Ο αγώνας παίζεται στους δρόμους και όχι στα γήπεδα…

11:42 21/2/2012 - Πηγή: Olympia

Καθημερινό ψεγάδι στα χείλη του κάθε Έλληνα πολίτη η παρούσα κατάσταση της Ελλάδας. Καθημερινό , επίμονο έχει σταθεί σαν αγκάθι στο λαιμό του κάθε έρμαιου τούτης της χώρας. Στους δρόμους , στο χώρο εργασίας , στα μέσα συγκοινωνίας , ακόμη και στους γάμους ,τις βαπτίσεις ,τις κηδείες προβάλλει η κατάσταση της Ελλάδας

καταβροχθίζοντας την ήρεμη και γαλήνια ψυχή μας , την περηφάνια μας και την προσωπικότητα του καθενός. Αφισοκολλημένοι σ’ ένα σύστημα που εμείς γεννήσαμε και θρέψαμε , ριζώνοντας στο νου μας και πλάθοντας τη νοοτροπία των ευκολόπιστων και αμόρφωτων συνανθρώπων μας. Καθημερινός γολγοθάς που δεν έχει τελειωμό από μόνος…
Μαρτύριο που του δίνουν πνοή να αναπνέει οι άνθρωποι που το δημιούργησαν. Μια κατρακύλα που κανείς δεν προέβλεψε τη στιγμή που βόλευε το καλόπαιδό του σε δημόσια υπηρεσία και παράλληλα ο σπουδασμένος νέος έκανε προσάναμμα τα μεταπτυχιακά του σε μια γωνιά της Ομόνοιας για να ζεσταθεί… Άγριοι λύκοι που εξαφανίζανε οτιδήποτε
μπροστά στο διάβα τους , γκρεμίζανε και τον πιο όμορφο τοίχο για να γεμίσουν το σακούλι τους όσο περισσότερο μπορούσαν στο όνομα των αφεντικών τους. Κολλημένα μυαλά που θεωρούσαν τον εαυτό τους προοδευτικό και με τα «κονέ» τους θα πιάνανε την «καλή».

Η πόλη… η πόλη γέμισε σκουπίδια. Άστεγοι φύλακες των πλατειών που κάποτε γέμιζε παιδικές ψυχές… Τα σοκάκια γεμίσανε… αλλοδαποί παντού… Στο βάθος ξεπροβάλλει μια φιγούρα ξαπλωμένη κατά μεσοίς στο δρόμο… Κάτι μου θυμίζει… Ο γείτονας κοίτεται κατάχαμα μαχαιρωμένος… «Αλλοδαποί το φάγανε το παλικάρι για μια κάμερα» ακούστηκε η αχνή φωνή μιας γριούλας με δάκρυα στα μάτια…

Αυτό καταφέρανε… Υποδουλωμένοι μέσα στα μαύρα μας μεσάνυχτα και αυτοί?… να απολαμβάνουν τα αγαθά μας που μια ζωή σκοτωθήκαμε και παλέψαμε για να τα έχουμε.
Μια ζωή αγωνίζεσαι , αφιερώνεις όλες σου τις δυνάμεις , όλα σου τα έχω να μάθεις γράμματα στα παιδιά σου , να τα δεις κάποια στιγμή αντάξιους ανθρώπους στην κοινωνία. Προσπαθείς και προσπαθείς να τα δεις σε μια ανώτατη σχολή… και εκεί?…

Το σύστημα είναι πάλι εκεί που καταβροχθίζει ότι βρει μπροστά του. Πολιτικές παρατάξεις παντού. Το δικαίωμα της παιδείας , το δικαίωμα της μόρφωσης μας το στερούν την ίδια στιγμή που τα αποβράσματα αγοράζουν πτυχία – μεταπτυχιακά και τίτλους σε χώρες του εξωτερικού. Ένα μάτσο ανίκανοι με τίτλους που δεν τους αναλογούν και αξίζουν. Με τα ψευτο @@ του χρήματος νομίζουν ότι κάποιοι είναι… ότι μπορούν να παριστάνουν τον Πρωθυπουργό και τους Υπουργούς τη στιγμή που λαός στερείται τα βασικά αγαθά. Τεμπέληδες που μεγαλώσανε με τα λεφτά του μπαμπά και ποτέ δεν αξιοποιήσανε σωστά το «χαρτί» γιατί ποτέ δεν νιώσανε την ανάγκη να προσφέρουνε κάτι στον εαυτό τους και στο κοινωνικό σύνολο , παρά μόνο παπαριές και ηλιθιότητες. Ποτέ δεν δούλεψαν και ποτέ δεν δυσκολεύτηκαν… Μα πόσο μαλάκας μπορεί να είσαι αν πιστεύεις ότι θα σε βοηθήσουν αυτοί οι αλήτες , τη στιγμή που ποτέ δεν αγωνίστηκαν στη ζωή τους και δεν βρέθηκαν στη θέση σου?? Πόσο?? Ποτέ δεν δούλεψαν , ποτέ δεν αναρωτήθηκαν αν του φτ