Κακουργιοδικείο γι' απαγωγή: Αδικήματα εξωφρενικά και ειδεχθή

13:59 27/3/2019 - Πηγή: Sigma Live

Το σκεπτικό της απόφασης παρατίθεται σε ανακοινωθέν το οποίο εξέδωσε λίγη ώρα μετά την ανάγνωση της ποινής, το Μόνιμο Κακουργιοδικείο Λάρνακας.
«Επειδή η διαδικασία διεξήχθη κεκλεισμένων των θυρών, υπάρχει Διάταγμα του Δικαστηρίου για περιορισμό στην κυκλοφορία της ποινής».

Στον 35χρονο Τζωρτζ επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 16 ετών.

Ο κατηγορούμενος παραδέχθηκε ενοχή σε δυο κατηγορίες για περιαγωγή σε νάρκωση με σκοπό τη διάπραξη κακουργήματος κατά παράβαση του Άρθρου 227 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ 154, ήτοι

την απαγωγή δυο ανήλικων παιδιών με σκοπό τον κρυφό και άδικο περιορισμό τους, χορήγησε σε αυτούς φαρμακευτική ουσία που ήταν ικανή να τους ναρκώσει και δυο κατηγορίες για απαγωγή προσώπου με σκοπό κρυφό και άδικο περιορισμό τους κατά παράβαση των άρθρων 247 και 250 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ.154. Επιβλήθηκαν συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 8 και 4 ετών στις κατηγορίες 1 και 3 και συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 8 και 4 ετών στις κατηγορίες 2 και 4. Οι συντρέχουσες ποινές που επιβλήθηκαν στις κατηγορίες 2 και 4 θα είναι διαδοχικές με τις συντρέχουσες ποινές που επιβλήθηκαν στις κατηγορίες 1 και 3. Το σύνολο των επιβληθεισών ποινών ανέρχονται στα 16 έτη.

Το Κακουργιοδικείο, μεταξύ άλλων, τόνισε και τα ακόλουθα:

«Παρά την έρευνά μας, δεν έχουμε διαπιστώσει κάποια παρόμοια υπόθεση απαγωγής και περιαγωγής σε νάρκωση στα κυπριακά νομολογιακά χρονικά. Και αυτό από την άποψη του τρόπου αλλά και του σκοπού που έγιναν οι απαγωγές των δυο ανήλικων παιδιών, που, όπως αναφέρθηκε από την Κατηγορούσα Αρχή, ήταν η απαίτηση λύτρων ύψους 30 χιλιάδων. Σχετικές είναι οι χειρόγραφες σημειώσεις του που κατατέθηκαν στο πλαίσιο του μετριασμού της ποινής. Χωρίς δισταγμό θα χαρακτηρίζαμε τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης ως πρωτοφανή στα Κυπριακά χρονικά, χωρίς νομολογιακό προηγούμενο που θα μπορούσε να αποτελέσει καθοδήγηση αναφορικά με το ύψος της ποινής.

Κατά την κρίση μας, στα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης, όπως αυτά έχουν εκτεθεί, προκύπτουν σωρευτικά και συντρέχουν πολλαπλοί και εξαιρετικά σοβαροί επιβαρυντικοί παράγοντες που κατατάσσουν τα αδικήματα που διέπραξε ως ιδιαιτέρως ειδεχθή αλλά και εξωφρενικά, με την έννοια του ύπουλου τρόπου δράσης του, κατατασσόμενα ως έγκλημα σε βάρος δυο ανήλικων παιδιών.
Σειρά γεγονότων εξ αυτών που αναφέρθηκαν αναδεικνύουν τον πολύ καλό σχεδιασμό και προμελέτη του όλου εγχειρήματος εκ μέρους του, αλλά και κάθε πτυχής και λεπτομέρειες για τις άνομες ενέργειες και πράξεις που σχεδίαζε να κάνει. Και τελικά έκανε. Τόσο πριν την απαγωγή όσο και μετά από αυτή. Για όλες τις ενέργειες του κατηγορούμενου απαιτείτο ωμή, ώριμη, καθαρή και εγκληματική σκέψη για τη σύλληψη, προετοιμασία, οργάνωση και εκτέλεση του άνομου σχεδίου.

Δεν συμφωνούμε και δεν αποδεχόμαστε ότι επρόκειτο για μια πράξη υπό το καθεστώς της λήψης του φαρμάκου. Όλα όσα σκέφτηκε, οργάνωσε και έπραξε ο κατηγορούμενος απαιτούσαν καθαρότητα σκέψης, προγραμματισμό, αλλά και σύνθεση και αξιολογική ανάλυση διαφόρων στοιχείων και δεδομένων. Δεν επρόκειτο ούτε για μια επιπόλαιη ενέργεια ούτε και για ένα έγκλημα καθοδηγούμενο υπό την επήρεια φαρμάκων. Άλλωστε και σύμφωνα με τα γεγονότα παραδέχθηκε ότι σχεδίασε το έγκλημα μερικές ημέρες πριν. Οι πιο πάνω ενέργειες του κατηγορούμενου σωρευτικά αντικριζόμενες συνιστούν το κάδρο μιας απαίσιας, βδελυρής και αποτρόπαιας εγκληματικής συμπεριφοράς.

