφήνα», θα πήγαιναν. Στο χέρι του καθενός ήταν να φύγει από το σπίτι του, αλλά τότε κανείς δεν έδωσε εντολή να γίνει οργανωμένα. «Δεν υπάρχει τρόπος να περπατήσει κανείς έως τη Ραφήνα!», φώναζαν ορισμένοι από το ακροατήριο, σχολιάζοντας ότι από την αγόρευση αποδεικνύεται πως η εισαγγελέας δε γνωρίζει την περιοχή. Στη βαριά αμέλεια έχει η δικαιοσύνη τον τρόπο να επιβάλει ποινές που να είναι αντίστοιχες με εκείνες του δόλου. Δεν μπορείς να αλλάξεις την κατηγορία γιατί θα καταστρέψεις την κατηγορία, θα ακυρωθεί στα ανώτερα δικαστήρια και υπάρχει και το όριο της παραγραφής». Η αγόρευση της εισαγγελικής λειτουργού διεκόπη και αναμένεται να συνεχιστεί την Πέμπτη 13 Μαρτίου.Δίκη Μάτι: Ποιοι είναι κατηγορούμενοιΌλοι οι τότε υπεύθυνοι, από την Πυροσβεστική, την Περιφέρεια και την Τοπική Αυτοδιοίκηση, στους οποίους αποδόθηκαν κατηγορίες για τους νεκρούς και τους τραυματίες του ολέθρου που σημάδεψε το Μάτι, δικάστηκαν ξανά, καθώς μετά από εισαγγελική έφεση κατά της πρωτόδικης απόφασης, το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων θα κρίνει και τις ομόφωνες αθωώσεις για 15 κατηγορούμενους, αλλά και το ύψος των ποινών για πέντε καταδικασθέντες.Οι κατηγορίες που βαραίνουν τους 20, τότε επιτελικούς των αρμόδιων υπηρεσιών και φορέων, αφορούν 102 ανθρωποκτονίες από αμέλεια, μεταξύ αυτών δε και οι εννέα άνθρωποι που πνίγηκαν στην προσπάθεια τους να γλιτώσουν από την κόλαση. Επίσης, αφορούν και 32 σωματικές βλάβες από αμέλεια σχετικά με τους τραυματίες, επιζώντες της καταστροφής οι οποίοι παρίστανται στην δίκη.Σημειώνεται ότι οι συγγενείς των θυμάτων της τραγωδίας έχουν καλέσει τους πολίτες να βρίσκονται στο δικαστήριο.Μαρτυρίες από τη δίκη από το βιβλίο «Μάτι 23 Ιουλίου 2018» της Marina KarydaΑθηνά Μουτάφη, πνίγηκε η φίλη της και ο 25χρονος γιος της:«Έπειτα από δυο ώρες παραμονής στη θάλασσα, η φίλη μου, Αιμιλία, μου έκανε ένα νεύμα λέγοντας μου "πες στα παιδιά μου ότι τα αγαπάω πολύ". Ο Βίκτωρας τα έβλεπε όλα αυτά και επιβάρυναν την κατάσταση του.Κάποια στιγμή, ο Βίκτωρας μου λέει πως δεν αισθάνεται καλά και πως θα πεθάνει. Μου λέει "παθαίνω κράμπες, δε θα αντέξω".Προσπάθησα να τον ηρεμήσω. Μετά από δύο απανωτά κύματα που μας σκέπασαν,  είδα τον Βίκτωρα μπρούμυτα να επιπλέει.