Euro-kitsch

11:15 19/5/2014 - Πηγή: Ntynomai

Για να πω την αλήθεια, ενώ άλλες χρονιές που γινόταν η Eurovision, συγκεντρωνόμασταν σε σπίτια με παρέα και βρίσκαμε αφορμή για γέλιο και σχολιασμό, φέτος με το παιδί, δεν ήξερα καν πότε γίνεται η Eurovision. Έτσι, το βράδυ του διαγωνισμού, τυχαία έπεσα πάνω στην Eurovision και μάλιστα την ώρα που δινόταν η βαθμολογία σε κάθε χώρα, δεν είχα ακούσει κανένα τραγούδι, δεν είχα δει τους συμμετέχοντες.

Και βλέπω για πρώτη φορά την Conchita Wurst, που με ξίνισε όσο αφορά καθαρά το θέμα της αισθητικής και τίποτα άλλο. Το ανδρόγυνο στυλ στη μόδα μου αρέσει πολύ, το συγκεκριμένο μου έκανε κάτι σαν καρικατούρα, αν φορούσε λόγου χάρη ένα σμόκιν κοστούμι θα ήταν εξαιρετική. Μέχρι εκεί. Την επόμενη μέρα, κάποιοι ζητωκραύγαζαν για τη νίκη απέναντι στη διαφορετικότητα, πως οι Ευρωπαίοι έδειξαν πως πολεμούν τον ρατσισμό, με απλά λόγια το θέμα πήρε πολιτική διάσταση.

Μάλλον εγώ δεν έπιασα κάτι καλά, σκέφτηκα. Σε μία Ευρώπη που η κρίση χτυπά κόκκινο, που οι διακρίσεις σε καθημερινό επίπεδο έχουν φτάσει στο ζενίθ, που πρόσφατα στην Ιταλία για άλλη μία φορά θαλασσοπνίγηκαν τόσοι άνθρωποι, σε μία Ευρώπη που καθετί ακραίο βρίσκει εκφραστές, που οι νέοι μεταναστεύουν γιατί δε βρίσκουν δουλειά, που η εκμετάλλευση των φτωχών και περιθωριοποιημένων ομάδων είναι κάτι παραπάνω από έκδηλη, η Conchita αποτελεί τη νίκη της διαφορετικότητας έναντι των παρωχημένων αντιλήψεων και ηθών; Ας γελάσω.

Η Conchita απλά αποτελεί ένα εξαιρετικό κατασκεύασμα marketing που είτε θα έπιανε, όπως και έγινε, είτε όχι. Τίποτα λιγότερο ή περισσότερο. Ούτε αντιπροσωπεύει τους ομοφυλόφιλους, ούτε τους αδικημένους, ούτε όλους εκείνους που έχουν πέσει θύμα ρατσισμού. Αντιπροσωπεύει απλά το kitsch, με την ίδια λογική που θα δω κάποια να φοράει λαμέ φόρεμα με καφέ καλσόν και αθλητικά από κάτω.

Η νίκη της διαφορετικότητας θα επιτευχθεί όχι μέσω ενός διαγωνισμού, που αντίστοιχες εμφανίσεις στο παρελθόν σχολιάζονταν για την κακογουστιά τους και τελείωνε εκεί το θέμα αλλά μέσω των κατάλληλων δομών και της προσωπικής προσπάθειας του καθενός. Ο σεβασμός στη διαφορετικότητα, σε μία χώρα σαν την Ελλάδα, που τα άτομα με ειδικές ικανότητες τα έχουμε βάλει στο περιθώριο, που οι ναρκομανείς, οι πρώην φυλακισμένοι και οι μετανάστες αποτελούν μίασμα, που δεν έχουμε μάθει να σεβόμαστε ακόμα και την διαφορετική εμφάνιση στο ντύσιμο, που οι παχύσαρκοι αντιμετωπίζονται κριτικά, δε θα επιτευχτεί, επειδή δώσαμε το δωδεκάρι στην Αυστρία αλλά μόνο αν υπάρξει κοινωνική συνείδηση, παιδεία, νόμοι που τηρούνται και υπεράσπιση με πάθος οποιουδήποτε ανθρώπου πέφτει θύμα, οποιασδήποτε ρατσιστικής συμπεριφοράς.

Αν μείνουμε στα γένια της Conchita, όλη η κατάσταση θα καταλήξει να είναι μούσι…