Καραβίδας: Δόγμα εθνικού ψυχισμού και απελευθέρωσης,όχι ΔΔΟ-«Να μην φοβόμαστε»

11:02 17/3/2022 - Πηγή: Sigma Live

Στο Πρωτοσέλιδο φιλοξενήθηκε ο Στέφανος Καραβίδας, Επισμηναγός εν αποστρατεία και εκπαιδευτής των Rafale στα Αραβικά Εμιράτα. Σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη αναφέρθηκε στην ανάγκη επανασύστασης του ενιαίου εθνικού δόγματος ψυχισμού που πρέπει να επανέλθει ενώ ανέλυσε και τα όσα θα μπορούσαν να γίνουν στο ενδεχόμενο σύστασης κυπριακής πολεμικής αεροπορίας.

Ο Στέφανος Καραβίδας εξήγησε επίσης τις διαφορές και τα πλεονεκτήματα του Rafale

έναντι των F16 αφού ήταν ένας εκ των πρώτων πιλότων της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας που πέταξε με τα Rafale.

«Είναι αλήθεια ότι τα Rafale είναι game changer». Αναφορικά με το κατά πόσο μπορούν να αλλάξουν οι ισορροπίες στη Μεσόγειο με την απόκτηση των Rafale ο .. είπε ότι αυτό θα γίνει με την αύξηση των αριθμών των μαχητικών Rafale.

«Πρέπει να φθάσουμε σε αριθμό 40 – 50. Πέρα από την ποιοτική υπεροχή χρειαζόμαστε και τους αριθμούς διότι ο χώρος τον οποίο έχει να καλύψει η ελληνική αεροπορία είναι τεράστιος. Από το FIR με την Ιταλία μέχρι και το FIR με το Ισραήλ. Όλο αυτόν τον χώρο όπως και το κυπριακό FIR η ελληνική αεροπορία είναι υπεύθυνη να το καλύψει».

Συνέχισε λέγοντας ότι «το μεγάλο ζήτημα με την Κύπρο είναι η πολιτική βούληση. Δεν περιμέναμε τα Rafale ώστε η Ελλα-δική σας αεροπορία (σ.σ όπως τη λέει ο κ.Λάζαρος Μαύρος) να μπορέσει να καλύψει την Κύπρο. Η ελληνική πολεμική αεροπορία κατέχει 83 αεροσκάφη block 52+ τα οποία έχουν τις σύμμορφες δεξαμενές και φέρουν το ίδιο ακριβώς εσωτερικό κάθισμα όπως φέρει και το Rafale. Άρα δεν είναι ακριβές ότι περιμέναμε τα Rafale για να καλύψουμε την Κύπρο. Η Κύπρος μπορούσε και πριν να καλυφθεί και είναι θέμα καθαρά πολιτικής βούλησης».

«Όλοι προσπαθούν να έχουν παρουσία στην Κύπρο. Έφερε ως παράδειγμα τις ασκήσεις με Ισραήλ και Γαλλία. Όλοι βρίσκονται εδώ εκτός από αυτούς που έχουν άμεσο ενδιαφέρον και είναι η ελληνική πολεμική αεροπορία και οι ένοπλες δυνάμεις γενικότερα. Πριν το ενιαίο αμυντικό δόγμα και εκεί πρέπει να γυρίσουμε είναι το ενιαίο δόγμα εθνικού ψυχισμού και εκεί πρέπει να γυρίσουμε πάλι. Πρέπει να φύγουμε και από τον ελλαδισμό του ελλαδικού κράτους αλλά και από τον κυπριοτισμό», σημείωσε.

Διαφορές Rafale και F16

Ερωτηθείς για τις διαφορές των δυο μαχητικών, ο Στέφανος Καραβίδας είπε ότι το βασικό πλεονέκτημα των Rafale είναι τα όπλα τους. «Το λεγόμενο data fusion όπως εξήγησε. Οι αισθητήρες που διαθέτουν προβαίνουν σε τέτοια σύντηξη πληροφορίας και ο χειριστής πλέον δεν είναι ένας απλός operator. Είναι αυτό που λέμε tactical decision maker. Αυτό αλλάζει πολύ τον φόρτο του χειριστή. Κάνει τα πράγματα πολύ πιο εύκολα. Έχει το σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου spectra το οποίο θα τυφλώνει τα αντίπαλα ραντάρ».

