Συγκλονίζει το γράμμα 21χρονης πριν πεθάνει:"Μου λείπες μαμά..."

07:50 7/9/2018 - Πηγή: Sigma Live

Συγκλονίζει το τελευταίο γράμμα της 21χρονης που έδωσε τέλος στην ζωή της μέσα στα κρατητήρια Πεντέλης.

Το protothema.gr δημοσιεύει το γράμμα που έστειλε στην μητέρα της, λέγοντάς της μεταξύ άλλων ότι της λείπει αυτή και η γιαγιά της και ότι σύντομα θα είναι έξω πιο δυνατή.

Μιλώντας στο protothema η μητέρα της νεαρής ανέφερε ότι «Με πήραν τηλέφωνο την Δευτέρα και μου ανακοίνωσαν τον θάνατο του παιδιού μου.

-Η κόρη σας αυτοκτόνησε- μου είπαν. Τα ‘χασα, δεν το πίστευα, έπεσα από τα σύννεφα, μου έδωσαν ένα άλλο τηλέφωνο να πάρω ώστε να διευθετηθούν κάποια πράγματα.

Δεν θυμάμαι τίποτα, έπαθα σοκ, δεν ξέρω τι έχει γίνει και δεν πιστεύω κανένα. Το βράδυ της Κυριακής, είχα μιλήσει μαζί της και ήταν σε καλή διάθεση, χρειαζόταν θεραπεία και έπρεπε να μεταφερθεί στο νοσοκομείο, όμως δεν έγινε κάτι τέτοιο, αναρωτιέμαι ποιος ανεύθυνος άφησε το παιδί να κρατηθεί στο κελί με τα κορδόνια του παπουτσιού του. Μου έλεγε πως όλα πάνε καλά και όταν θα βγει από την φυλακή θα ξαναφτιάχναμε τις ζωές μας…» λέει απαρηγόρητη η άτυχη 60χρονη.

Η επίσημη ενημέρωση του Γραφείου Τύπου της Ελληνικής Αστυνομίας κάνει λόγο για αυτοχειρία.

Το τελευταίο γράμμα της 21χρονης πριν βάλει τέλος στην ζωή της

Τα γράμματα της Δήμητρας συγκινούν και λυγίζουν και τους πιο δυνατούς, καθώς μέσα από αυτά διαφαίνεται ο πόνος που βίωσε.

«Αγαπητή μαμά, Σου γράφω γιατί θέλω να ξέρεις ότι ασχέτως που τσακωνόμασταν συνέχεια, μου λείπεις, Να είσαι δυνατή, να με περιμένεις να βγω, να κάνουμε μια μεγάλη προσπάθεια να είμαστε πάλι καλά και να φτιάξουμε το σπίτι μας. Δεν θέλω να σκέφτεσαι τα κληρονομικά, μην σκας με αυτά, να σκέφτεσαι το γιατί ο μπαμπάς έκανε αυτή την επιλογή. Ούτε εγώ έχω κάτι άλλο, θα παλέψω να αποκτήσω, θα προσπαθήσω να γίνω αυτό που ο μπαμπάς ονειρευόταν. Τίποτα δεν τελείωσέ ακόμα. Όσον αφορά το ταξί μην αγχώνεσαι. Άστο, ξέχνα το. Ξέρω μητέρα, κουράστηκες για να έχεις, αλλά αφού αυτό ήθελε αυτό θα γίνει. Πρέπει να σκεφτόμαστε το πώς θα ξαναφτιάξουμε την οικογένεια μας και όχι να το βάζουμε κάτω. Να μην αφήσεις το σπίτι μέχρι να βγω, μετά θα βρω δουλειά και θα είναι όλα καλά.

Εγώ δεν έχω άλλον, μάνα μου είσαι, με μεγάλωσες, πόνεσες, έκλαψες και πολλά ακόμα. Κουράγιο κάνω, θα περάσουν όλα θα το δεις, Να προσέχεις την υγεία σου και τίποτα άλλο! Μου λείπεις! Εδώ στην φυλακή παλεύω κάθε μέρα, με τον εαυτό μου. Μαθαίνω να είμαι σωστή, πρώτα σε μένα και μετά οι άλλοι. Εντάξει, δύσκολα, ξε-δύσκολα έκανα λάθος και το πληρώνω. Τώρα που δεν πίνω βρίσκω σιγά-σιγά τον εαυτό μου. Λένε αν μπεις στην φυλακή χειρότερος βγαίνεις… προσπαθώ να βγω καλύτερη. Να πεις στην γιαγιά ΄’ότι μου λείπει και την αγαπώ. Να την προσέχεις. Θέλω πολύ να σας δω και εντάξει, αν μπορείς να έρθεις κάποια στιγμή, πάρε και τη γιαγιά. Αρε μάνα, Άρε γιαγιά πόσο μου λείπετε. Έχασα το σπίτι μου, έχασα την οικογένεια μου, αλλά θα βγω!»