Κάψες

21:12 10/12/2012 - Πηγή: Enimerosi24

Δηµήτρης Μητρόπουλος
[Αγιογραφίες] από τα ΝΕΑ

ΕΙΝΑΙ νωρίς ακόμη για να αρχίσει κανείς να γράφει τον πολιτικό Καζαμία του 2013. Ωστόσο, μπορεί να πιθανολογήσει με σχετική ασφάλεια τι θα προκαλέσει τριβές ανάμεσα στον Αντώνη Σαμαρά και τον Φώτη Κουβέλη. Το 2012 ήταν τα εργασιακά. Του χρόνου μπορεί να είναι η απλή αναλογική.

Η ιστορία είναι γνωστή. Ο πρόεδρος Φώτης θύμωσε διότι πήγαν να του φορέσουν καπέλο τελευταία στιγμή τα μέτρα για τα εργασιακά. Τώρα όμως οι της ΔΗΜΑΡ

πάνε να φορέσουν καπέλο στον Πρωθυπουργό την απλή αναλογική. Οχι για να σώσουν τη χώρα. Αλλά για να σωθούν οι ίδιοι σε περίπτωση εκλογών.

ΟΠΩΣ πάντα στην πολιτική – ιδίως δε σε κυβερνήσεις συνεργασίας – οι παρτίδες είναι διπλές και τριπλές. Προσέξτε: ο Σαμαράς λειτουργεί ως αντι-Παπανδρέου στην πρωθυπουργία. Ο Γιώργος δεν ήθελε με τίποτε εκλογές. Μέχρι την πατέντα του δημοψηφίσματος επινόησε για να τις αποφύγει, με αποτέλεσμα να του σκάσει στα χέρια. Αντιθέτως, ο Αντώνης δεν φοβάται τις εκλογές και οι συνομιλητές του το ξέρουν. Η απειλή των εκλογών δεν αφορά τόσο τους βουλευτές της ΝΔ – ή του ΠΑΣΟΚ ή της ΔΗΜΑΡ. Αφορά τις ηγεσίες της Ιπποκράτους και της Αγίου Κωνσταντίνου. Αυτές είναι, κυρίως, ανήσυχες για τίποτε κάλπες αρχές Μαρτίου. Ενα κακό αποτέλεσμα δεν είναι παίξε-γέλασε ούτε για τον Κουβέλη, ούτε βέβαια και για τον Βενιζέλο. Επινοήθηκε λοιπόν ως αντίδοτο η απλή αναλογική.

ΟΧΙ ότι ο Σαμαράς είναι υποχρεωμένος να τους τη δώσει. Ή ότι δεν είναι διάφανη η ίντριγκα. Αλλά η απλή αναλογική αποτελεί παλαιά και πονεμένη ιστορία και εξίσου παλαιό και πονεμένο αίτημα της Αριστεράς. Αν μπει στο τραπέζι, πώς θα το αρνηθεί η Κουμουνδούρου; Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποδείξει σε αρκετές περιπτώσεις – από το Μεταναστευτικό ώς τη δραχμή – ότι προτιμά τις ιδεοληψίες από τον ρεαλισμό. Αν παρασυρθεί στη συζήτηση αυτή, τότε μαζεύονται σιγά σιγά ουκ ολίγα κουκιά στη Βουλή. Αφήστε που μπαίνει, εκ παραδόσεως, στην υπόθεση το ΚΚΕ, ενώ η απλή αναλογική δεν έχει εκ πρώτης όψεως τίποτε το απωθητικό για κόμματα όπως οι Ανεξάρτητοι Ελληνες και η Χρυσή Αυγή.

ΕΝ πολλοίς, η απλή αναλογική βολεύει όλους εκτός από τον πρώτο. Ο πρώτος θέλει να κυβερνήσει. Η εμπειρία των τελευταίων δώδεκα μηνών δείχνει ότι τίποτε – ή μάλλον ότι το υπάρχον εκλογικό σύστημα – δεν εμποδίζει τον πρώτο να συμμαχήσει. Αρα γιατί θα πρέπει να υπερισχύσει η λογική εκείνου που θέλει να επιβιώσει ή να εμποδίσει την αυτοδυναμία ή να εκβιάσει τη συμμετοχή του σε κυβερνητικό σχήμα; Φυσικά, η πολιτική δεν γίνεται με την αγιαστούρα. Και το παιχνίδι αυτή τη στιγμή είναι τόσο σκληρό που ο καθένας κοιτάει να δει τι όπλα έχει ή πώς μπορεί να οπλισθεί από τις καταστάσεις.

Η ουσία είναι ότι η ΔΗΜΑΡ δεν θέλει μόνο να αντιδρά σε πρωτοβουλίες άλλων. Ή να λέει όχι. Θέλει και να δρα πολιτικά. Θέλει επίσης να αξιοποιήσει τον πολυμερή χαρακτήρα της ελληνικής πολιτικής. Οταν έχεις επτά κόμματα στη Βουλή, έχεις άλλες δυνατότητες από το αν έχεις τρία ή πέντε. Και βέβαια όταν αρχίσεις και αθροίζεις πολλά κόμματα, αρχίζεις να σκέφ