Γκέι γυναίκα ξετυλίγει τη ζωή της στο SigmaLive

12:36 17/6/2016 - Πηγή: Sigma Live

Ξετυλίγοντας το νήμα της προσωπικής της ιστορίας, συγκλονίζει. Συγκλονίζει όχι για τη σεξουαλική της επιλογή, μα για την αγωνία ενός ανθρώπου να πείσει πρώτα τον εαυτό του για τη διαφορετικότητα του και μετά τους ανθρώπους που αγαπά.

Η Δ. βιώνει ακόμη και σήμερα τον φόβο να μιλήσει ανοικτά και επώνυμα για τον τρόπο, με τον οποίο επέλεξε να ζήσει τη ζωή της. Όχι γιατί ντρέπεται, αλλά γιατί δυστυχώς στη μικρο-κοινωνία της Κύπρου οι επιπτώσεις ενδεχομένως να είναι άμεσες και σκληρές για την επαγγελματική της πορεία και

ανέλιξη.

"Ποτέ δεν μετάνιωσα, που μίλησα στους δικούς μου", αναφέρει στη συνέντευξή της στο SigmaLive. Παραδέχεται, όμως, ότι βίωσε μια πολύ δύσκολη περίοδο μέχρι να αποδεχτεί τον εαυτό της και να το εκμυστηρευτεί στους γονείς της. "Η διαδικασία ήταν πιο σύντομη απ’ ότι περίμενα, όμως έτρεμα! Έλεγα στον εαυτό μου, την τάδε ώρα θα τους το πω και όταν έφτανα μπροστά τους, έπρεπε να φύγω διότι άρχιζα το κλάμα".

Περίγραψε μας την καθημερινότητα σου;

Δεν αντιμετωπίζω κάποιο πρόβλημα στην καθημερινότητα μου διαφορετικό από τον υπόλοιπο κόσμο. Δίνω τις μάχες μου, όπως όλοι μας για διάφορα θέματα ή προβλήματα που εμφανίζονται. Αυτά τα προβλήματα, όμως, δεν έχουν κάποια σχέση με τη σεξουαλικότητά μου. Έχουν σχέση με την ενηλικίωση, με την κούραση της δουλειάς, με τον γείτονα που παρκάρει στην είσοδο της πολυκατοικίας, με τον σκύλο μου που αν δεν βγει περίπατό δεν θα σταματήσει να κλαίει, με τη σύντροφο μου που πρέπει να σκεφτούμε δύο φορές τη μέρα τι θα φάμε, τι ώρα θα φάμε, ποια θα μαγειρέψει και φυσικά ποια θα πλύνει τα πιάτα.

Πως αποφάσισες να μιλήσεις στα δικά σου άτομα;

Μετά από μια μακροχρόνια σχέση, που αναγκαζόμουν να παρουσιάζω παντού τη σύντροφό μου ως την «κολλητή» μου φίλη, άρχισα να νιώθω πως δεν μπορούσα να συνεχίσω να κρύβω τη ζωή μου από τους γονείς μου. Ένιωθα πως αν δεν το έλεγα, τουλάχιστον στους γονείς μου, δεν θα μπορούσα να χτίσω τη ζωή μου. Θα έπρεπε πάντα να κρύβομαι, να είμαι αυτή που θα με ρωτούσαν οι οικογενειακοί φίλοι γιατί δεν παντρεύτηκα, γιατί δεν παρουσιάζω κάποιον εν δυνάμει σύζυγο, άνδρα κλπ. Θα έπρεπε να δέχομαι τα σχόλια όπως «ο γιός της τάδε.... εν καλό παιδί». Οι γονείς μου, ευτυχώς, ποτέ δεν με πίεσαν όμως δεν ήθελα να φτάσει η στιγμή που θα άρχιζαν να διερωτούνται και να αναγκαστούν να με ρωτήσουν. Δεν ήταν δίκαιο να έχουν μια κόρη και να μην έχουν ιδέα τι συμβαίνει στη ζωή της, τη στιγμή που είμαστε μια οικογένεια που απολαμβάνουμε να συζητούμε με τις ώρες. Όλοι οι γονείς κάνουν κάποια όνειρα για τα παιδιά τους. Ήταν άδικο οι γονείς μου να ζουν με την εντύπωση ότι τα όνειρα που έκαναν για μένα, θα μπορούσαν να εκπληρωθούν. Ήθελα να κάνουν όνειρα για μένα, βασισμένα πάνω στη δική μου αλήθεια.

Περιέγραψε μας τις αντιδράσεις τους;

Το πιο εκνευριστικό με τις αντιδράσεις του κοντινού μου περιβάλλοντος ήταν πως για κανέναν δεν φάνηκε να λέω κάτι που δεν ήξεραν ήδη. Στην κολλητή μου για παράδειγμα, είπα «ξέρεις, πρέπει να σου πω κάτι...» και η άμεση αντίδραση της ήταν «επιτέλους» χωρίς καν να καταφέρω να πω αυτό που ήθελα. Σε άλλη περίπτωση, όταν είπα «ξέρεις είμαι gay αλλά εν θέλω να νομίζεις ότι σε γουστάρω ή κάτι...» πήρα σαν απάντηση «εν εκατάλαβα... γιατί εν με γουστάρεις;».

Άλλη περίπτωση που θυμάμαι ήταν το να λέει μια φίλη μου μια ιστορία και να της ρίχνω ξαφνικά το «είμαι gay» και με μια απάθεια να μου λέει «ναι, ξέρω... που λες...» και να συνεχίζει την ιστορία. Ήθελα κάποιος να πάθει λίγο σοκ. Να μου πει «άτε αποκλείεται... τι έννα κάμεις;» Κάτι τελοσπάντων.

