Η πρωταθλήτρια ΑΕΛ του 1967-68

Ζωντάνεψαν μνήμες στην πρόσφατη εκδήλωση του Συνδέσμου Φιλάθλων της ΑΕΛ, ο οποίος τίμησε την ποδοσφαιρική ομάδα του 1967-68 που κατέκτησε το πρωτάθλημα με εντυπωσιακή πορεία και τον επόμενο χρόνο αγωνίστηκε στην Α’ Εθνική Ελλάδος.

Τα ονόματα των ποδοσφαιριστών εκείνης της περιόδου έχουν γραφτεί με χρυσά γράμματα στο βιβλίο της ιστορίας της ΑΕΛ και είναι άξια επαίνου η ενέργεια του ΣΥ.Φ. ΑΕΛ

να τους τιμήσει, σε μια όμορφη και συγκινητική βραδιά, κατά τη διάρκεια της οποίας δόθηκε η ευκαιρία στους παλιούς άσους της ομάδας να ξανασμίξουν και να αναπολήσουν την όμορφη χρονιά και την κατάκτηση του τίτλου του 1968.
Ένας τίτλος που ήλθε για την ΑΕΛ έπειτα από 12 χρόνια, αφού ο προηγούμενος ήταν το 1956, ενώ προηγήθηκαν αυτοί του 1941, του 1953, του 1955 και ο τελευταίος, ο έκτος συνολικά, ήλθε μετά από 44 χρόνια, το 2012!



Εμπειρία - ενθουσιασμός
Την περίοδο 1967-68 ο Ολυμπιακός ήταν η πρώτη ομάδα που συμμετείχε στην Α’ Εθνική, αφού καθιερώθηκε ο θεσμός η εκάστοτε πρωταθλήτρια Κύπρου να παίζει στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα. Απόντος του Ολυμπιακού, λοιπόν, το πρωτάθλημα ξεκίνησε με φαβορί το δίδυμο Ομόνοια - ΑΠΟΕΛ, που στην προηγούμενη περίοδο κυνήγησαν μέχρι τέλους τον Ολυμπιακό. Παραδοσιακοί πρωταγωνιστές βέβαια όπως η Ανόρθωση και ο Πεζοπορικός είχαν τις δικές τους βλέψεις, όμως, η έκπληξη ήταν η ΑΕΛ, που, ίσως, κανένας να μην περίμενε.
Με προπονητή τον Λοΐζο Παντελίδη, τον Παμπουλλή να πραγματοποιεί την καλύτερή του σεζόν, τον αδελφό του Πανίκο Παπαδόπουλο σε πολύ ώριμη ηλικία και με ηγετικές ικανότητες και άλλα αμούστακα παιδιά (όπως οι Α. Κωνσταντίνου και Σταύρος) να κάνουν ντεμπούτο στην Α΄ κατηγορία, η ΑΕΛ έκανε την έκπληξη και αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Κύπρου για πέμπτη φορά στην ιστορία της, έπειτα από 12 χρόνια.
Οι «γαλαζοκίτρινοι» της Λεμεσού στήριξαν την επιτυχία τους στον συνδυασμό εμπειρίας και ενθουσιασμού των νεαρών τους παικτών. Είχαν εκπληκτικό σερί επιτυχιών στον α’ γύρο και ουσιαστικά έθεσαν τις βάσεις για τον τίτλο, αφού ξέφυγαν κατά πολύ από την Ομόνοια που τους ακολουθούσε. Έκανε την αντεπίθεσή της η Ομόνοια στον β’ γύρο για να μειώσει τη διαφορά, κέρδισε μάλιστα την ΑΕΛ στο ΓΣΠ με 3-2, όμως, ήταν ήδη αργά για να προλάβει το τρένο.

Η πορεία της ΑΕΛ
Μπορεί η ποδοσφαιρική περίοδος 1967-68 να μην είχε τις συγκινήσεις προηγούμενων χρόνων, σ’ ό,τι αφορά τον συναγωνισμό στα ψηλά, όμως, η ΑΕΛ ξέφυγε νωρίς και έδειξε ότι δεν είναι διατεθειμένη να χάσει με τίποτα αυτόν τον τίτλο, τον οποίο τελικά κατέκτησε δίκαια. Να δούμε τα αποτελέσματα που έφερε η ΑΕΛ σε αυτήν την ιστορική χρονιά:
Αλκή: 4-0, 2-1
Ανόρθωση: 4-0, 1-1
ΑΠΟΕΛ: 3-2, 4-3
Απόλλων: 0-3, 1-1
ΑΠΟΠ: 4-0, 4-0
Άρης: 2-0, 9-2
ΑΣΙΛ: 5-0, 2-0
ΕΠΑ: 1-1, 6-2
Ομόνοια: 2-1, 2-3
Πεζοπορικός: 2-0, 1-0
Σαλαμίνα: 5-0, 1-0
(Σ.Σ. πρώτη αναφέρεται η ΑΖΕΛ και τα πρώτα αποτελέσματα είναι τα εντός έδρας).

