«Χαστούκι» Ανωτάτου στο Υπουργείο Εργασίας

07:54 6/2/2017 - Πηγή: Sigma Live

ΑΚΥΡΩΣΕ ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΒΟΗΘΗΜΑΤΟΣ ΑΠΟ 30ΧΡΟΝΟ ΠΑΡΑΠΛΗΓΙΚΟ
ΑΝΑΣΤΑΤΩΣΗ προκαλούν στους κόλπους των αναπήρων οι ενέργειες του Υπουργείου Εργασίας να μειώνουν ή να αφαιρούν επιδόματα/βοηθήματα, που δίνονται για τις τεράστιες ανάγκες των αναπήρων. Πρόσφατη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου έκρινε ως άκυρη την ενέργεια του Υπουργείου Εργασίας να τερματίσει την παροχή δημοσίου βοηθήματος σε 30χρονο παραπληγικό, το 2014.

Εγκρίνοντας την έφεση που υπέβαλε ο 30χρονος Χ.Χ., το Ανώτατο τόνισε ότι δεν εντόπισε οτιδήποτε που να δείχνει ότι διερευνήθηκαν με επάρκεια οι ειδικές ανάγκες

του αιτητή, οι οποίες δεν καλύπτονται, όπως αναφέρει, από άλλους κρατικούς πόρους, όπως είναι τα έξοδα για εργοθεραπεία που φτάνουν μέχρι και τα 600 ευρώ. Το Ανώτατο επισημαίνει στην απόφασή του ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες δεν φαίνεται να διερεύνησαν το κατά πόσον ο αιτητής κατέβαλλε το ποσό των €250 μηνιαίως ως ενοίκιο στη μητέρα του, ούτε και το γεγονός ότι, σύμφωνα με την Ιατρική Έκθεση, ημερομηνίας 19/7/2010, χρειαζόταν 24ωρη φροντίδα.

Η περίπτωση
Ο εφεσείων πάσχει από αριστερή ημιπληγία και είχε αναγνωρισθεί ως ανάπηρο άτομο από τον Δεκέμβριο του 1990. Από τότε ελάμβανε δημόσιο βοήθημα. Εξαιτίας του ότι βρήκε δουλειά, το δημόσιο βοήθημα που έπαιρνε είχε τερματιστεί προσωρινά τον Οκτώβριο του 2004, μέχρι την επαναξιολόγησή του. Η περίπτωση παρέμεινε αδρανής ώς τον Ιούνιο του 2007, για τον λόγο ότι μετά την εργοδότησή του, δεν ήταν δικαιούχος δημόσιου βοηθήματος και παράλληλα εκκρεμούσε η εξόφληση υπερπληρωμής.

Ακολούθως, η περίπτωση επαναξιολογήθηκε και από τον Ιούλιο του 2007 εγκρίθηκε η παροχή του δημόσιου βοηθήματος αφού εξοφλήθηκε το ποσόν της υπερπληρωμής που εκκρεμούσε. Στο πλαίσιο επαναξιολόγησης, το παρεχόμενο δημόσιο βοήθημα διακόπηκε από τον Μάρτιο του 2014, για τον λόγο ότι το μηνιαίο εισόδημα του αιτητή είναι υψηλότερο από το ποσό που είναι αναγκαίο για την κάλυψη βασικών και ειδικών αναγκών, όπως αυτά καθορίζονται στην ισχύουσα Νομοθεσία.

Το Ανώτατο επεσήμανε ότι το Υπουργείο Εργασίας θα έπρεπε πρωτίστως να προβεί στη διαπίστωση τού κατά πόσον και σε ποιο βαθμό το εισόδημα του αιτητή επαρκούσε και για τις ειδικές του ανάγκες, ώστε αν δεν ήταν επαρκές, να συμπληρώνετο με δημόσιο βοήθημα, αναλόγως μειωμένο.