Έτσι γράφτηκε το τέλος του Αγώνα της ΕΟΚΑ

10:50 31/3/2019 - Πηγή: Sigma Live

Ο Αγώνας της ΕΟΚΑ (1955-1959) αποτέλεσε την τελευταία εθνικοαπελευθερωτική προσπάθεια που εκδηλώθηκε από ένα τμήμα του Ελληνισμού.

Οι παράτολμες επιχειρήσεις των μαχητών της οργάνωσης, οι μάχες με τα βρετανικά στρατεύματα, όπου οι αγωνιστές έπιπταν μαχόμενοι (γενόμενοι ακόμη και ολοκαυτώματα), η λεβεντιά με την οποία οι αρχάγγελοι της αγχόνης ανέβαιναν στο ικρίωμα, οι συμπλοκές σώμα με σώμα των νεαρών μαθητών με τους Βρετανούς αποικιοκράτες έκαναν την ΕΟΚΑ

να περάσει στη σφαίρα του θρύλου, το Κυπριακό να απασχολεί καθημερινά τον διεθνή Τύπο, καθώς και τις κυβερνήσεις της Βρετανίας, της Ελλάδας και τις Τουρκίας να εμπλέκονται σε θυελλώδεις διπλωματικές αντιπαραθέσεις στα διεθνή φόρα.

Εξ αφορμής της συμπλήρωσης εξήντα χρόνων από τον τερματισμό της επανάστασης στην Κύπρο, θα ήταν χρήσιμο να αναλύσουμε (λαμβάνοντας πάντα τους περιορισμούς που υπάρχουν από πλευράς έκτασης) τους λόγους για τους οποίους οι ηγεσίες της Ελλάδας, της Βρετανίας, της Τουρκίας και των δύο μεγαλύτερων εθνοτικών πληθυσμών της νήσου προχώρησαν το 1959 στη διευθέτηση του Κυπριακού Ζητήματος υπό τη μορφή των Συμφωνιών-Ζυρίχης Λονδίνου. Ο συγκεκριμένος διακανονισμός αποτέλεσε έναν διεθνή συμβιβασμό μεταξύ των εμπλεκομένων μερών, στη βάση της ανακήρυξης της Κύπρου σε ανεξάρτητο κράτος. Ταυτόχρονα, το μακραίωνο αίτημα της ελληνικής πλειοψηφίας για ένωση με την Ελλάδα (Ένωση), για το οποίο είχε παλέψει τα τέσσερα προηγούμενα χρόνια και είχε υποστεί αιματηρές θυσίες, αφηνόταν ανικανοποίητο.

Τι έκαναν Μακάριος, Γρίβας, ελληνική κυβέρνηση, Ντενκτάς και Άγγλοι στο παρασκήνιο της Ζυρίχης.

Άγνωστες πτυχές του Αγώνα, μόνο στη «Σημερινή»