«Οι Έλληνες πιλότοι της πολεμικής αεροπορίας είναι κοσμοκαλόγεροι. Αυτό αποτυπώνεται στις μεγάλες διασυλλογικές ασκήσεις. Δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα. Είμαστε έτη φωτός μπροστά σε επίπεδο επιχειρησιακής ικανότητας. Αντίθετα οι Τούρκοι και αυτό αποδεικνύεται από τις ασκήσεις, αλλά και την παρουσία στο Αιγαίο δεν έχουν αυτό το επίπεδο. Μπαίνουν στο Αιγαίο ως κλέφτες και το μοναδικό που προσπαθούν να κάνουν είναι απλά να διατηρήσουν μια συνοχή στον σχηματισμό τους. Δεν έχουν καμιά τακτική στον τρόπο με τον οποίο πετούν. Πολλές φορές ακόμη χάνονται και το ακούμε από ασυρμάτους και αυτό γίνεται υπό το άγχος που τους προκαλούν οι Έλληνες χειριστές».

«Το μόνο πρόβλημά μου και η στεναχώρια μου όσο ήμουν εν ενεργεία ήταν ότι ποτέ δεν αξιώθηκα να πετάξω πάνω απ’ τον ουρανό της Κύπρου. Διότι από το τέλος του ενιαίου αμυντικού δόγματος, από το 2001 και μετά έρχονταν αποσπασματικά κάποια αεροσκάφη εδώ. Το ζήτημα είναι, αυτά που θα κληθούμε να εφαρμόσουμε τα έχουμε δοκιμάσει; Δεν τα έχουμε δοκιμάσει και δεν υπάρχει δικαιολογία γι’ αυτό. Υπάρχει φοβία ότι αν έρθει η ελληνική πολεμική αεροπορία εδώ πέρα (σ.σ στην Κύπρο) θα δημιουργήσει αντανακλαστικά και παρουσία Τούρκων. Αυτό δεν είναι αλήθεια οι Τούρκοι έχουν εξαντλήσει τις δυνατότητές τους. Δεν μπορούν να φέρουν αεροπλάνα, τακτικά μαχητικά στο αεροδρόμιο του Λευκονοίκου, διότι θα ήταν μεγάλο σφάλμα. Θα ήταν βορά σε απλό συμβατικό πυροβολικό της Εθνικής Φρουράς και δεν θα είχε κανένα αποτύπωμα. Θα μπορούσαν απλά λόγω της ταχύτητας που έχουν τα αεροπλάνα να τα φέρουν είτε από το Ικόνιο είτε ακόμη από την Αττάλεια», ανέφερε.

«Οι μοναδικοί οι οποίοι έχουμε λόγο και έχουμε τη δυνατότητα να φέρουμε αεροπλάνα στην Κύπρο, είμαστε εμείς, χωρίς δυνατότητα καμιάς αντίδρασης από την τουρκική πλευρά. Τα αεροπλάνα αυτά θα μπορούσαν να έρθουν από την Κρήτη».

Ο επισμηναγός ε.α έκανε λόγο για «μελλούμενη πολεμική αεροπορία της Κύπρου». «Θα μπορούσε η κυπριακή κυβέρνηση σε συνεργασία με την ελληνική κυβέρνηση υπό το πρίσμα μιας συνεργασίας να προβούν σε μια συνεργασία και να υπάρχει μια μοίρα της ελληνικής αεροπορίας στο Καστέλι της Κρήτης για παράδειγμα, η οποία θα μπορούσε να καλύψει την Κύπρο.  Κάποια απ’ αυτά τα αεροσκάφη θα μπορούσαν να βρίσκονται στην Πάφο. Πρέπει να δημιουργηθεί  μια μαγιά Κυπρίων αξιωματικών που να αποκτήσουν πείρα σε μαχητικά. Βλέπουμε για παράδειγμα Γερμανούς χειριστές να πετάνε σε γαλλικές μοίρες. Αυτό γίνεται στην Ευρώπη, θα μπορούσαμε τους επόμενους επισμηναγούς τους Κύπριους που εκπαιδεύονται στην Καλαμάτα, να τους στείλουμε σε πολεμικές μοίρες. Να μείνουν σε ελληνική πολεμική μοίρα και αυτό να γίνει ο βατήρας και η κυβέρνηση της Κύπρου να προβεί σε μια κίνηση».

