ΑΠΟΕΛ: Η Νο1 προτεραιότητα αφέθηκε για το τέλος

Η μεταγραφική περίοδος του Ιανουαρίου ήταν για τον ΑΠΟΕΛ μια μικρογραφία της σεζόν: περίπλοκη και πολύπλοκη.

Η ενίσχυση της ομάδας αποφασίστηκε από δύο προπονητές, οι οποίοι αποφάσισαν έκαστος για δύο μεταγραφές.

Προτού αποχωρήσει από τον Αρχάγγελο, ο Μικ ΜακΚάρθι επέλεξε και έντυσε στα γαλαζοκίτρινα τους Τζο Γκάρνερ και Τζακ Μπερν, ενώ μετά την έλευσή του στην τεχνική ηγεσία ο Σάββας Πουρσαϊτίδης απέκτησε τους Πάουλο Βινίσιους και Φακούντο Σαμπάλα.

Η (πικρή) αλήθεια είναι πως με την εικόνα και

την πορεία της ομάδας στο πρώτο μισό της σεζόν, οποιαδήποτε προσθήκη έμοιαζε εκ προοιμίου καλοδεχούμενη. Το μεγάλο ερώτημα, από την απάντηση του οποίου θα κριθεί και η έκβαση της σεζόν, δεν είναι μόνον αν οι νεοφερμένοι θα αποδειχθούν ουσιαστικές ενισχύσεις, αλλά (κυρίως) αν έχουν καλύψει θέσεις, στις οποίες η ομάδα είχε (το μεγαλύτερο) πρόβλημα.

Υπό αυτό το πρίσμα, ξενίζει πως ο ΑΠΟΕΛ άφησε για το τέλος την κάλυψη της πλέον βασικής ανάγκης, ήτοι την προσθήκη ενός αριστερού μπακ. Είναι κάτι που θα λησμονηθεί και θα ξεχαστεί αμέσως, αν ο Σαμπάλα δικαιώσει τις προσδοκίες, αλλά θα γυρίσει μπούμερανγκ στην αντίθετη περίπτωση.

Μπροστά από την άμυνα το μοναδικό καθαρόαιμο «εξάρι» είναι ο Λουντεμό (και ο Ντίας που όμως δεν έχει πάρει χρόνο συμμετοχής), ενώ υπάρχει πληθώρα από «οκτάρια» και «δεκάρια» (Ανουάρ, Σατσιάς, Μπερν, ντε Βινσέντι, Ζαχίντ).

Στην επίθεση ο Γκάρνερ πρέπει να αποδείξει ότι είναι πιο λειτουργικός και παραγωγικός απ’ ό,τι ο Νούχιου, ενώ στην άμυνα ο Βινίσιους είναι το πιο μεγάλο στοίχημα, καθώς προορίζεται για ηγέτης της οπισθοφυλακής και θα κληθεί να συμβάλλει στο άνοιγμα του παιχνιδιού από τα πίσω, ικανότητα που λείπει απ’ όλους τους υπόλοιπους στόπερ.

Keywords
Τυχαία Θέματα