​​​1936: Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΩΝ ΠΑΤΡΙΩΤΩΝ ​​​2010: Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΩΝ ΜΕΙΟΔΟΤΩΝ

14:05 15/7/2011 - Πηγή: Olympia

Το πόσο ζημιογόνος για την Ελλάδα ήταν η υπογραφή του μνημονίου και η προσφυγή στο Δ.Ν.Τ. έχει καταγγελθεί από τον Αντώνη Σαμαρά πολλές φορές. Ο υπογράφων από την πλευρά του αρθρογραφεί εδώ και μήνες, αναδεικνύοντας σειρά στοιχείων τα οποία με κραυγαλέο τρόπο αποδεικνύουν ότι το κατάπτυστο κείμενο της συμφωνίας είναι πολιτικώς ζημιογόνο και για τη χώρα μας και για τους πολίτες. Στο τέλος του 2009 τα χρήματα που χρειάζονταν στην Ελλάδα για να καταβάλει μόνο τους τόκους των δανείων αντιπροσώπευαν το 75% του εθνικού Α.Ε.Π. . Για τη λειτουργία του κράτους ήταν απαραίτητο το 2009 το 45% του Α.Ε.Π. Έτσι, το ποσό του συνολικού δημοσίου χρέους το 2009 αντιστοιχούσε στο 115% του Α.Ε.Π. . Αν η επαναδιαπραγμάτευση του χρέους με τιμές 2009 είχε γίνει μέσα στο έτος, θα παρείχε στη χώρα μας ένα πλεόνασμα από τόκους που δεν θα πληρώναμε στις τράπεζες του εξωτερικού της τάξεως του 55% επί του Α.Ε.Π. !!!Σε όλα αυτά, όμως, πρέπει να προσθέσουμε ένα σημαντικότατο ιστορικό γεγονός το οποίο ΕΣΚΕΜΜΕΝΑ δεν προβλήθηκε από κανένα Μ.Μ.Ε., είναι όμως πραγματικά συνταρακτικό για το πώς οι ελληνικές κυβερνήσεις που εμπνεόντουσαν από πατριωτισμό και δίψα να προσφέρουν στο λαό και στο έθνος χειρίστηκαν τις εθνικές υποθέσεις με διαφορετικό τρόπο απ’ ό, τι η σημερινή κυβέρνηση , χωρίς να συνάψουν σύμβαση δανεισμού και να οδηγήσουν στο εκτελεστικό απόσπασμα την ευημερία των Ελλήνων πολιτών.Ειδικότερα, το 1936 η Ελλάδα αρνήθηκε (αν και αναγνώρισε την ύπαρξή της) την καταβολή της σύμβασης του χρέους με τη βελγική τράπεζα Societe Generale de Belgicue. H βελγική κυβέρνηση στη συνέχεια προσέφυγε ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Κοινωνίας των Εθνών την Ελλάδα, κατηγορώντας την για παράλειψη συμμόρφωσης διεθνούς συμφωνίας.Η Ελληνική κυβέρνηση σε επίσημη απάντησή της είπε ότι η αφερεγγυότητα, η μη καταβολή των χρημάτων σύμφωνα με τους όρους που αναγράφονται στη σύμβαση δανείου που είχε παλαιότερα υπογράψει, δικαιολογείται από τον κίνδυνο και τις επιπτώσεις που θα είχε, τόσο στους Έλληνες όσο και στο Ελληνικό κράτος, η πληρωμή αυτή. Στο υπόμνημά της, η Ελληνική κυβέρνηση έγραψε: « Η κυβέρνηση της Ελλάδας, ανησυχώντας για τα ζωτικά συμφέροντα του Ελληνικού λαού, τη διοίκηση, την οικονομία, τη δημόσια υγεία, την εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια της χώρας, δεν είχε άλλη επιλογή παρά μόνο τη μονομερή επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας για το χρέος στη Βελγική τράπεζα(Επετηρίδα της Επιτροπής Διεθνούς Δικαίου, 1980, v. II, Μέρος I, σ.25-26).Το 1938, το δικαστήριο ΔΙΚΑΙΩΝΕΙ την Ελλάδα και αναγνωρίζει τους λόγους τους οποίους επικαλείται, δημιουργώντας ένα νομικό προηγούμενο πάνω στο οποίο βασίστηκαν για την οικονομική τους σωτηρία και άλλα κράτη, με πιο πρόσφατο παράδειγμα την κυβέρνηση της Αργεντινής, η οποία, επάνω στην απόφαση του 1938, βασίστηκε το 2003 για να διώξει το ΔΝΤ και να κάνει μονομερή επαναδιαπραγμάτευση με τις ξένες τράπεζες-επαναδιαπραγμάτευση την οποία και δέχθηκαν-,λόγω της απόφασης του Δικαστηρίου του 1938, οι ξένοι δανειστές της.Θυμίζουμε ότι η Αργεντινή είχε προσφύγε