Τον γυρίζω ανάσκελα και του μιλάω. “Βίκτωρα, Βίκτωρα!” αλλά εκείνος δεν απαντούσε. Ήταν μαύρος παντού. Έκανε μαύρο εμετό, από παντού έβγαζε μαύρα υγρά. Μας πήγαιναν τα κύματα όπου ήθελαν. Στις τρεις ώρες μέσα στη θάλασσα έφυγε το παιδί μου …Ο χειρότερος εφιάλτης που φαντάζεστε εσείς οι γονείς, εγώ τον έβλεπα μπροστά μου…Λειτούργησε το μητρικό ένστικτο . Αποφάσισα να πάρω την κόρη μου τη Βάσια και να φύγουμε. Δεν έχω λόγια να σας περιγράψω εκείνες τις στιγμές. Δεν υπάρχουν λέξεις στο ελληνικό λεξικό. Τελικά συνεχίσαμε... Τον άφησα και έφυγα. Ήθελα να ουρλιάξω… Ήθελα να βουτήξω στη θάλασσα να πάω να τον φέρω πίσω. Την ψυχή μου άφησα μέσα στη θάλασσα.». Βάσια Μουτάφη«Μου έλεγε η μαμά μου πως ο Βίκτωρας δεν είναι, πλέον, στη ζωή… Περίμενα κάποιον να έρθει. Τον κρατούσα. Δεν μπορούσα να δεχτώ ότι θα αφήναμε τον Βίκτωρα. Μου είπε η μαμά μου, αν συνεχίσεις να τον κρατάς θα φύγεις και εσύ, θα φύγω και εγώ… Η μαμά μου έβγαλε το σουτιέν της και δέσαμε τους καρπούς μας για να μη χαθούμε. Είχαμε μόνο η μία τη άλλη και κοιτούσαμε τον ουρανό περιμένοντας κάποιος να μας πετάξει ένα σωσίβιο… Τρέμαμε από το κρύο και την κούραση. Γυρνάω και λέω στη μαμά μου "Θα πεθάνουμε και εμείς;"».Σουμέλα Χατζηλαζαρίδου«Η ώρα πρέπει να ήταν 23.00-23:30, δεν ξέρω ακριβώς τι ώρα ήταν, ήμουν πολλές ώρες μέσα στη θάλασσα. Κάποια στιγμή απάνω μου είχε έρθει κάτι σαν ξύλο και λέω τι είναι, ξύλα έρχονται στη θάλασσα; Δεν ήταν ξύλο, όπως νόμιζα, γιατί ο Νίκος, αυτός ο άνθρωπος που ήταν η κολώνα μας και το στήριγμά μας, τα έσπρωχνε μακριά. Ήταν πτώματα. Αρχίσαμε να κρυώνουμε και να έχουμε κράμπες. Οι αντοχές μας ελαττώνονταν...Όταν ήρθε το ψαροκάικο, μια κυρία, πολύ πιο νέα από εμένα, πήγε να ανεβεί επάνω. Την ώρα που πήγε να ανεβεί, έπαθε ανακοπή. Την πήρανε επάνω οι ναύτες, και τη βάλανε…δε ζει αυτή η γυναίκα».Έλενα Παπαποστόλου, πνίγηκε ο πατέρας της«Μείναμε περίπου μία ώρα στο νερό μέχρι που δεν άντεξε ο πατέρας μου. Η μητέρα μου έπινε αρκετό νερό. Ο πατέρας μου άρχισε κάποια στιγμή να κάνει εμετούς. Έναν λευκό εμετό, έφτυσε νερό και στη συνέχεια έκανε και κίτρινο εμετό. Ύστερα από λίγο σήκωσε τα χέρια του στον ουρανό και φώναξε: "Θεέ μου, συγχώρησέ με» και ύστερα γύρισε προς τη μητέρα μου και είπε «σας ευχαριστώ για ό,τι κάνατε για μένα και σε όλους…».Σταμάτησε να μιλάει. Ένας ρόγχος και μετά εξέπνευσε...Τον γυρίζω ανάποδα. Φορούσε το ράσο. Δένω το ράσο στον καρπό μου, δεν θα τον αφήναμε και λέω στη μάνα μου να κρατηθεί από εμένα. "Μαμά, ένας νεκρός", είπε ένα παιδάκι δίπλα μας για τον πατέρα μου. Συνολικά μείναμε στη θάλασσα 4 - 4,5 ώρες».