Τουρκική τακτική

Η τακτική που ακολούθησε η Τουρκία και συνεχίζει να υιοθετεί είναι μια σύνθετη στρατηγική η οποία βασίζεται στην αξιοποίηση του χρόνου, την εκμετάλλευση των διακοινοτικών συνομιλιών και στη δημιουργία νέων δεδομένων επί του εδάφους.

Από τη μέρα της εισβολής η Τουρκία γνώριζε ότι ο χρόνος άρχισε να ήταν πιεστικός για την ελληνική πλευρά και η πάροδος του από μόνη της σαν παράμετρος εξυπηρετούσε τους στόχους και ενίσχυε τη θέση της.

Με το πέρασμα του χρόνου φεύγουν από τη ζωή οι άνθρωποι της γενιάς των προσφύγων που γεννήθηκαν, μεγάλωσαν, έζησαν και διατηρούν μνήμες από τα κατεχόμενα

και έχουν πιο έντονο τον πόθο της επιστροφής αφού οι νέοι που ήταν μικροί η γεννήθηκαν μετά οργάνωσαν τη ζωή τους στις ελεύθερες περιοχές.

Οι δύο κοινότητες συνήθισαν να ζούνε χωριστά και να συνεργάζονται σαν "γείτονες", αναπτύσσοντας εντελώς χωριστή οργάνωση εξουσίας, πολιτικής, οικονομικής συνδικαλιστικής και κοινωνικής δράσης.

Με τη συνεχή άρνηση της η Τουρκία να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία και να διαπραγματευθεί μαζί της για λύση η Ελληνική ηγεσία είχε βρεθεί μετά την εισβολή μπροστά στην προοπτική ενός παρατεταμένου αδιεξόδου που θα παγίωνε τη κατάσταση και θα απέκλειε κάθε προοπτική επίλυσης του Κυπριακού.

Μπροστά σ' αυτό το δίλημμα η πολιτική ηγεσία αποδέχθηκε τις διακοινοτικές συνομιλίες με την Τουρκοκυπριακή ηγεσία, παρά το γεγονός ότι γνωρίζαμε πως τις αποφάσεις τις λαμβάνει η Άγκυρα.

Τελικά οι διακοινοτικές συνομιλίες αποτέλεσαν το μέσο για να κερδίσει η Τουρκία τον χρόνο που ήθελε.

Με τις διακοινοτικές συνομιλίες αποτράπηκε μεν το διαρκές αδιέξοδο αλλά είχαμε ένα παρατεταμένο αδιέξοδο 46 χρόνων με μικρά διαλείμματα τεχνητής προόδου που στη πραγματικότητα διάβρωσαν τις δικές μας διαπραγματευτικές θέσεις.

Το Κυπριακό από πρόβλημα εισβολής και κατοχής έχει σχεδόν μετατραπεί στα μάτια της διεθνούς κοινότητας σε διακοιντική διαφορά κατανομής εξουσιών.

Η Τουρκία  προσπαθεί να αποστασιοποιηθεί από το πρόβλημα και από εισβολέας επιδιώκει να απενοχοποιηθεί πλήρως, διεκδικώντας το ρόλο μιας  ενδιαφερόμενης χώρας που βοηθά όσο μπορεί τις δύο κοινότητες να επιτύχουν μια λύση.

Τα διαδοχικά αδιέξοδα στη πάροδο του χρόνου εμπεριέχει τον κίνδυνο το Κυπριακό να θεωρηθεί από τη διεθνή κοινότητα σαν "μη επιλύσιμο πρόβλημα". Αυτό βέβαια εξυπηρετεί και την κάθε τόσο απειλή των Βρετανών για τερματισμό της UNFICUP στη Κύπρο.

Η Τουρκία με την πάροδο του χρόνου έχει επιβάλει νέες ορολογίες (δυστυχώς και με τη δική μας απαράδεκτη ανοχή) όπως "Οι δύο ηγέτες", οι δύο πλευρές", "δύο κοινότητες" και διάφορα άλλα που αποσκοπούν στην υποβάθμιση της Κυπριακής Δημοκρατίας και μόνο και στην παράλληλη πολιτική αναβάθμιση της παράνομης αποσχιστικής οντότητας των κατεχομένων.

Αντιπρόεδρος Συμμαχίας Πολιτών

Keywords
Τυχαία Θέματα