Μέρα μνήμης και τιμής ή μέρα υποκρισίας;

Μέρα μνήμης σήμερα για τον Κυπριακό Ελληνισμό. Σήμερα ο Κυπριακός Ελληνισμός θα σκύψει το κεφάλι και να δώσει τιμές που αξίζουν στο 18χρονο παλληκάρι από την Τσάδα της Πάφου. Τον Ευαγόρα Παλληκαρίδη, τον Βαγορή όπως τον φώναζαν. Σαν σήμερα έκανε πράξη την υπόσχεση που είχε δώσει. Ότι δηλαδή ήταν έτοιμος να δώσει και την ζωή του για την λευτεριά της πατρίδας. Αντιστάθηκε, πολέμησε, βασανίστηκε και στο τέλος έδωσε την ζωή του. 14 Μαρτίου 1957 οδηγήθηκε στην αγχόνη. Σήμερα 14 Μαρτίου 2015, 58 χρόνια μετά θα δούμε
την ημέρα μνήμης και τιμής να γίνεται μέρα υποκρισίας και ντροπής. Θα δούμε κάποιους από αυτούς που συνέβαλαν στην προσπάθεια για την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας πριν 40 χρόνια να «τιμούν» τον ήρωα. Θα δούμε πλείστους από αυτούς που προσπάθησαν να διαλύσουν την Κυπριακή Δημοκρατία πριν 11 χρόνια να βγάζουν πύρινους λόγους και να μιλούν για την θυσία του ήρωα. Ρε Βαγορή, αντέχεις τόση υποκρισία; Είμαι σίγουρος ότι αν μπορούσες, θα ήθελες να τους θυμίσεις ότι την ζωή σου την έδωσες για την λευτεριά και την τιμή του Ελληνικού Έθνους. Δεν την έδωσες για να δεις την πατρίδα σκλαβωμένη, την πατρίδα μισή, την πατρίδα προδομένη. Πως θα μπορούσες φυσικά να φανταστείς ότι μια μέρα κάποιοι που δήθεν τιμούν την θυσία σου, θα πάσκιζαν να πείσουν ότι η μόνη επιλογή είναι να δωρίσουμε την μισή πατρίδα στην Τουρκία. Να ξεπουλήσουμε την γη που οι συναγωνιστές σου πότισαν με το αίμα τους. Μάλλον θα σου φάνταζε σαν ανέκδοτο τότε. Σήμερα όμως; Στην Κύπρο του 2015; Στην Κύπρο της μίζας και της ασυδοσίας; Στην Κύπρο των σκανδάλων και των καρεκλοκενταύρων; Ναι Βαγορή, σήμερα αυτά είναι αυτονόητα. Μέρος της καθημερινότητας. Αυτή είναι η πατρίδα για την οποία θυσιάστηκες. Έδωσες με την δική σου θυσία την ευκαιρία σε άτομα να έχουν εξουσία και να την εκμεταλλεύονται. Κάποιοι πήγαν φυλακή, όμως οι πολλοί είναι ακόμα έξω. Να παίρνουν χρυσοφόρα συμβόλαια και να αλλάζουν την μια καρέκλα με την άλλη. Να κάνουν «παρέλαση» στα τηλεοπτικά κανάλια και να μας μιλούν για τους άλλους. όχι για τους ίδιους. Οι ίδιοι είναι «πάντα καθαροί». Και εσύ να βλέπεις από εκεί ψηλά και να κλαίς… Είχες γράψει στο ποίημα σου: Θα πάρω μια ανηφοριά θα πάρω μονοπάτια, να βρω τα σκαλοπάτια που παν στην λευτεριά… Εσύ βρήκες την ΔΙΚΗ σου λευτεριά λεβέντη. Οι άλλοι ακόμα την ψάχνουν… Και μια προτροπή. Αυτοί που θα ετοιμάζονται σήμερα, φορώντας τα κουστούμια τους, να μιλήσουν για τον ήρωα Ευαγόρα Παλληκαρίδη και την θυσία του, ας αναλογιστούν πρώτα αν το κάνουν από υποκρισία. Και οι πράξεις τους θα δώσουν την απάντηση. Και αν η απάντηση είναι καταφατική, τότε ας σκύψουν το κεφάλι και ας αποχωρίσουν χωρίς να πουν λέξη. Αυτό θα ήθελε και ο Βαγορής νομίζω… Γιώργος ΘεμιστοκλέουςΛεμεσός
Keywords
Τυχαία Θέματα