Στρατιωτικά διδάγματα από επιχειρήσεις του 1974

09:54 14/7/2020 - Πηγή: Sigma Live

Το ΓΕΕΦ, τον Μάιο του 2019, μετά από 45 χρόνια από το προδοτικό πραξικόπημα και την βάρβαρη Τουρκική Εισβολή στην Κύπρο, αν και άργησε αδικαιολόγητα να το κάνει, μελέτησε σε βάθος όλα τα ντοκουμέντα που διέθετε στο αρχείο των Άκρως Απορρήτων εγγράφων της, αρκετά εκ των οποίων είχαν εξαφανισθεί αμέσως μετά την τραγωδία, τα πορίσματα της Ελληνικής και Κυπριακής Βουλής και άλλα επίσημα στοιχεία, έκδωσε Βιβλίο με τα «Στρατιωτικά Διδάγματα από τις Επιχειρήσεις του

1974», αναλύοντας μέρα με την μέρα την διεξαγωγή τους.

Μοναδικός σκοπός του Βιβλίου ήταν να εντοπισθούν τα λάθη και οι παραλείψεις, προ και κατά την εισβολή, αυτής της ανείπωτης και ταπεινωτικής εθνικής ήττας σε στρατιωτικό επίπεδο, ώστε να μην επαναληφθούν στο μέλλον, δίδοντας παράλληλα τις εισηγήσεις για τις ενέργειες που θα πρέπει να εκδηλωθούν για την διόρθωση των, για να αντιμετωπισθεί η συνεχώς αυξανόμενη επιθετικότητα της Τουρκίας.

Το Βιβλίο, συντάχθηκε από Επιτροπή υψηλόβαθμων Αξιωματικών οι οποίοι εργάσθηκαν για μεγάλο χρονικό διάστημα και αφού εγκρίθηκε από τον Αρχηγό της ΕΦ, έγινε λεπτομερής επεξεργασία από τον Ιστορικό καθηγητή του Πανεπιστημίου Κύπρου και μέλος της Κυπριακής Επιτροπής Στρατιωτικής Ιστορίας, Δρ. κ. Κάρυο Αντρέα. Ο καθηγητής, αποτιμώντας το Βιβλίο, ανέφερε μεταξύ άλλων ότι, αποτελεί κόσμημα και σταθμό στην περαιτέρω μελλοντική αναζήτηση της ιστορικής αλήθειας για διερεύνηση της τραγωδίας του 1974.

Το Βιβλίο αυτό απεστάλη από το ΓΕΕΦ στο ΥΠΑΜ, αφενός για να το μελετήσει και να το βελτιώσει αν τυχόν είχε στην διάθεση του επιπρόσθετα ντοκουμέντα, αφετέρου για να ενεργήσει για την διόρθωση λαθών – παραλείψεων του επιπέδου του, να το αναλύσει και κοινοποιήσει σε όλους τους πολιτικούς φορείς που εμπλέκονταν.

Ενώ κάποιος θα ανέμενε ότι, μέσα σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα το ΥΠΑΜ, θα ολοκλήρωνε την μελέτη του, εντούτοις μέχρι και σήμερα, εδώ και ένα χρόνο, δηλαδή διπλάσιο από όσο χρειάσθηκε για να ετοιμασθεί, τηρεί μια παράξενη στάση, μια σιωπή ιχθύος, αφήνοντας στον καθένα να σκεφτεί διάφορα.

Το ΓΕΕΦ, με πρωτοβουλία του τότε Αρχηγού της, Στρατηγού Ηλία Λεοντάρη, προ αυτής της ακατανόητης στάσης και αδικαιολόγητης καθυστέρησης, για την οποία εκτιμώ ότι υπάρχει δάκτυλος ορισμένων συμβούλων με παλαιολιθικές αντιλήψεις, εμμονές και παρωπίδες, όπως είχε το απόλυτο δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση, κοινοποίησε μέρος του Βιβλίου για ευνόητους λόγους, αποκλειστικά σε όλες τις Μονάδες και στα στελέχη του, ενώ παράλληλα μάταια προσπάθησε να ενημερωθεί για τους λόγους αυτής της χαρακτηριστικής αδράνειας και εν πολλοίς περιέργης και όπως φαίνεται, εσκεμμένης από ορισμένους κύκλους, κωλυσιεργίας.

