Γραμματείς & Φαρισαίοι Υποκριταί. Κι ο λαός, τι;

Ο Π Ω Σ ΞΑΝΑΓΡΑΨΑΜΕ: Κατ' εξοχήν πολιτικό το κατά Ματθαίον (κβ΄15-κγ΄39) Ευαγγέλιο τής Μεγάλης Δευτέρας. Μαστιγωτικό για τους γραμματείς και Φαρισαίους: Τη δόλια και υστερόβουλη υποκρισία τους. «Πάντα δε τα έργα αυτών ποιούσι προς το θεαθήναι τοις ανθρώποις»: Για να ξεγελούν τον λαό. Προς εξυπηρέτηση της άπληστης ατομικής και φατριαστικής (κομματικής: «Το Κόμμαν τζιαι τ’ αμμάθκια σας») ιδιοτέλειας κι αρχομανίας. «Ουαί δε υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, ότι κατεσθίετε τας οικίας των χηρών και προφάσει μακρά προσευχόμενοι, διά τούτο

λήψεσθε περισσότερον κρίμα»: Αλλοίμονό σας υποκριτές που η απληστία σας κατατρώει τα σπίτια των γυναικών που ΄μειναν χήρες, την ώρα που με πρόσχημα την ευλάβεια παριστάνετε τους προσευχόμενους σε… μάκρος. Θα τιμωρηθείτε, γι’ αυτό, πολύ περισσότερο…

Ε Π Ι 2.000 χρόνια, παραμένει ακέραιη στη γλώσσα και στην αντίληψη, η αηδιαστικά απεχθής έννοια του ΦΑΡΙΣΑΪΣΜΟΥ. Ορθά οι ξύπνιοι πολίτες την εντοπίζουν ως ΤΟ γνώρισμα πλείστων πολιτικών, πρώην και νυν κυβερνώντων, κομματαρχών, Φαρισαίων τής νυν ενταύθα Ολιγαρχικής Κομματικής Ηγετοκρατίας: Δημαγωγία και Φαρισαϊσμός, συνώνυμα και ταυτόσημα…

Α Λ Λ’ ΟΜΩΣ , δεν αρκούν, βεβαίως, οι προς Ύψιστον ικεσίες «πρόσθες αυτοίς κακά, Κύριε». Όπως δεν αρκούσε, πριν 2.500 χρόνια, στη γενέτειρα τής δημοκρατίας, την αρχαία Αθήνα, ούτε κι η μαστιγωτική διαπόμπευση των τότε δημαγωγών, με την οποία τους στηλίτευε ο πιο αθυρόστομός μας. ο Αριστοφάνης, κραυγάζων, λ.χ. στους «Ιππής», για τον Κλέωνα: «Ένας παλιάνθρωπος και παλιάνθρωπος και πάλιν παλιάνθρωπος και θα το πω αυτό πολλές φορές, γιατί κι αυτός υπήρξε παλιάνθρωπος πολλές φορές κάθε μέρα, δημαγωγός, μιαρός, αναιδής, θρασύς, αχρείος που λαδωνόταν κιόλας» (στχ.247)…

Κ Α Τ ’ ΑΝΑΛΟΓΙΑΝ: Δεν αρκεί η αρθρογραφία. Ούτ’ οι αξιοπρεπείς εκπομπές των ΜΜΕ και τα επικριτικά δημοσιεύματα. Δεν αρκούν οι μεμψιμοιρίες κι οι κραυγές αγανάκτησης, ΕΑΝ όλ’ αυτά δεν τσιγκλήσουν τους ξύπνιους πολίτες να κινητοποιήσουν την πλειοψηφία τού λαού, ώστε να διώξει και να τιμωρήσει, με την ψήφο της, τους κάθε γραμματείς και Φαρισαίους. Ιδίως τώρα που προετοιμάζονται και συναγλείφονται, ΔηΣυ &ΑΚΕΛ, να κατακτήσουν ξανά τις περισσότερες έδρες της βουλής της Κομματοκρατίας τους.

Και απελπιστικά μεγάλη μερίδα τού λαού τούς προσφέρει, δυστυχώς, βολικό μαξιλάρι την Αποχή της: Γραμματείς και Φαρισαίοι να συνεχίσουν στην εξουσία. Κι ο φταίχτης όχλος να οδύρεται ότι, «διεμερίσαντο τα ιμάτιά μου εαυτοίς κι επί τον ιματισμόν μου έβαλον κλήρον». Αλλ’ εστί, της λαϊκής σοφίας διαρκώς επαληθευόμενο: «Έτσι κκελλέ, έτσι ξιουράφιν θέλει», λαέ, αγαπητοί συμπολίτες…
Ο Θεός να μας φωτίσει.
Καλήν Ανάστασιν.
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ

ΕΡΩΤΗΣΗ
Υπάρχει μεγαλύτερη απάτη (σκόπιμη και δόλια εξαπάτηση) από το επαναλαμβανόμενο «ρεφραίν» ότι δήθεν το «περιουσιακό αποτελεί το κλειδί για λύση», όταν ο σκληρός πυρήνας κι ο Σκελετός της τοιούτης «λύσης» είναι η παράδοση ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ της κρατικής υπόστασης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ισότιμη Τουρκική Συγκυριαρχία; Τι να το κάνεις το όποιο «περιουσιακό», ή το όποιο «εδαφικό», ή το όποιο Ευρωπαϊκό Κεκτημένο, όταν θα έχεις παραδώσει ολόκληρη την Κύπρο, ως προτεκτοράτο της Τουρκίας, μέσω του επί παντός ισότιμου συνιδιοκτήτη, ίσου καθεστώτος συνεταίρου και ισοκυρίαρχου τ/κ Συνιστώντος Κράτους;
Λάζ. Α. Μαύρος

Keywords
Τυχαία Θέματα