Φωτογραφίες του Νοράτλας από τον Τύμβο – Πώς είναι εσωτερικά

17:42 22/6/2018 - Πηγή: Sigma Live

Νοράτλας, Τύμβος και Μουσείο Ε.Φ.

Με το Νοράτλας που μεταφέρθηκε τώρα από την Ελευσίνα στον Τύμβο, το οποίο φέρει, Μνημειακής Τιμής ένεκεν, τον αριθμό 133, ίδιο με του τραγικού Νοράτλας «ΝΙΚΗ 4» που θάφτηκε εκεί τον Μαύρο Ιούλη του 1974 με τους ηρωικούς αεροπόρους και τους λοκατζήδες του απ’ τη μητέρα Ελλάδα, τίθεται ξανά η εισήγηση:

ΕΚΕΙ στον Τύμβο να προστεθεί και το Μουσείο Εθνικής Φρουράς. Ώστε να αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο:

Ο Τύμβος των Ηρώων του 1974, της Α΄ Μοίρας

(35ΜΚ) Καταδρομών, της Εθνικής Φρουράς και της ΕΛΔΥΚ, οι οποίοι θυσιάστηκαν στις προδομένες κυπριακές Θερμοπύλες μαχόμενοι υπέρ ελευθερίας της Κύπρου απέναντι στον Αττίλα Εισβολέα - Κατακτητή τον Ιούλιο και Αύγουστο του 1974 και το Μουσείο της Εθνικής Φρουράς, που πρόσφατα αποφασίστηκε να στεγαστεί σε ασφυκτικά ανεπαρκέστατο χώρο ενός διατηρητέου κρατικού κτηρίου στην οδό Βύρωνος της Λευκωσίας, το οποίο αποδεικνύεται εντελώς ακατάλληλο για στοιχειωδώς αξιοπρεπές Στρατιωτικό Μουσείο.

Αφ’ ενός τα Μνήματα των Ηρώων του ‘74, με τ’ όνομα ενός Εκάστου στον σταυρό και στα πεντελικά μάρμαρα, που διαρκώς αυξάνονται με τους συνεχιζόμενους, μετά και από 44 χρόνια, ενταφιασμούς των Μαρτυρικών Οστών που ανασύρονται από τους ομαδικούς τάφους των πεσόντων και εκτελεσθέντων Αγνοουμένων και Αδηλώτων Αιχμαλώτων στα σκλαβωμένα εδάφη της Κύπρου. Προς απόδοση των οφειλόμενων σε Ήρωες, εκδηλώσεων Μνήμης και Τιμής, της πατρίδας.

Αφ’ ετέρου, της συγκεκριμένης Μνήμης η υλική αποτύπωση, στον ίδιο χώρο, με τη λειτουργικότητα ενός Μουσείου Εθνικής Φρουράς, για την πληρέστερη δυνατή, συνολική κατατόπιση και των προσκυνητών και των επισκεπτών και των περιηγητών, για τις υλικές, εμπράγματες διαστάσεις μουσειακής τεκμηρίωσης των αγώνων ένοπλης υπεράσπισης της ελευθερίας της πατρίδας.

ΑΥΤΗ την εισήγηση, φρονούμε, πρέπει να μελετήσει τώρα και ν’ αποφασίσει τα δέοντα, το Υπουργείο Άμυνας και η κυβέρνηση. Τις λεπτομέρειές της, ασφαλώς, μπορεί να τις αναζητήσει από τους πλέον επαΐοντες εξειδικευμένους.

ΚΑΘΩΣ περνούσαν τα χρόνια μετά το 1974, ο χώρος Μνημείου του Τύμβου Μακεδονίτισσας διαδοχικά επεκτεινόταν. Ιδίως για να δεχθεί, εκεί, η Γη της Πατρίδας, τα Κόκκαλα τα Ιερά των Ηρώων που εντοπίζονται και ταυτοποιούνται, με την μέθοδο του DNA, μετά τις εκταφές στους ομαδικούς τάφους της τουρκικής βαρβαρότητας στα σκλαβωμένα από τον Αττίλα ελληνικά εδάφη της Κύπρου.

ΕΚΕΙ, όπου, μέχρι το πρώτο μισό της δεκαετίας του 1990 είχαμε, δίπλα στον Τύμβο, το Πεδίο Βολής «ηλαττωμένων αποστάσεων» του 386 Τάγματος Πεζικού, όπου ασκούνταν σε βολές πιστολίων, περιστρόφων, κοκ, τα στελέχη του τότε 3ου Συντάγματος Πεζικού της Λευκωσίας, σήμερα προστέθηκαν αφ’ ενός νέα Μνήματα Ηρώων, υπάρχει αφ’ ετέρου αρκετή γη, κρατικής ιδιοκτησίας, η οποία προσφέρεται, προφανώς, για την εκεί μεταφορά, εγκατάσταση και λειτουργική ενσωμάτωση - οικοδόμηση, του Μουσείου Εθνικής Φρουράς.

ΠΡΙΝ ΠΕΝΤΕ μέρες, Δευτέρα 18 Ιουνίου 2018, με απόφαση του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας της μητέρας Ελλάδας, το αρματαγωγό ΧΙΟΣ L-173 του ελλα-δικού μας Πολεμικού Ναυτικού, μετέφερε στην Κύπρο σε «τεμάχια» ένα από τα μεταγωγικά αεροσκάφη ΝΟΡΑΤΛΑΣ του 1974, της 354 Μοίρας Μεταφορών ΠΗΓΑΣΟΣ, από τα αποθέματα των αποσυρθέντων στην αεροπορική βάση της Ελευσίνας της ελλα-δικής μας Πολεμικής Αεροπορίας.

