Η απαξίωση της πολιτικής,το λάιφσταϊλ,τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης

14:52 22/8/2018 - Πηγή: Sigma Live

Ζούμε στην εποχή της εικόνας, της ψεύτικης ευαισθησίας, του στημένου προφίλ, των επιφανειακών προσεγγίσεων, της ανθρωποφαγίας, της ψευδοκουλτούρας, της ατάκας, του νεοπλουτισμού και της πνευματικής υστέρησης.

Στην εποχή της προσποίησης, της ηρωοποίησης των ανίκανων και των μέτριων, της παραπληροφόρησης, του εύκολου κέρδους, της στοχοποίησης των ικανών και της ανάδειξης των ελεγχόμενων. Στην εποχή του γλειψίματος, της ελεγχόμενης διαφθοράς, της ανυπαρξίας πραγματικών αρχών και αξιών.

Στην εποχή του κράτους που παραλύει από την γραφειοκρατία και την ευθυνοφοβία, των λειτουργών που

αποφασίζουν με βάση την αντίδραση σε δημοσιεύματα στον τύπο ή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, των πολιτικών που γονατίζουν στην ασυδοσία των συνδικαλιστών καθορίζοντας πολιτικές με βάση το πολιτικό κόστος. Στην εποχή που τα Εθνικά θέματα γίνονται αντικείμενο πολιτικής διαφοροποίησης και περιχαράκωσης κομματικών οπαδών.

Ζούμε στην εποχή που όλοι καταδικάζουν την πελατειακή σχέση, αλλά όλοι επιλέγουν τους εκλεκτούς τους με βάση ακριβώς αυτή. Στην εποχή που κάποιος Ψινάκης σούπερ σταρ παίρνει 60% και εκλέγεται δήμαρχος για να ψάχνουν μετά που ήταν ο δήμαρχος Μαραθώνα στις δολοφονικές πυρκαγιές. Στην εποχή που κάποια Κανέλλη με φωνασκίες στα πάνελ, καταγράφει σαρωτικές εκλογικές νίκες.

Ζούμε στην εποχή που αν δεν παρουσιαστείς στην παρέλαση υπερηφάνειας είσαι ρατσιστής και αν ψηφίσεις υπέρ της διδασκαλίας του ενωτικού δημοψηφίσματος στα σχολεία εθνικιστής. Στην εποχή που αν σέβεσαι τα Θεία και την εκκλησία οπισθοδρομικός. Στην εποχή που μόνο αν συμφωνήσεις με την ύψωση της σημαίας των ΛΟΑΤ στο κρατικό πανεπιστήμιο δέχεσαι την διαφορετικότητα.

Ζούμε στην εποχή που γέμισαν τα εθνικά κοινοβούλια από ηθοποιούς, παρουσιαστές, ποδοσφαιριστές, προπονητές κατά τα άλλα αξιαγάπητους.

Ζούμε στην εποχή που λίγοι γνωρίζουν τι ψηφίζουν αφού δεν αποτελεί προϋπόθεση για επανεκλογή αντίθετα ίσως. Όσο λιγότερα γνωρίζεις πιο εύκολα εκλέγεσαι. Στην εποχή που η πολιτική τοποθέτηση μόνο εχθρούς μπορεί να δημιουργεί, ενώ μια παρουσία και μια περιποιημένη σέλφι από κοινωνικές εκδηλώσεις προσθέτει στο πολιτικό εκτόπισμα. Αν αυτή μάλιστα συμπεριλαμβάνει και παιδιά ακόμη καλύτερα, έστω αν η αστυνομία φωνάζει για τους κινδύνους. Η δε παρουσία στην κηδεία της γιαγιάς ή στον γάμο της εγγονής κλειδώνει τους σταυρούς προτίμησης.

Ζούμε στην εποχή των σφουγγοκωλάριων που κερδίζουν την εύνοια του πολιτικού αρχηγού με το συνεχές σκύψιμο του κεφαλιού, αντί αυτή η εύνοια να κερδίζεται από αυτούς που έχουν γνώση και άποψη και τολμούν να την εκφράσουν.

Ζούμε στην εποχή της αλλαγής και το σύνθημα ψηφίστε νέους ή ψηφίστε γυναίκες να ηχεί καθημερινά στις προεκλογικές περιόδους, αντί το σύνθημα να είναι ψηφίστε ικανούς και ικανές! Στο κυπριακό κοινοβούλιο άλλαξαν τα πρόσωπα κατά 50% το 2011 και ανάλογα το 2016! Μήπως τελικά η συνταγή είναι αποτυχημένη;

Θα μου πείτε τι μου ήρθε σήμερα και τα γράφω όλα αυτά…

Είδα την ανάρτηση κάποιου φίλου που έλεγε…

Που είναι οι ηγέτες του Ελληνισμού;

Που να τους βρεις φίλε μου; Είναι στα αζήτητα!

*Βουλευτή ΔΗΣΥ

Tα σχόλια αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι αυτή του Sigmalive.com