Όσο και αν είναι δύσκολο να διαχωριστούν οι πράξεις του και να καταταχθούν μεμονωμένα η κάθε μια από άποψη σοβαρότητας, κρίνουμε άκρως επιβαρυντικό το γεγονός ότι χορήγησε με ανέλεγκτο, εξαιρετικά επικίνδυνο για παιδιά στην ηλικία των θυμάτων του, φαρμακευτικό σκεύασμα που επιφέρει βαριές και έντονες αντιδράσεις, όπως η νάρκωση, ενώ υπερδοσολογία σε άτομα πέραν των 18 ετών μπορεί να επιφέρει κώμα, μπορεί ακόμα και θάνατο.

Η επικινδυνότητα χορήγησης του φαρμάκου συνίστατο και στην περίπτωση δυνητικής εισρόφησης με κίνδυνο τα εμέσματα να διοχετευτούν στους πνεύμονες. Η πράξη της νάρκωσης των παιδιών και όσα επακόλουθα προέκυψαν εξ αυτής συνιστά κατά την κρίση μας ακραίο μέτρο εξευτελισμού και ταπείνωσης του χειρότερου είδους που μπορεί να προκύψει σε κάθε άνθρωπο, πόσο μάλλον σε μικρά, ανήλικα παιδιά. Εκ των πραγμάτων είναι αναπόδραστο ότι είναι μέσα σε αυτά τα πλαίσια που θα εξεταστεί η συμπεριφορά του κατηγορούμενου ως προς τον ποινικό κολασμό του, αφού εκ των γεγονότων είναι δεδομένο ότι επρόκειτο για μια ενιαία συμπεριφορά εκ μέρους του και η περιαγωγή σε νάρκωση ήταν τελικά το μέσο διευκόλυνσης και επίτευξης του άνομου σκοπού του.

Ο χρόνος της κράτησης και περιορισμού των παιδιών αποτελεί ακόμα έναν παράγοντα ο οποίος συνυπολογίζεται και προσμετρά κατά την επιμέτρηση της ποινής. Στην παρούσα υπόθεση, ο χρόνος των 7 ωρών με κανέναν τρόπο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως μικρή περίοδος κράτησης. Τόσο από την άποψη της αγωνίας των γονέων των παιδιών όσο και ως χρόνος που βρίσκονταν τα παιδιά σε νάρκωση. Ειδικά ο χρόνος που βρίσκονταν τα παιδιά σε κατάσταση νάρκωσης αποτελεί κατά την κρίση μας ακόμα ένα ιδιαίτερα επιβαρυντικό στοιχείο και παράγοντα. Η νάρκωση αυτή καθ’ εαυτή στα παιδιά αποτελεί μορφή βίας, κακομεταχείρισης, αλλά και βασανιστηρίου. Το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος δεν ζήτησε ή δεν πρόλαβε να απαιτήσει λύτρα, καθόλου δεν μετριάζει τα πράγματα, αφού έθεσε τα παιδιά υπό νάρκωση και σε κατάσταση ομηρίας, ώστε με αυτό τον τρόπο να καταφέρει να πετύχει τον έκνομο σκοπό του, που ήταν η απαίτηση λύτρων. Τα αδικήματα που διέπραξε ο κατηγορούμενος ήταν ιδιαιτέρως βάναυσα και έκνομα και κοινωνικώς τελείως απαράδεκτα και καταδικαστέα.

Οι ενέργειές του συντάραξαν και σόκαραν ολόκληρη την κοινωνία που κατελήφθη από αισθήματα φόβου, άγχους και ανασφάλειας. Η ποινή που θα πρέπει να επιβληθεί θα πρέπει να είναι ανάλογη του βάρους των πράξεων του κατηγορούμενου και των επί μέρους κατηγοριών που αντιμετωπίζει, αλλά και των πολλαπλών επιπτώσεων που επέφεραν αυτές στα θύματά του, τις οικογένειές τους αλλά και στην κοινωνία γενικά.

Από τη νομολογία που παραθέσαμε προκύπτει ότι, έστω και αν η συμπεριφορά και η πράξη του κατηγορούμενου θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ενιαία, επενεργούν και λαμβάνονται υπόψη και άλλοι παράγοντες και παράμετροι, μεταξύ αυτών, πρωτεύοντα ρόλο έχει αν η συμπεριφορά εκείνη που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ενιαία, προκαλεί απέχθεια, φρίκη και αποστροφή και περιλαμβάνει πέραν του ενός θύματος, αφού το κάθε θύμα αποτελεί ξεχωριστή ανθρώπινη οντότητα με τη δική του προσωπικότητα.

Ο αριθμός των θυμάτων ενός δράστη δεν μπορεί να καταταχθεί ως μέρος μιας ενιαίας συμπεριφοράς, αφού ο επηρεασμός του κάθε θύματος αλλά και της οικογένειάς του αυξάνει το εύρος αλλά και το βάρος των αποτελεσμάτων της εγκληματικής του δράσης.
Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η ποινή μετατρέπεται σε μια άκαμπτη μαθηματική πράξη, αφού η κάθε υπόθεση κρίνεται στα δικά της ιδιαίτερα γεγονότα και περιστατικά και στον βαθμό που αυτά είναι αποτρόπαια αποκρουστικά.

Το κείμενο ανανεώνεται