- Για να τοποθετηθεί Μνημειακά στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας όπου κατέπεσε, καταρριφθέν από φίλια πυρά, το Νοράτλας 53-133 «ΝΙΚΗ-4» πριν τα ξημερώματα της Δευτέρας 22 Ιουλίου 1974. Εκεί δίπλα στην πρώτη μαρμάρινη πλάκα του Τύμβου, με τα ονόματα των εκεί, εν ώρα μάχης, πάραυτα ενταφιασθέντων, τεσσάρων αεροπόρων και 29 λοκατζήδων απ’ τη μητέρα Ελλάδα.

ΣΗΜΕΡΑ Παρασκευή 22 Ιουνίου 2018 οι αξιωματικοί της ελλα-δικής μας Πολεμικής Αεροπορίας, μ’ επικεφαλής επισμηναγό και με στελέχη - τεχνικούς της ΚΕΑ (Κρατικό Εργοστάσιο Αεροσκαφών) και την υποστήριξη αξιωματικών και ανδρών της Εθνικής Φρουράς, βρίσκονταν στο τελικό στάδιο συναρμολόγησης του μεταφερθέντος ΝΟΡΑΤΛΑΣ.

- Βαμμένο με τα χρώματα παραλλαγής που πετούσε το 1974 και με γραμμένο στις κάθετες πτέρυγες του τον αριθμό 133 του τραγικού καταρριφθέντος κι ενταφιασθέντος στον Τύμβο Νοράτλας «ΝΙΚΗ 4». Των ηρωικών επισμηναγών Βασίλη Παναγόπουλου και Στέργιου Συμεωνίδη.

- Και την πίσω πλαϊνή στενή του πόρτα που θυμόταν και μας διηγείτο ότι κατάφερε να την ανοίξει όταν πήραν φωτιά τα πυρομαχικά κάτω απ’ το κάθισμά του κι από την οποία πήδηξε, απ’ το φλεγόμενο Νοράτλας στο κενό, χωρίς αλεξίπτωτο, ο μόνος απ’ το σκάφος επιζήσας ανάπηρος, Καταδρομέας Θανάσης Ζαφειρίου απ’ την Θεσσαλονίκη, αείμνηστος πλέον από το 2016.

- Από τον συγκεκριμένο τύπο μεταγωγικών αεροσκαφών, γαλλικής κατασκευής του 1950 (μοντέλα 2501 D) είχε αγοράσει, 45 μεταχειρισμένα και… «υπό απόσυρση λόγω παλαιότητας», η Ελλάδα από τη Γερμανία, με τα οποία συγκρότησε την 354 Μοίρα Μεταφορών ΠΗΓΑΣΟΣ το 1970, στην 112 Πτέρυγα Μάχης της Ελευσίνας του 28 ΑΤΑ (Αρχηγείου Τακτικής Αεροπορίας).

- Να, στο πιλοτήριο αριστερά, η θέση και το πηδάλιο του Κυβερνήτη επισμηναγού Βασίλη Παναγόπουλου από το Αγρίνιο.

- Δεξιά στο κοκπιτ, το κάθισμα και το πηδάλιο του Συγκυβερνήτη επισμηναγού Στέργιου Συμεωνίδη από τις Σέρρες.

- Πίσω τους ακριβώς η θέση του Ιπτάμενου Μηχανικού ανθυποσμηναγού Γιώργου Δάβαρη απ’ το Κορωπί.

- Και πιο πίσω, εκεί όπου ανεβαίνεις απ’ το έδαφος με τρία σκαλοπάτια κατερχόμενης κλίμακας, στην μπροστά αριστερά είσοδο - τρύπα του αεροσκάφους, που έχει και την πινακίδα «ΑΝΟΔΟΣ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΕΝΟΣ ΑΤΟΜΟΥ», η θέση του Ναυτίλου αρχισμηνία Άνθιμου Ηλία απ’ την Ηλιούπολη Αθηνών…

- Θυσιασθέντες στις δύο το πρωί της Δευτέρας 22 Ιουλίου 1974 εκεί στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας, μαζί με τους είκοσι εφτά απ’ τους 28 λοκατζήδες της διμοιρίας του ΔΕΑ Δημήτρη Τσαμκιράνη απ’ την Καβάλα.

- ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ: Τρεις μέρες νωρίτερα απ’ την τραγωδία. Παρασκευή 19η Ιουλίου 1974. Ο 32χρονος ανθυποσμηναγός ιπτάμενος μηχανικός της 354 Μοίρας της Ελευσίνας Γιώργος Δάβαρης, μαζί με την 28χρονη σύζυγό του την Ελένη, επέστρεφαν νύκτα απ’ την Θήβα στην Αθήνα, οπού πήγαν για προ-γαμήλια διασκέδαση συναδέλφου τους. Πίσω τους άλλα δύο αυτοκίνητα με συναδέλφους. Ξαφνικά ακούγεται στο ραδιόφωνο ο Μητσιάς να τραγουδάει την «Ελευσίνα» του. Ήταν τότε ο… ύμνος των αεροπόρων της 354 Μοίρας. Τραβάει χειρόφρενο, δυναμώνει το ραδιόφωνο, ανοίγει την πόρτα, κι αρχίζει να χορεύει μέσα στον δρόμο μπροστά στ’ αυτοκίνητο το τραγούδι του Μητσιά. Κι οι περαστικοί κόρναραν σαν να χειροκροτούσαν. Τα παιδάκια τους, ο 6χρονος Βασίλης κι η 4χρονη Άννα ήταν στη γιαγιά την Ευθυμία… (Απ’ το βιβλίο του Ιωάννη Δ. Κακολύρη «Οι Πολεμιστές του Ουρανού – Κύπρος 1974», εκδ. 1998 Αθήνα).