Με τους γονείς μου ήταν διαφορετικό, όμως. Αν και ανοιχτόμυαλοι τους στοίχισε. Όχι επειδή δεν ήθελαν να δεχτούν πως είμαι gay, αλλά απλώς επειδή φοβήθηκαν, μάλλον, πως θα έχω δύσκολη ζωή. Συζητούσαμε για πάρα πολύ καιρό. Τσακωθήκαμε, εκνευριστήκαμε, διαφωνήσαμε, τα βρήκαμε, γελάσαμε, όμως δεν σταματήσαμε σε καμία στιγμή να συζητούμε. Δυστυχώς, τότε δεν ζούσα στην Κύπρο και γι αυτό μας πήρε περισσότερο χρόνο να συζητούμε και να δουν την αντιμετώπιση που είχα απέναντι στο θέμα. Να καταλάβουν πως θα εξακολουθούσα να είμαι το ίδιο άτομο και πως θα παρέμενα αυστηρή, όπως και πριν, θα παρέμενα αξιοπρεπής άνθρωπος. Ευτυχώς, στήριξε ο ένας τον άλλο και αυτό βοήθησε πολύ.

Και τελικά;

Όταν είδαν πώς είμαι καλά, πως είμαι ευτυχισμένη, πως βρήκα μια σύντροφο που με λατρεύει, που μπορώ να στηριχτώ πάνω της, τότε όλα ήταν καλύτερα για τους ίδιους. Ηρέμησαν.

Τεράστια, όμως, αλλαγή στους γονείς μου είδα στην πρώτη πορεία υπερηφάνειας που έγινε στην Κύπρο. Η λαοθάλασσα που περπατούσε μαζί με την κόρη τους και τη σύντροφο της ήταν η ένδειξη πως όλα θα κυλούσαν πιο ευκολά. Βρέθηκαν με φίλους και γνωστούς που είτε περπατούσαν για να στηρίξουν το δικό τους παιδί, είτε επειδή ήθελαν να δείξουν την υποστήριξη τους. Τα 4500 χιλιάδες άτομα αποδέχονταν την κόρη τους αλλά και τους ίδιους. Ήταν μια σημαντική μέρα για όλους. Ακόμα και σήμερα συγκινούμαι, όταν τα σκέφτομαι.

Μετάνιωσες που μίλησες ανοικτά;

Ποτέ δεν το μετάνιωσα ούτε θα το μετανιώσω, διότι δεν είναι κάτι για το οποίο έχω επιλογή. Το να το αποδεχτώ εγώ ως άτομο πως είμαι ομοφυλόφιλη ήταν μια πάρα πολύ δύσκολη περίοδος. Το να το πω στους γονείς μου ήταν το πιο δύσκολο πράγμα, που έχω κάνει στη ζωή μου. Η διαδικασία ήταν πιο σύντομη απ’ ότι περίμενα όμως έτρεμα! Έλεγα στον εαυτό μου, «την τάδε ώρα θα τους το πω» και όταν έφτανα μπροστά τους, έπρεπε να φύγω διότι άρχιζα το κλάμα. Τελικά, βγήκε από μόνο του σε μια κουβέντα με τη μάνα μου. Δεν το μετανιώνω, όμως, διότι οι σχέσεις μου με την οικογένεια μου, με τους φίλους μου άλλαξαν εντελώς προς το καλύτερο. Δεν ήταν εύκολο για κανένα να νιώθει πως κάτι κρύβω. Πώς να προσεγγίσεις ένα άτομο όταν νιώθεις πως κάτι κρύβει; Πως μπορείς να θεωρείς ένα άτομο κολλητό σου φίλο, όταν τη μισή του ζωή δεν την ξέρεις; Πως να εμπιστευτείς κάποιον που νιώθεις ότι δεν είναι ειλικρινής μαζί σου; Αυτή τη στιγμή, μετά από 12 χρόνια, είμαι σίγουρη ότι πήρα τη σωστή απόφαση να πω πως είμαι ομοφυλόφιλη.

Βίωσες κάποιος άσχημο περιστατικό;

Ίσως ακουστώ υπερβολικά αισιόδοξη, όμως, δεν είχα ποτέ κάποια άσχημη εμπειρία, λόγω του σεξουαλικού μου προσανατολισμού. Δεν δέχτηκα, όμως, ούτε από κανέναν να μου συμπεριφερθεί σαν άτομο δεύτερης κατηγορίας. Ποτέ δεν θεώρησα πως τα «κακά» που μου συμβαίνουν στη ζωή είναι λόγω της σεξουαλικότητας μου. Θα πάθαινα τα ίδια αν ήμουν ετερόφυλη. Έκανα λάθος επιλογές στη ζωή μου; Φυσικά και έχω κάνει. Όμως, θα έκανα ακριβώς τις ίδιες λάθος επιλογές επειδή είμαι εγώ, όχι επειδή είμαι gay. Δεν με προσδιορίζει αποκλειστικά η σεξουαλικότητα μου και γι΄αυτό ποτέ δεν έχω συνδέσει τα περιστατικά της ζωής μου με το αν είμαι η όχι ομοφυλόφιλη.

Θέλεις να αλλάξει κάτι στην Κύπρο σχετικά με αυτό το θέμα;

Θα ήθελα να μπορούσα να κάνω αυτήν τη συνέντευξη, χωρίς το φόβο ότι ίσως να έχει κάποιες επιπτώσεις στη δουλεία μου.