Αντίο οργανωμένων: «Θα λέμε περήφανα ότι ζήσαμε στην εποχή Μοράις»

13:04 4/7/2019 - Πηγή: Sigma Live

Με ανάρτηση στην επίσημη σελίδα τους, οι οργανωμένοι του ΑΠΟΕΛ αποχαιρετούν τον Νούνο Μοράις που αποφάσισε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση.

Αναλυτικά η ανάρτησή τους:

«Σαν έτοιμος από καιρό, σαν θαρραλέος, αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις»..

Και εμείς έτσι θα σε αποχαιρετήσουμε ΑΡΧΗΓΕ, με θάρρος, αλλά και με βουρκωμένα τα μάτια…

Ήταν

το καλοκαίρι του 2007 όταν έφθασε στην Κύπρο για λογαριασμό του Θρύλου ο άσημος τότε 23χρονος Πορτογάλος Νούνο Μοράις. Το μόνο που γνωρίζαμε μέχρι τότε για αυτόν ήταν ένα σύντομο πέρασμα από την Τσέλσι. Που να ξέραμε και εμείς αλλά και εσύ ρε Νούνο, ότι θα γραφόσουν στην ένδοξη ιστορία του ΑΠΟΕΛ ως ο πολυτιμότερος παίκτης όλων των εποχών…

Τα πρώτα βήματα του Νούνο στον Αρχάγγελο ήταν δύσκολα. Μετά το κάζο με την Μπάτε, το ίδιο καλοκαίρι, οι «ειδήμονες» της τότε εποχής σκάρταραν με συνοπτικές διαδικασίες τον Νούνο Μοράις παραγκωνίζοντας τον (αξιοσημείωτο πως η θέση που τον έβαλαν να αγωνίζεται ήταν δεξί μπακ!!!). Όλοι μας, από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο, περιμέναμε να τελειώσει η χρονιά για να φύγει «ο συκλάρης του Ντρογκμπά» , «η πατάτα της Πορτογαλίας». Τα πράγματα όμως πήραν απρόσμενη τροπή… Είτε λέγεται θέλημα θεού, είτε παιχνίδι της μοίρας, είτε μάτι του Ιβάν Γιοβάνοβιτς…

Ήταν άνοιξη του 2008 όταν το ΑΠΟΕΛ αντιμετώπιζε στα ημιτελικά του Κυπέλλου τους αιώνιους πελάτες. Κατά την διάρκεια του αγώνα τραυματίζεται σοβαρά ο προηγούμενος μεγάλος αρχηγός, Μαρίνος Σατσιάς και οι πολλές αγωνιστικές απουσίες της μέρας εκείνης ανάγκασαν τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς να επιστρατεύσει στη θέση τον Μοράις… Ο Νούνο έκανε απρόσμενα μια πολύ καλή εμφάνιση και μετά από λίγες βδομάδες στον τελικό Κυπέλλου με την Ανόρθωση ηγήθηκε της ομάδας στη νίκη με 2-0 πετυχαίνοντας και ένα εξαιρετικό γκολ…. Αυτή θα ήταν μόνο η αρχή...

Τα επόμενα χρόνια γράφτηκαν οι πιο χρυσές σελίδες στην ιστορία του ΑΠΟΕΛ. Επικές ευρωπαϊκές προκρίσεις, είσοδο για πρώτη φορά σε ομίλους του Τσαμπιονς Λιγκ, πρωταθλήματα απέναντι στην ομάδα της τότε κυβέρνησης, το έπος του 2012, ποδοσφαιρικοί διασυρμοί άλλων μεγάλων κυπριακών ομάδων, εφτά συνεχόμενα πρωταθλήματα, ανεπανόρθωτα ψυχολογικά προβλήματα της μισής Κύπρου και τόσα άλλα. Όλα αυτά είχαν μπροστάρη και βασικό υπαίτιο ένα άνθρωπο, τον Νούνο Μοράις.

Νούνο Μοράις,

Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ. Το ανεξίτηλο πάθος σου για το γαλαζοκίτρινο έμβλημα δεν θα ξεχαστεί όσα χρόνια και αν περάσουν. Στο μοντέρνο ποδόσφαιρο όπου οι ποδοσφαιριστές ψάχνουν μια κάμερα για να δείξουν τους κοιλιακούς τους, εσύ ερχόσουν να πανηγυρίσεις με τους ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ. Ερχόσουν με τη ψυχή σου να πανηγυρίσεις εκεί, μπροστά στη Νότια, ακόμα και όταν εμείς λείπαμε από τη φυσική μας θέση. Άλλοι αφιερώνουν τα γκολ τους σε περιστασιακές γκόμενες, εσύ τα αφιέρωνες «στα αδέρφια όλα» που και εκείνα τώρα, από εκεί ψηλά, είναι βουρκωμένα που σε αποχαιρετούμε…

Τι να σου πούμε τώρα κει εμείς ρε ΑΡΧΗΓΕ; Ευχαριστώ;;; Ένα ευχαριστώ είναι πολύ λίγο για να εκφραστούν όλα αυτά που έχουμε στη καρδιά μας για σένα. Θα σου πούμε ότι ΣΕ ΑΓΑΠΑΜΕ και σύντομα θα σε τιμήσουμε όπως αρμόζει στον μεγαλύτερο ποδοσφαιριστή του ΑΠΟΕΛ όλων των εποχών. Ίσως, κάποιοι κατά καιρούς να σε πίκραναν όμως να ξέρεις οι ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ήταν και θα είναι πάντα δίπλα σου, αναγνωρίζοντας πόσα προσέφερες σε αυτή την ιδέα που είμαστε στρατευμένοι να υπηρετούμε.

Κάποιοι λένε πως κέρδισες πολλά λεφτά από το ΑΠΟΕΛ. Το σημαντικότερο όμως που κέρδισες, δεν αντικαθίσταται ούτε με όλα τα εκατομμύρια του κόσμου. Κέρδισες μια θέση στην καρδιά μας. Στην Ιστορία και στη συνείδηση μας πήρες θέση δίπλα από τον Ίαν Μουρς, δίπλα από τον Πάνο Μάρκοβιτς, δίπλα από τον Ανδρέα Στυλιανού…. Δίπλα από όλους τους θρύλους του ΑΠΟΕΛ, ζώντες και νεκρούς, παλαιούς και σύγχρονους…

Δεν θα ξεχαστείς ποτέ ΑΡΧΗΓΕ. Θα λέμε περήφανα στους μελλοντικούς ΑΠΟΕΛΙΣΤΕΣ ,ότι εμείς «ζήσαμε στην εποχή του Μοράις». Η ιδέα του ΑΠΟΕΛΙΣΜΟΥ, δεν ξεχνιέται ,ούτε καθυποτάσσεται, από καμία κυβέρνηση, από κανένα κόμμα. Και εσύ έγινες με το σπαθί σου κομμάτι της ιδέας αυτής.

Τι κι αν περάσουν τα χρόνια, τι κι αν περάσουν οι δεκαετίες, όταν θα έρχονται οι ώρες που θα αναπολούμε τα παλιά, οι μνήμες θα βγαίνουν αυθόρμητα από τα χείλη μας…

«ΩΩΩ ΝΟΥΝΟ ΜΟΡΑΙΣ»…..