Παναγιώτα Μαλένου, πνίγηκε η μητέρα της«Ήταν με την εγγονή της, μπήκαν στο νερό για να σωθούν. Στο σώμα τους και το κεφάλι τους έπεφταν αντικείμενα καιόμενα. Ήρθε ένα κύμα σαν σκούπα και τους τράβηξε μέσα. Τους μάζεψε ένα καΐκι ιδιωτικό. Την Ειρήνη, ημιθανή. Παιδοψυχίατροι την εξετάζουν από τότε. Η θάλασσα τη μητέρα μου την παρέσυρε στη Λούτσα, τη συνέλεξε κι εκείνη ένα ψαροκάικο, αλλά ήταν νεκρή».Jarosław Korzeniowski, πνίγηκαν η σύζυγός του και ο 9χρονος γιος του«Ήρθαμε να περάσουμε με ασφάλεια όμορφες διακοπές στην Ελλάδα. Πήγα στη Ραφήνα, στο λιμεναρχείο. Με φώναξαν και με ρώτησαν αν φορούσε κάτι στο λαιμό του το παιδί. Κατάλαβα ότι τους είχαν βρει. Σε ένα μικρό κτίριο υπήρχαν τέσσερις μαύροι σάκοι.Στον πρώτο ήταν ο γιος μου και στον τέταρτο η σύζυγος μου. Αυτή η τραγωδία δε θα είχε συμβεί αν λειτουργούσαν οι υπηρεσίες. Κανείς δεν έκανε τίποτα. Πιστεύω ότι θα αποδοθεί δικαιοσύνη. Από τότε η ζωή μου έχει τελειώσει, όπως και όλων εδώ. Σας παρακαλώ πολύ για την απονομή δικαιοσύνης, παίρνω χάπια, δεν μπορώ να ζήσω».Δήμητρα Γουναρίδη«Εμένα ήρθε και με πήρε με ένα φουσκωτό, ένας Ιταλός που ήρθε ως εθελοντής να βοηθήσει, μας έβαλαν στη βάρκα και μας πήγε στο Λιμάνι της Ραφήνας.Εκεί αντίκρισα το απόλυτο χάος. Το ανύπαρκτο κράτος μας, την ντροπή και το αίσχος. Μετά από 6.30 ώρες αν μπορείτε να διανοηθείτε, αγαπητοί δικαστές, δεν υπήρχε ούτε ένα ασθενοφόρο, δεν υπήρχε κάποιος να μας δώσει ένα μπουκάλι νερό, μια κουβέρτα να σκεπαστούμε που είχαμε παγώσει. Ήμασταν κατάμαυροι, δεν βλέπαμε τίποτα από τα μικροαντικείμενα που είχαν μπει στα μάτια μας. Πού ήταν το κράτος;Ήρθε ένας λιμενικός και μας λέει "μη φύγετε, πρέπει να σας κάνω καταγραφή". Και του λέμε ωραία, του δίνουμε τα ονόματα μας. "Περιμένετε, δεν έχω κάποιο χαρτί να το γράψω". Λέμε, "τι εννοείτε;". "Δεν έχω κάποιο χαρτί". Ζητάμε από τον Ιταλό, μήπως έχετε κάποιο χαρτί; Και μας έδωσε μια εφημερίδα, και αν έχετε τον Θεός σας, εκεί μας έκανε την καταγραφή, στο οπισθόφυλλο της Corriere della sera!Ήμασταν τουλάχιστον 15 άτομα και μας έκανε την καταγραφή σε μία εφημερίδα Ιταλών! Του ζητήσαμε το κινητό του για να πάρουμε ένα τηλέφωνο στους γονείς μας, να τους πούμε ότι είμαστε ζωντανοί, μετά από 6.30 ώρες και μας είπε "δεν μπορώ, θα τελειώσει η μπαταρία μου"».