ΒΑΓΓΕΛΗΣ | Ο "ηλεκτρολόγος" και η συμμορία των εκτελεστών!

02:10 11/1/2014 - Πηγή: SuperBasket

Μερικούς παίκτες είναι... ευλογία να τους έχεις στο ρόστερ σου και ο Παναθηναϊκός έχει αρκετούς τέτοιους. Μπορεί να έχει μόνο έναν σούπερ σταρ, που δεν είναι άλλος από τον φοβερό και τρομερό, Δημήτρη Διαμαντίδη, όμως όταν λειτουργεί σωστά σαν ομάδα, βλέπουμε παίκτες-ρολίστες να μεταμορφώνονται σε ηγέτες και να αλλάζουν τις ισορροπίες.

Όλα στον Παναθηναϊκού

του Πεδουλάκη ξεκινούν από την άμυνα. Όχι πως επί εποχής Ομπράντοβιτς ήταν ήσσονος σημασίας, όμως τότε υπήρχε μεγαλύτερη ποιότητα παικτών, κι έτσι οι περισσότεροι έβρισκαν ρυθμό μέσα από την επίθεση. Είτε αρέσει, είτε δεν αρέσει σε πολλούς, οι "πράσινοι" είναι ικανοί για μεγάλα πράγματα, κι αυτό γιατί όταν βάλουν τον αντίπαλο στο ρυθμό τους, μετά είναι δύσκολο να χάσουν. Όποιος κι αν είναι αυτός.

Το ματς της Βασκονίας αποτέλεσε το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα. Ο εξάστερος ήταν το αφεντικό... Κατάφερε να καταστρέψει το παιχνίδι της Λαμποράλ Κούτσα με τη σκληρή του άμυνα, εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο τα pick n' roll του Διαμαντίδη με τον Λάσμε και όταν η αντίπαλοι έκλεισαν πάνω στον Γκαμπονέζο σέντερ, τότε ήρθαν τα μεγάλα σουτ από την περιφέρεια.

Ο "ηλεκτρολόγος" ήταν και πάλι το σημείο αναφοράς κοντά στο καλάθι, αποδεικνύοντας πως η απουσία του στα περισσότερα παιχνίδια της πρώτης φάσης, αποτέλεσε σε μεγάλο βαθμό την αιτία του μέτριου "πράσινου" ξεκινήματος. Αυτή τη φορά δεν πήρε 13 ριμπάουντ, όπως με την Αρμάνι, όμως "πλήγωσε" ανεπανόρθωτα την αντίπαλη άμυνα, φορτώνοντας το αντίπαλο καλάθι της με 20 πόντους. Δεν έκανε ούτε ένα κόψιμο, όμως μαζί με τους Γκιστ και Φώτση έκλεισε τους διαδρόμους προς τη ρακέτα.

Βέβαια, δεν θα είχε γίνει τίποτα, αν ο έμπειρος σέντερ δεν είχε στο πλευρό της... συμμορία των εκτελεστών. Ο Δημήτρης Διαμαντίδης δεν είναι σωματικά αυτός που ήταν, όμως "εγκεφαλικά" είναι έτη φωτός μπροστά από οποιονδήποτε γκαρντ στην Ευρωλίγκα.

Ξέρει πότε να κάνει την κάθε του κίνηση... Πότε να σουτάρει, πότε να πασάρει. Το "Diamantidi I love you" του Λατίνου speaker μιλάει από μόνο του. Για ένα ακόμα ματς οργάνωσε με απίστευτη μαεστρία, μοιράζοντας 9 ασίστ, ενώ ήταν καθοριστικός στην ανατροπή της τελευταίας περιόδου με γκολ-φάουλ και τρίποντο σε κρίσιμα σημεία.

Ο "3D" κρατούσε τα κλειδιά του αγώνα, όμως αυτός που "ξεκλείδωσε" τους Βάσκους ήταν ο Ραμέλ Κάρι. Ο Αμερικανός γκαρντ έκανε τη διαφορά στην τέταρτη περίοδο, σημειώνοντας σημαντικούς πόντους και αποθεώθηκε από τους συμπαίκτες του. Μάλιστα, κατάφερε να καλύψει και το... κενό του MVP της Λαμποράλ, Ρόκο Λένι Ούκιτς, ο οποίος ήταν "καταστροφικός" για την ομάδα του.

Παίκτης-οικονομία και αρκετά αθόρυβος αν αναλογιστούμε την ουσιαστική προσφορά του στο παιχνίδι ήταν ο Αντώνης Φώτσης, που έκανε πολύ περισσότερα πράγματα από τους 5 πόντους και τα 6 ριμπάουντ της στατιστικής του. Με όπλο το πάθος και τα αθλητικά του προσόντα, μάζεψε όλα τα δύσκολα ριμπάουντ, έπαιξε καλή άμυνα τόσο όταν έβγαινε στην περιφέρεια, όσο κι όταν βρισκόταν κοντά στο καλάθι. Κάτι ανάλογο ισχύει και για τον Γκιστ, ο οποίος έκανε τα πάντα για ένα ακόμη παιχνίδι.

Ο Γιόνας Ματσιούλις έκανε οικονομία δυνάμεων στην επίθεση, δίνοντας ό,τι είχε και δεν είχε στην άμυνα, όπως και ο άστοχος γενικά, Μάικ Μπράμος, που φύλαγε πάντως για το τέλος το τρίποντο-ταφόπλακα στις τελευταίες ελπίδες των γηπεδούχων για ανατροπή.

Το rotation έχει αρχίσει και κλείνει, καθώς πλέον οι ρόλοι είναι συγκεκριμένοι. Ο Πεδουλάκης χρησιμοποίησε ουσιαστικά οκτώ παίκτες στη "Φερνάντο Μπρουέσα Αρένα", καθώς οι Παππάς, Γιάνκοβιτς Μπατίστ αγωνίστηκαν και οι τρεις μαζί 7 λεπτά, ενώ ο Μαυροκεφαλίδης ούτε δευτερόλεπτο.

Τώρα είναι η εποχή που κρίνονται όλα. Τώρα ξεχωρίζουν οι άντρες από τα παιδιά. Τώρα βγαίνουν μπροστά οι μεγάλοι παίκτες και παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους. Το ΤΟΠ-16 έχει άλλους 12 αγώνες και μια απροσεξία στη συνέχεια θα αποδειχθεί μοιραία.

Όμως, το ξεκίνημα φαντάζει ιδανικό και η ψυχολογία βρίσκεται στο ζενίθ. Εξάλλου, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως είναι ακόμα νωπές οι μνήμες από την πρόκριση επί του Ολυμπιακού στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας... Και η πρώτη κούπα της χρονιας πλησιάζει.

Η συμμορία των εκτελεστών ετοιμάζεται να... δείρει πολύ κόσμο. Θα φάει κι όλας, αλλά τα μέλη της είναι ανθεκτικά στον πόνο. Οι αντίπαλοί τους να δούμε τι θα κάνουν. Η φανέλα είναι τόσο, μα τόσο "βαριά" με τα έξι αστέρια που την κοσμούν, που κάνει ακόμα και μια τόσο δύσκολη έδρα να λυγίσει.

Και, βέβαια, αυτή η φανέλα δεν θα είχε τόση δυναμική αν δεν την φορούσαν παίκτες με καρδιά και πείσμα. Που ξεπερνούν συνεχούς τους εαυτούς τους, κι αυτό τους κάνει επικίνδυνους για οποιονδήποτε αντίπαλο.

Κι αν φτάσουν στο Φάιναλ Φορ γιατί να μην κατακτήσουν και την Ευρωλίγκα;