Ταπεινά Χριστούγεννα

Εντάξει, παιδιά, δεν είναι και το τέλος του κόσμου. Χριστούγεννα με πρόσθετους περιορισμούς. Εγώ θα έλεγα ότι είναι και μια μοναδική ευκαιρία να γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα όπως ακριβώς θα τα ήθελε και ο ίδιος ο Χριστός. Ταπεινά, σεμνά, απλά, ήρεμα, οικογενειακά, χωρίς υπερβολές,

χωρίς αππώματα, χωρίς περιττές σπατάλες. Όπως τα παλιά τα χρόνια, δηλαδή, όταν δεν υπήρχαν τα πολύβουα και επιδεικτικά ρεβεγιόν, ούτε η άκρατη καταναλωτική μανία, ούτε η ανταλλαγή ακριβών δώρων, ούτε η «μόδα» των χριστουγεννιάτικων διακοπών σε προορισμούς του εξωτερικού. Όταν ένα κομμάτι πεύκου, που πλημμύριζε με την ευωδία του το σπίτι, με ελάχιστα στολίδια, πρόσφερε χαρά στα παιδιά. Και όταν μερικοί κουραμπιέδες εμπλούτιζαν το λιτό χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Τότε, που μπορούσε κάποιος να αισθανθεί καλύτερα το βαθύτερο νόημα της Γέννησης του Σωτήρα. 

Ας γιορτάσουμε όπως μπορούμε ο καθένας αυτά τα Χριστούγεννα, με τις απαγορεύσεις που έχουν επιβληθεί, έχοντας στο μυαλό πόσο πόνο και πόση αγωνία έχει ήδη προκαλέσει σε πολλούς συνανθρώπους μας και τις οικογένειές τους η πανδημία.

Ας θυμηθούμε τους άμοιρους εκείνους που άφησαν την τελευταία τους πνοή σε κάποια Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, χωρίς τους δικούς τους, οι οποίοι, αντί να γιορτάζουν Χριστούγεννα, κάνουν κηδείες και μνημόσυνα (κι εκείνα, μάλιστα, με τις αυστηρές απαγορεύσεις που επιβάλλουν τα πρωτόκολλα).

Ας σκεφτούμε τους ήρωες των νοσηλευτηρίων, που θα περάσουν τα Χριστούγεννα στο πεδίο της μάχης κατά του αόρατου εχθρού, για να σώσουν ζωές.

Ας τα σκεφτούμε όλα αυτά κι ας γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα με το κύριο διαχρονικό και ακατάλυτο συστατικό τους: Την αγάπη! Αυτό και μόνο αρκεί.

ΚΥΠΡΟΦΡΕΝΗΣ 

Keywords
Τυχαία Θέματα