Μάθημα πολιτικής ιστορίας ΔΗΣΥ, προς Αβέρωφ...

07:55 14/2/2017 - Πηγή: Sigma Live

Τρεις φορές ο ΔΗΣΥ θυσίασε το Κυπριακό χάριν των κομματικών και προσωπικών σχεδιασμών των ηγετών του

Όταν ο Αβέρωφ Νεοφύτου αποφασίσει να δώσει μαθήματα προσήλωσης στο εθνικό συμφέρον και απαλλαγής από τους "κομματικούς και προσωπικούς σχεδιασμούς" στον Νικόλα Παπαδόπουλο και σε άλλους, οφείλει πρώτα, πριν ανοίξει το στόμα του, να ρίξει μια ματιά στην ιστορία του κόμματός του.

Και θα διαπιστώσει πως το κόμμα, του οποίου σήμερα ηγείται, έχει αναδειχθεί σε θλιβερό πρωταθλητή ανάδειξης των κομματικών και προσωπικών σχεδιασμών των ηγετών του, σε καθοριστικές

στιγμές του εθνικού θέματος. Έχει θέσει κατ' επανάληψιν το εθνικό συμφέρον και την εθνική αποστολή, κάτω από τους κομματικούς υπολογισμούς και τη φιλοδοξία των ηγετών του, να εκλεγούν Πρόεδροι της Δημοκρατίας.

Υπενθυμίζουμε στον κ. Νεοφύτου, ο οποίος καταλαμβάνεται από εθνική οργή, επειδή ο Πρόεδρος του ΔΗΚΟ αναφέρθηκε στις προσεχείς προεδρικές εκλογές:

1. Το 1993, το εθνικό θέμα βρισκόταν σε αποφασιστική καμπή, με την κατάθεση της Δέσμης Ιδεών Γκάλι. Ο Γλαύκος Κληρίδης, ο οποίος σε όλη τη διάρκεια της προεδρίας Γ. Βασιλείου δήλωνε πως "η πολιτική Βασιλείου στο Κυπριακό είναι πολιτική Κληρίδη", είχε αποδεχθεί τις Ιδέες. Τι συνέβη, όμως, στη συνέχεια; Έξι μήνες πριν από τις προεδρικές εκλογές, ο ΔΗΣΥ, με συνεδριακή απόφασή του στην Αγία Νάπα, απέρριψε τις Ιδέες, και αποδέχθηκε όρο του Σπύρου Κυπριανού, να απεμπολήσει το σχέδιο Γκάλι, με αντάλλαγμα την υποστήριξη, από το ΔΗΚΟ, της υποψηφιότητας Κληρίδη στις προεδρικές εκλογές.

Όπερ και εγένετο. Με τον τρόπο αυτό, ο ΔΗΣΥ απεμπόλησε μία πάγια κομματική φιλοσοφία, και κατήλθε στις εκλογές με λάβαρο τις απορριπτικές θέσεις Κυπριανού. Εν ολίγοις, ο ΔΗΣΥ και ο ηγέτης του έθεσαν το εθνικό θέμα κάτω από τους κομματικούς και προσωπικούς σχεδιασμούς τους και, σε μία κρίσιμη για το Κυπριακό στιγμή, ούτε πρόσφυγες σκέφθηκαν, ούτε επανένωση και άρση της κατοχής υπολόγισαν.

2. Το 1999, ο Γλαύκος Κληρίδης, ακυρώνοντας και πάλιν όλη τη φιλοσοφία του, επανεξελέγη Πρόεδρος με όπλο τούς S300. Εξελέγη Πρόεδρος, στρατιωτικοποιώντας το Κυπριακό, και σκορπώντας ρίγη εθνικού ενθουσιασμού στους πολίτες, οι οποίοι κάθε βράδυ παρακολουθούσαν από τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων τους ρωσικούς πυραύλους να κτυπούν στην καρδιά της Άγκυρας και να τα κάνουν όλα γης μαδιάμ.

3. Το 2013, ο Νίκος Αναστασιάδης κατέβηκε στις προεδρικές εκλογές, με λάβαρο τις απορριπτικές θέσεις του ΔΗΚΟ. Συνομολόγησε με τον Μάριο Καρογιάν προεκλογική συμφωνία, διά της οποίας αποδεχόταν όλες τις απορριπτικές θέσεις του ΔΗΚΟ, με αντάλλαγμα τη στήριξη της υποψηφιότητάς του. Για τρίτη φορά ο ΔΗΣΥ και η ηγεσία του απεμπόλησαν θέσεις και φιλοσοφίες και έθεσαν πάνω από το εθνικό θέμα τις προσωπικές φιλοδοξίες του Νίκου Αναστασιάδη, ο οποίος εξελέγη Πρόεδρος, με απορριπτικό λάβαρο.