«Η Κύπρος δεν είναι μακριά»

Υπάρχει η κακή αίσθηση ότι η Κύπρος είναι μακριά είπε ο επισμηναγός ε.α. «Δεν κείται μακριά η Κύπρος. Δεν έκειτο μακριά στην εποχή του Κίμωνα του Αθηναίου του γιου του Μιλτιάδους του ήρωα της μάχης του Μαραθώνα. «Το κοντινότερο αεροδρόμιο τουρκικό που είναι επανδρωμένο με μαχητικά είναι αυτό του Εσκί Σεχίρ το οποίο απέχει 570 χλμ. Το κοντινότερο ελληνικό αεροδρόμιο είναι αυτό στο Καστέλι. Αυτά τα 150χλμ, 80 ναυτικά μίλια δίνουν ένα χρόνο 9 λεπτών. Τα τουρκικά μαχητικά θα έρθει 9 λεπτά πιο γρήγορα από την ελληνική. Επειδή υπάρχει εγγύτητα με τις μικρασιατικές ακτές δεν σημαίνει ότι η αεροπορική γεωγραφία είναι ίδια. Υπάρχει το αεροδρόμιο του Ικονίου. Εναπόκειται στη δράση της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας αν θα επιτρέψει μεταστάθμευση τουρκικών αεροσκαφών στο Ικόνιο για να επιχειρήσουν στην Κύπρο».

Ως χειριστής του κορυφαίου αεροσκάφους στην Ευρώπη (σ.σ εννοούσε τα F16) του block 52 advance δεν υπάρχει τρόπος αυτή η έκδοση να αντιμετωπίσει το Rafale. «Ακόμη και μεταστάθμευση Καταριανών Rafale στην Τουρκία δεν πρόκειται να λύσει κανένα πρόβλημα στους Τούρκους. Δεν υπάρχουν κρυφές τακτικές, αυτό είναι ξεκάθαρο. Θα πρέπει να ξεφύγουμε απ’ την αντίληψη ότι μια υποτιθέμενη στρατιωτική αδυναμία της κυπριακής δημοκρατίας σε σχέση με την Τουρκία δεν μας «βάζει στο μάτι της». Αυτό δεν είναι αλήθεια, η Ε.Φ ήδη διαθέτει τις δυνατότητες να αντιμετωπίσει τις κατοχικές δυνάμεις. Η Κύπρος είναι λαβίδα του ελληνισμού στο μαλακό υπογάστριο της Τουρκίας. Δεν πρέπει να φοβόμαστε».

«Πρέπει να αλλάξουμε δόγμα, με τα όσα γίνονται στον κόσμο, γυρνάμε πίσω στον ρεαλισμό του Θουκυδίδη. Δεν θέλω να μιλήσω πολιτικά, αλλά επειδή μεγάλωσα στην Κύπρο και ήμουν μαθητής εδώ όταν σκοτώθηκε ο Σολωμός. Άκουγα τότε για ΔΔΟ και 26 χρόνια μετά από τα ίδια πρόσωπα ακούω για Διζωνική Ομοσπονδία.  Αυτό είναι δεδομένο ότι δεν έβγαλε πουθενά και μάλιστα διολισθαίνει στη λεγόμενη πολιτική ισότητα η οποία μπορεί να γίνει και κυριαρχική ισότητα. Πρέπει να γυρίσουμε στη θέαση του δόγματος της απελευθέρωσης ως πολιτικό και όχι ως στρατιωτικό πρόταγμα.

Τι σημαίνει απελευθέρωση; Ότι με βάση το διεθνές δίκαιο, αποκατάσταση της πλήρους κυριαρχίας της ΚΔ. Δεν μπορεί το κυπριακό να βρίσκεται έξω από το κάδρο του ελληνικού κράτους. Κλείνουμε τα κανάλια της Ρωσίας για μια καταδικαστέα εισβολή αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έχουμε 150 000 Έλληνες στον Εύξεινο Πόντο. «Δεν είναι αυτοσκοπός οι κυρώσεις για το Κυπριακό, συζητάμε μαζί τους» αυτό είναι λάθος από την ελληνική πλευρά. Πρέπει να γυρίσουμε πίσω στον ρεαλισμό. Η κατάσταση μπορεί να αλλάξει αύριο σε σχέση με την Τουρκία και τους δυο βατήρες που πατάει. Πρέπει να γίνει γεωπολιτική μέγγενη.

Εμείς αν δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις πρέπει να έχουμε αποτυπώσει τι θέλουμε, απελευθέρωση ως πολιτικό πρόταγμα», κατέληξε.