Οι ευρωεκλογές με άλλη ματιά

Οι Ευρωεκλογές της 26ης Μαϊου ανήκουν στην ιστορία. Από κάθε εκλογική μάχη βγάζουμε συμπεράσματα, και εφόσον την διαβάσουμε σωστά, γινόμαστε καλύτεροι για την επόμενη. Προσωπικά, εκτιμώ ότι κάθε καλόπιστος παρατηρητής διαπίστωσε ότι οι υψηλοί τόνοι δεν βοηθούν την κοινωνία μας να προοδεύσει.

Οι υψηλοί τόνοι και οι βαρείς χαρακτηρισμοί κατά των πολιτικών αντιπάλων αφαιρούν κύρος από την πολιτική και οδηγούν και νέους πολίτες στην ιδιώτευση.

Παρακολουθώντας την γενικότερη εκλογική συζήτηση, έβγαλα ορισμένα κύρια συμπεράσματα:

Είδα με μεγάλη ανησυχία την άνοδο των ποσοστών του

ΕΛΑΜ. Ως ένα ακροδεξιό μόρφωμα αποτελεί μια επικίνδυνη εστία δράσης για την Κύπρο, γιατί παράγει και διακινεί ρατσιστικό μίσος και μισαλλοδοξία. Παρά το γεγονός ότι τελικά δεν κέρδισε έδρα για το Ευρωκοινοβούλιο, η αύξηση των ποσοστών του είναι εξ ορισμού ανησυχητική. Είναι αναγκαίο να σημειώσουμε ότι σε συνθήκες βουλευτικών εκλογών, με αυτό το ποσοστό που πήρε το ΕΛΑΜ θα έβγαζε 4 με 5 βουλευτές.

Είδα ανατροπές στο χώρο που εκφράζουν τα κόμματα στο μεσαίο χώρο. Το ΔΗΚΟ διατηρεί με αξιόλογη συνέπεια την ηγεμονία του στο χώρο, ενώ η ΕΔΕΚ σταθεροποιείται στην δεύτερη θέση του ενδιάμεσου χώρου. Στον αντίποδα, η «Συμμαχία Πολιτών» και η «Αλληλεγγύη» πρακτικά δεν υπάρχουν ως κομματικοί σχηματισμοί στην πολιτική μας ζωή, ενώ η ΔΗΠΑ που εμφανίζεται για πρώτη φορά, έλαβε τέτοια ποσοστά που πιθανότατα, θα της επιτρέψουν είσοδο στο Εθνικό Συμβούλιο.

Είδα την μεγάλη αποχή των πολιτών. Η αποχή αφορούσε 352.698 ψηφοφόρους. Ποσοστιαία έφτασε στο 55,01%! Δεν συμφωνώ με όλους εκείνους που χαρακτηρίζουν τους απέχοντες ως ανώριμους ή ανεύθυνους πολίτες. Η αποχή εξηγείται. Απέχοντας από τις ψηφοφορίες, οι πολίτες ζητούν μια διαφορετική πολιτική, ζητούν πολύ συγκεκριμένα πράγματα, όπως διαφάνεια, συνέπεια, σοβαρότητα. Δεν γυρίζουν την πλάτη στην πολιτική. Ζητούν αλλαγές ώστε η παραδοσιακή πολιτική πρακτική να αποκτήσει νέα περιεχόμενα.

Είδα ότι είχαμε Ευρωεκλογές, αλλά αυτές δεν είχαν την πρώτη θέση στον προεκλογικό μας διάλογο. Στην πράξη, οι Ευρωεκλογές λειτούργησαν ως εθνικές/τοπικές εκλογές. Κλειστήκαμε στον εαυτό μας και οργανώσαμε τις εκλογές με στόχο την κομματική συσπείρωση. Έτσι, αντί να προβάλουμε την μεγάλη εικόνα γύρω από την ΕΕ, προβάλαμε τον μικρόκοσμό μας σαν να είχαμε βουλευτικές εκλογές. Θεωρώ ότι αυτό συνιστά ένα μεγάλο λάθος γιατί δείχνει υποτίμηση της σημασίας των Ευρωεκλογών. Βεβαίως, αυτό συνδέεται με τις δυνατότητες που διαθέτει το πολιτικό μας προσωπικό, αν δηλαδή έχει την κατάλληλη παιδεία και τις σχετικές γνώσεις, για να είναι σε θέση να ενισχύσει την κριτική ικανότητα των πολιτών, αναλύοντας με συστηματικό τρόπο τα ευρωπαϊκά ζητήματα.

Είδα ότι στην διάρκεια της προεκλογικής περιόδου χάσαμε μιαν πολύ καλή ευκαιρία για να συζητήσουμε όσα αποτελούν την μεγάλη ευρωπαϊκή ατζέντα- από τον διορισμό Υπουργού Οικονομικών της Ευρωζώνης, μέχρι την επέκταση της δραστηριότητας που αναπτύσσουν ενόψει της καλοκαιρινής περιόδου οι μηχανισμοί της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Προστασίας για την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών. Αν στις Βρυξέλλες λαμβάνεται το 70% των αποφάσεων που αφορούν την ζωή μας εδώ στην Κύπρο, στις Ευρωεκλογές συζητήσαμε για το άλλο 30%! Συνεπώς, χρειάζεται να μιλούμε για τα ευρωπαϊκά ζητήματα, είναι απολύτως κυπριακά, στην πράξη δεν διαχωρίζονται!

Είδα με ικανοποίηση ότι στην ΕΕ κυριάρχησαν οι φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις, είτε αυτές βρισκονται στα δεξιά, είτε στα αριστερά του πολιτικού φάσματος. Η ΕΕ είναι ανθεκτική: ποσοστό πάνω από 80%, ψήφισε τα κόμματα που στηρίζουν το ευρωπαϊκό εγχείρημα και ζητούν τρόπους για να γίνει η ΕΕ καλύτερη. Οι ακροδεξιές δυνάμεις που απεργάζονται την διάλυση της ΕΕ, αν και αύξησαν σε ένα βαθμό τα ποσοστά τους, παρέμειναν στο περιθώριο. Η ΕΕ, ως έργο ειρήνης, δημοκρατίας, ανάπτυξης, και αλληλεγγύης, στη δική μου κρίση, υπήρξε ο μεγάλος νικητής των Ευρωεκλογών!

*Ο Γιάννης Αρμεύτης είναι Αρχιτέκτονας, πρώην Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Λεμεσού

Tα σχόλια αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι αυτή του Sigmalive.com

Keywords
Τυχαία Θέματα