Σε μια δική μου προσπάθεια, σαν ο πρόεδρος της Επιτροπής σύνταξης του Βιβλίου, να αναζητήσω τους λόγους αυτής της κατάστασης, επισκέφθηκα τον πρώην ΥΠΑΜ και νυν Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα, ο οποίος αφού το συζητήσαμε, αποδέχθηκε την πρόταση μου να εξετασθούν τυχόν αμφιβολίες που ενδεχομένως να υπάρχουν, στην παρουσία και του καθηγητή κ. Κάρυου. Γνωρίζοντας τον πρώην ΥΠΑΜ, αφού είχα συνεργασθεί μαζί του για άλλα σοβαρά θέματα, είμαι βέβαιος ότι θα το έπραττε και το όλο ζήτημα θα τελείωνε, έχοντας αίσιο τέλος. Δυστυχώς αιφνιδίως αντικαταστάθηκε.

Δεν θέλω να πιστεύω, ούτε μπορώ να διανοηθώ ότι, υπάρχει οποιοσδήποτε Έλληνας Κύπριος, που αμφιβάλει για την ανεπίτρεπτη και καταστρεπτική πρωταγωνιστική εμπλοκή, της τότε ΕΦ στην όλη τραγωδία. Η ΕΦ, με την καθοδήγηση της Χούντας των Αθηνών, μετετράπη από όργανο άμυνας και ασφάλειας της Κυπριακής Δημοκρατίας, στο κύριο μέσο διατάραξης της εσωτερικής ενότητας, με τα όπλα ανέτρεψε την νόμιμη και εκλεγμένη κυβέρνηση της χώρας, κατέλυσε την Δημοκρατία και άνοιξε την πόρτα για την εισβολή των Τούρκων και η δράση της για απόκρουση της, γεμάτη αμφιβολίες και άσχημες σκέψεις και συνειρμούς. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια και καταγράφηκε, όσο και αν δεν μας ευχαριστεί, για γνώση των επερχόμενων γενεών.

Το περιεχόμενο του Βιβλίου αυτού, κατά την άποψη μου, επιβάλλεται να μελετηθεί από όλες τις Υπηρεσίες της Δημοκρατίας, και άλλους που αποφασίζουν για την τύχη αυτού του μαρτυρικού τόπου και να διδάσκεται στις Στρατιωτικές Σχολές ώστε μελλοντικά να αποφευχθούν τα ίδια και χειρότερα.

Τώρα ακούγονται φωνές για απόσυρση του. Αν είναι δυνατόν να υπάρχει τέτοια σκέψη. Προσωπικά δεν μπορώ να το πιστέψω. Όμως αν ισχύει, τότε θα αποδειχθεί ότι με τίποτα δεν μαθαίνουμε από τα λάθη μας και βέβαια ότι πάθουμε θα είναι από το κεφάλι μας και ας αφήσουμε ότι για όλα φταίνε οι ξένοι.

Η συνέχεια βρίσκεται στα χέρια του νέου ΥΠΑΜ, ο οποίος θα πρέπει να επέμβει κατά προτεραιότητα ή αν δεν το πράξει, τότε θα πρέπει να αναλάβουμε όσοι έχουμε εμπλακεί στην συγγραφή του, ώστε να το θέσουμε ενώπιον της κοινής γνώμης. Αν το ΥΠΑΜ δεν ενδιαφερθεί, τότε θα το εκδώσουμε οι ενδιαφερόμενοι για την παράθεση της ιστορικής αλήθειας, που πηγάζουν όχι από την φαντασία μας και κομματικές αντιπαραθέσεις, αλλά από επίσημα τεκμήρια, με όλα όσα πρέπει να καταγραφούν και ας το κρίνει ο καθένας και όλοι αυτοί που υποφέρουν από τις ανόητες πράξεις ανθρώπων που υποθήκευσαν με τόσο τραγικό τρόπο το μέλλον της Κύπρου.

Αναμένουμε υπομονετικά, όμως όχι επ΄ άπειρον.
 

(Toυ Αντιστράτηγου ε.α Μάριου Μακρυγιάννη)

(Στη φωτογραφία Ελληνοκύπριοι σώζουν από τη μικρή εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στη Λευκωσία πολύτιμα θρησκευτικά κειμήλια, τουλάχιστον 300 ετών.)

Διαβάστε επίσης: Σπάζει κόκκαλα... Εθνική Φρουρά &Διδάγματα 1974