Με βάρος 45 κιλά δίνει μάχη με την ανορεξία

22:35 18/4/2012 - Πηγή: 24wro

Φωτογραφίες του νεαρού Marc που δεν μπορεί πια να φάει στέρεες τροφές...

Μόνο μαλακές τροφές μπορεί πλέον να καταναλώσει ο 23χρονος Marc Corn, ενώ δίνει μάχη με την ανορεξία. Ο νεαρός τρομοκρατείται στην ιδέα των κανονικών γευμάτων και παθαίνει κρίσεις πανικού φοβούμενος πως μπορεί να πνιγεί από τις στέρεες τροφές.

Σήμερα ο Marc ζυγίζει κάτι περισσότερο από 45 κιλά και η περίπτωσή του δεν είναι σπάνια. Στοιχεία από το βρετανικό σύστημα υγείας δείχνουν πως από πέρσι οι εισαγωγές σε νοσοκομείο ανδρών που πάσχουν από διατροφικές διαταραχές έχουν διπλασιαστεί.

Η φοβία του

Marc έχει τις ρίζες της στην παιδική του ηλικία, όταν έτρωγε τα πάντα και πολύ με αποτέλεσμα να είναι υπέρβαρος και να γίνεται στόχος των άλλων παιδιών. Στα 14 του ζύγιζε πάνω από 100 κιλά και υφίστατο ενδοσχολική βία.

Έτσι μεγαλώνοντας απέκτησε εμμονή με το βάρος του. «Έχω υπάρξει λιγότερα από 45 κιλά. Δεν έτρωγα σχεδόν τίποτα. Αλλά με τη βοήθεια της οικογένειάς μου είμαι στο δρόμο της ανάρρωσης», λέει.

Η περίπτωση του Marc δεν είναι πια σπάνια. Εκτιμάται πως το 20% των περίπου 1,6 εκατομμυρίων ανθρώπων με διατροφικές διαταραχές στη Βρετανία είναι άνδρες.

Ως μικρό παιδί ο Marc έτρωγε γλυκά, πατατάκια και κεμπάμπ και σε ηλικία 9 ετών είχε βάρος πάνω από 38 κιλά. Άρχισε να χάνει βάρος από τα 14 έως τα 19 του. Όταν η απώλεια βάρους δεν σταματούσε, οι γονείς του απευθύνθηκαν σε έναν ειδικό που διέγνωσε ανορεξία.

Με τη βοήθεια της οικογένειάς του ο Marc άρχισε να παίρνει και πάλι βάρος αλλά ακόμα δεν μπορεί να φάει κανονικά γεύματα.

«Δεν μπορώ να φάω μπροστά σε κόσμο. Αλλά τουλάχιστον μπορώ να φάω κι αυτό είναι κάτι», δηλώνει. «Δεν μπορώ να πω με σαφήνεια ποιο είναι το πρόβλημα αλλά πραγματικά φοβάμαι να φάω στέρεες τροφές».

Ο Marc είναι ευγνώμων για την οικογένειά του που τον βοήθησε να «νικήσει τους δαίμονές του», όπως λέει.

«Ανησυχούμε ακόμα γι’ αυτόν παρότι λέει πως το ελέγχει», λέει υη μητέρα του Janice. «Θα ήθελα να τον δω να παίρνει βάρος και να τρώει στο τραπέζι με όλη την οικογένεια. Ο δρόμος προς την ανάρρωση ήταν μακρύς αλλά είμαστε περήφανοι που αναγνώρισε την ασθένειά του».