Η ΑΕΛ, λοιπόν, πήρε το πρωτάθλημα με 59 βαθμούς σε 22 παιχνίδια, έχοντας 17 νίκες, 3 ισοπαλίες και 2 ήττες (από Απόλλωνα και Ομόνοια). Πέτυχε 65 τέρματα, έχοντας την καλύτερη επίθεση με διαφορά, και δέχθηκε 20 τέρματα (ένα περισσότερο από τον ΠΟΛ). Η Ομόνοια είχε τερματίσει δεύτερη με 55 βαθμούς. Αίσθηση, πάντως, προκάλεσαν οι μεγάλες εντός έδρας νίκες της ΑΕΛ επί της ΕΠΑ (5-2) και του Άρη (9-2).
Η αγωνιστική παρουσία της ομάδας αλλά και όλοι σχεδόν οι αριθμοί πιστοποιούσαν πως η ΑΕΛ ήταν η καλύτερη ομάδα και δίκαια πήρε τον τίτλο. Την ίδια χρονιά, ο Παμπουλλής Παπαδόπουλος αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος σημειώνοντας 31 τέρματα. Η επίδοση αυτή αποτέλεσε νέο ρεκόρ όλων των εποχών μέχρι το 1976, όταν ο Σωτήρης Καϊάφας πέτυχε 39 τέρματα και κατέκτησε το Χρυσό Παπούτσι του πρώτου σκόρερ στην Ευρώπη.

Flashback
Οι πρωταγωνιστές και… η ασπίδα

Προπονητής της πρωταθλήτριας του 1967-68 ήταν ο Λοΐζος Παντελίδης και αρχηγός ο Πανίκος Παπαδόπουλος, η οικογένεια του οποίου είχε πέντε αδέλφια στην ομάδα! Να δούμε, όμως, και τους πρωταγωνιστές, τους παίκτες που είχε η ΑΕΛ στις τάξεις της εκείνη τη χρυσή περίοδο.
Ανδρέας Κωνσταντίνου, Σταύρος Στυλιανού, Κωστάκης Κίνας, Πανίκος Παπαδόπουλος, Τρύφωνας Χαριλάου, Κάκος Κωνσταντίνου, Κωστάκης Τσαγγάρης, Παμπουλλής Παπαδόπουλος, Χριστάκης Δημητρίου - Πόντζιος, Ζηνωνής Παπαδόπουλος, Μάρκος Κωνσταντίνος, Ανδρέας Παπαδόπουλος, Άριστος Παπαδόπουλος, Στέλιος Αντωνίου, Χάρης Παπαδόπουλος, Νώντας Κόκκινος, Μαύρος.

Η ΑΕΛ μετά την κατάκτηση του τίτλου και λίγο πριν τη συμμετοχή της στην Α’ Εθνική κατέκτησε και την ασπίδα Χρυσόστομου Ιωαννίδη - Πάκκου - αυτή ήταν και η τελευταία φορά που ο θεσμός είχε τη συγκεκριμένη ονομασία.
Η ΑΕΛ κέρδισε 2-1 τον κυπελλούχο ΑΠΟΕΛ, σε παιχνίδι που έγινε στο ΓΣΠ, στις 29 Σεπτεμβρίου του 1968. Ήταν η δεύτερη φορά στην ιστορία της που η ΑΕΛ κατακτούσε την Ασπίδα Πάκκου.
Η ΑΕΛ κέρδισε τον αγώνα έχοντας σε εξαιρετική μέρα τον νεαρό τερματοφύλακά της Ανδρέα Κωνσταντίνου.
Στο α’ ημίχρονο η ΑΕΛ προηγήθηκε με 2-0, με τέρματα που πέτυχαν οι Κόκκινος (7’) και Παμπουλλής (43’). Έντονη ήταν η πίεση που άσκησε ο ΑΠΟΕΛ στην επανάληψη, αλλά το μόνο που κατάφερε ήταν να μειώσει στο σκορ (2-1) στο 83’, έπειτα από εύστοχο πέναλτι του Πάκκου.
Η ΑΕΛ έπαιξε με τους: Κωνσταντίνου, Τρύφωνα, Σταύρο, Καϊρίνο, Ποντέο, Π. Παπαδόπουλο, Ζηνωνή, Κόκκινο, Παμπουλλή, Νώντα, Τσαγγάρη (Χάρη).
Στον θεσμό του Κυπέλλου η ΑΕΛ βγήκε νωρίς νοκ άουτ και μάλιστα με μεγάλο σκορ, αφού έχασε στη Λάρνακα από τον Πεζοπορικό με 5-1.

Να δούμε και τους πρωταγωνιστές των τίτλων τα προηγούμενα χρόνια.
1940: Ν. Παπαδόπουλος, Ν. Μηλίτσης, Μ. Ξιούτας, Κ. Αϊβαλιώτης, Π. Αραδιππιώτης, Γ. Σάββα, Ν. Παπλωματάς, Ελ. Ελευθερίου, Χρ. Ίτταλος, Λ. Πούρος, Χρ. Προφήτης.
1953: Χρ. Ιωάννου, Κρ. Βέβης, Γ. Κίνας, Φ. Δημητρίου, Κ. Πάμπου, Α. Παπαδήμας, Φ. Ονησιφόρου, Αρ. Μιχαηλίδης, Α. Εμπέογλου, Τ. Μιχαήλ, Κ. Καρογιάν.
1855: Γ. Κίνας, Στ. Βούργος, Κρ. Πηλαβάκης, Χρ. Ιωάννου, Κ. Πάμπου, Κρ. Βέβης, Α. Παπαδήμας, Εμπέογλου, Αρ. Μιχαηλίδης, Γ. Ανδρέου, Φ. Ονησιφόρου.
1956: Τ. Μιχαήλ, Χρ,. Ιωάννου, Κ. Αντωνίου, Π. Κρυστάλλης, Στ. Βούργος, Κ. Πάμπου (Μαυρόκολος), Αρ. Μιχαηλίδης, Κρ. Βέβης, Κρ. Πηλαβάκης, Σ. Εμπέογλου, Φ. Ονησιφόρου.

Keywords
Τυχαία Θέματα