Τρεις φορές, φίλε Αβέρωφ, ο Δημοκρατικός Συναγερμός απεμπόλησε θέσεις, φιλοσοφία και πολιτική, και υποβάθμισε το εθνικό συμφέρον, για να ικανοποιήσει τις προσωπικές φιλοδοξίες και τους κομματικούς σχεδιασμούς των ηγετών του. Ουδέποτε οι ηγέτες του ΔΗΣΥ κατήλθαν σε προεδρικές εκλογές με τις πραγματικές θέσεις τους. Διότι εγνώριζαν ότι θα συνετρίβοντο από τη λαϊκή ψήφο. Για να επιτύχουν εκλογή, απαρνούντο τη φιλοσοφία τους και αποδέχοντο τον απορριπτισμό.

Όσες φορές ο Γλαύκος Κληρίδης επεχείρησε να ζητήσει την ψήφο του λαού, προβάλλοντας τη "ρεαλιστική" φιλοσοφία, απέτυχε να εκλεγεί. Και την τελευταία φορά, όταν ο Νίκος Αναστασιάδης τόλμησε να προβάλει την ενδοτική θεωρία του (δημοψήφισμα Ανάν, 2004), συνετρίβη από τους ίδιους τους ψηφοφόρους του κόμματος.

Ο Δημοκρατικός Συναγερμός διακρινόταν, πάντοτε, στο εθνικό θέμα, για την πολιτική δειλία του και την απόκρυψη των πραγματικών θέσεών του, από τον λαό. Πάντοτε ανελάμβανε τη διακυβέρνηση, ενδυόμενος απορριπτικό κοστούμι. Ουδέποτε διέθετε πολιτικό θάρρος. Οίηση θάρρους τον χαρακτήριζε.

Συνεπώς, το να προβάλλει σήμερα ο Αβέρωφ Νεοφύτου, τιμητής και κριτής όσων διαφωνούν μαζί του, να επικαλείται τις "κρίσιμες εθνικές περιστάσεις", όταν οι προκάτοχοί του διέλυαν κάθε προοπτική στο Κυπριακό, προτάσσοντας τη φιλοδοξία τους να καταστούν κυβερνήτες της χώρας, αυτό αποτελεί τον μέγιστο εθνικό λαϊκισμό και αφόρητο εθνικό εμπαιγμό. Μόνο να μετρήσει, ο κ. Νεοφύτου, πόσες φορές οι ηγέτες τού κόμματός του απεχώρησαν από το Εθνικό Συμβούλιο, αντί να συμπαραταχθούν με τον εκάστοτε Πρόεδρο, όπως ο κ. Νεοφύτου ζητεί σήμερα, τότε θα αντιληφθεί ποίου κόμματος ηγείται.

Απ' εκεί και πέρα, τι να πει κανείς για το διπρόσωπο ΑΚΕΛ, που τον τελευταίο καιρό το παίζει υπεράνω του ΔΗΣΥ και υπεράνω των διαφωνούντων με τη λύση, την οποία το ΑΚΕΛ στηρίζει! Ο Γιώργος Λουκαΐδης επιχειρεί να δώσει μαθήματα και προς τον Αβέρωφ Νεοφύτου και προς τον Νικόλα Παπαδόπουλο. Τι προσπαθεί να επιτύχει; Να θέσει το κόμμα του στον... ενδιάμεσο χώρο των φιλοσοφιών για το εθνικό θέμα; Άδικος κόπος.

Το ΑΚΕΛ έχει ταυτόσημη φιλοσοφία με τον ΔΗΣΥ και στηρίζει με τα είκοσι την πολιτική Αναστασιάδη. Εξέλεξε δύο απορριπτικούς Προέδρους (Κυπριανού-Παπαδόπουλο), και ο Χριστόφιας εξελέγη με τις απορριπτικές ψήφους κομμάτων του ενδιάμεσου χώρου. Τι θέλει να αποδείξει; Ότι υπερτερεί του ΔΗΣΥ σε υποκρισία και πολιτική δειλία;