Στον αντίποδα της Βρισηίδας

07:43 18/1/2017 - Πηγή: Sigma Live

Π Ε Ρ Ι ΤΟΥ «Συνδρόμου της Βρισηίδας» γράφαμε χθες. Ως αρχαιότερου και ευκρινέστερου και τραγικότερου από το «Σύνδρομο της Στοκχόλμης» κι απ’ την απλή συμπάθεια των ομήρων προς τους δεσμώτες τους. Ανιχνεύοντας κι απ’ την Ομήρου Ιλιάδα, την προθυμία και τους πόθους μερίδας των εκάστοτε ηττημένων και των κατακτημένων, των υπόδουλων και των σκλάβων, να εναγκαλίζονται τους κατακτητές τους.

Και να… ποθούν μέχρι και για γάμο ακόμη και τους σφαγείς των δικών τους. Όπως η ομηρική σκλάβα Βρισηίδα τον ιλιαδικό σκλαβωτή της και

φονιά του συζύγου και των τριών αδελφών της, τον Αχιλλέα. Ανά τους αιώνας άχρι τούδε, παντού συμβαίνουν, σε πολλά και διαφορετικά επίπεδα, διαφόρων βαθμών, όμοια και παραπλήσια. «Και αιεί εσόμενα, έως άν η αυτή φύσις των ανθρώπων ή», καθώς βεβαιώνει κι ο Θουκυδίδης (Γ-82)…

Σ Τ Ο Ν ΑΝΤΙΠΟΔΑ ακριβώς της Βρισηίδας απ’ τη Λυρνησσό, βρίσκονται στη συλλογική ελληνική μνήμη οι Σουλιώτισσες τού Ζαλόγγου του 1803. Και, αιώνες πριν από το Ζάλογγο, η Κύπρια απ’ τη Λευκωσία Μαρία Συγκλητική του 1570. Έτος έναρξης της πρώτης Τουρκοκρατίας επί της ελληνικής μεγαλονήσου: Οι Τούρκοι Κατακτητές μάζεψαν σκλάβες τις ωραιότερες Κύπριες. Για να τις στείλουν, γέρας - λάφυρο - δώρο, στον Σουλτάνο για το χαρέμι του.

Σ Τ Α ΕΓΚΑΤΑ του τουρκικού καραβιού στην Αμμόχωστο, όπου τις στοίβαξαν και πριν αποπλεύσει, η ωραιότατη Μαρία Συγκλητική, ή Αρνάλδα ή Βελεσάνδρα, κατόρθωσε αποφασιστικά να πλησιάσει την πυριτιδαποθήκη του πλοίου και να της βάλει φωτιά, τινάζοντάς το στον αέρα. Μαζί του κάηκαν και άλλα δυο, κολλητά αραγμένα, τουρκικά καράβια, γεμάτα επίσης σκλάβες. Ήταν 6η Οκτωβρίου 1570….

Π Α Ρ Ο Υ Σ Α ανεξίτηλα στη συλλογική μνήμη του λαού εκείνη η αυτοθυσία της Μαρίας Συγκλητικής, καταγράφηκε και σε ποίημα 24ης Ιουνίου 1884, του εθνικού μας ποιητή Βασίλη Μιχαηλίδη, που φέτος συμπληρώνεται 100ετία από τον θάνατό του. Απέθανε 68χρονος στο φτωχοκομείο Λεμεσού, Σάββατο, 8.12.1917. Είχε στιχουργήσει με την καθαρεύουσα εκείνης της εποχής και τα εξής για τη Μαρία Συγκλητική:

«ΕΙΣ ΑΥΤΗΝ της Μεσογείου την Αφροδισίαν νήσον […] εις Κυπριακόν λιμένα προ της νέας Σαλαμίνος / από πλοίου ετοιμόπλου γοερός αντήχει θρήνος / Ήσαν κόραι Κυπριάδες λάφυρον των Μουσουλμάνων / λεία προσδιορισθείσα δώρον διά τον Σουλτάνον»… Περιγράφοντας τι έκανε και τι είπε η «γενναία ηρωίς και ως άγγελος ωραία» Συγκλητική, γράφει ο Βασίλης Μιχαηλίδης: «Αυτά είπε και δραμούσα ήρπασε δαυλόν εις χείρας / και ως άγγελος πυρφόρος και οργίλος του Κυρίου / εβυθίσθη, ηφανίσθη εις τα έγκατα του πλοίου / κράζουσα: Σουλτάνε, λάβε από χείρας ηρωίδων / λάβε πυρ, καπνόν και τέφραν αντί νέων Ελληνίδων»… (Β. Μιχαηλίδη Άπαντα, εκδ. Χρ. Ανδρέου 2002, σελ. 81).

Α Π Ο ΤΟΝ Όμηρο, λοιπόν, έως τον Βασίλη Μιχαηλίδη κι από τότε έως σήμερα κι εσαιεί, το ίδιο «δίπολο»: Βρισηίδα - Μαρία Συγκλητική. Κι ανάμεσά τους όλες οι διαφορετικές, ποσοτικές και ποιοτικές… διζωνικές ή αντιδιζωνικές παραλλαγές!
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ

ΕΡΩΤΗΣΗ
Εάν, οι αξιότιμες κι οι αξιότιμοι, περί Απορριπτικών μανιωδώς ειδικευόμενοι από πολλού και καθημερινώς, αρθρογράφοι της «Χαραυγής», της «Αλήθειας», του «Πολίτη», της λευκωσιάτικης κυριακάτικης «Καθημερινής» κ.ο.κ., ενθυμηθούν να μετρήσουν ότι απ’ το 2013 που ανήλθε ο… Νίκαρός τους στην εξουσία, έχουν παρέλθει τέσσερα έτη, ΜΗ ΕΙΣΕΤΙ ΑΠΟΔΟΧΗΣ υπό του ιδίου, του συνόλου των τουρκικών απαιτήσεων «λύσης» (παρ’ όλες τις… άοκνες προσπάθειες), αντιλαμβάνονται άραγε ότι εμπράκτως Απορριπτικός αποδεικνύεται άχρι τούδε και ο… Αναστασιάδης τους;
Λάζ. Α. Μαύρος