ΣΤΗΡΙΞΑΝ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΨΕΜΑ, ΤΟ ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ… ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥΣ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΟΧΙΕ Σ

08:45 22/10/2011 - Πηγή: Olympia

ΨΕΜΑ. ΤΡΟΜΟΣ. ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΕΚΦΑΣΙΣΜΟΣ. Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΔΟΣΙΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΡΕΜΕΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ.

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
http://ellinikoforum.blogspot.com/2011/10/blog-post_4362.html

Την ίδια στιγμή, η παντελώς απομονωμένη και λαομίσητη από την Ελληνική κοινωνία κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ,

αισθανόμενη την κοινή της μοίρα με όλο το θίασο, εναποθέτει τις ελπίδες της αποκλειστικά και μόνο στην απέλπιδα προσπάθεια της να παραμείνει όσο μπορεί γαντζωμένη στην εξουσία.

Κάποιος θα πρέπει ωστόσο να εξηγήσει σ αυτούς τους αγύρτες της πολιτικής, πουδίνουν και ξαναδίνουν την ευκαιρία στο πολιτικό ραμολιμέντο της παγκόσμιας διακυβέρνησης, να «σώσει»

και να ξανασώσει την πατρίδα που πρόδωσε, ότι το αβάντζο λίγων ημερών, δεν πρόκειται να τους εξασφαλίσει τη λύτρωση.

Κάποιος θα πρέπει να εξηγήσει στους πράσινους υποκριτές του πολιτικού συστήματος, πως όσο περισσότερο παρατείνουν το μαρτύριο αυτού του λαού, τόσο πιο ατιμωτικό και ολέθριο θα είναι το δικό τους πολιτικό τέλος.

Κάποιος θα πρέπει να θυμίσει στους δολοφόνους της κοινωνίας και της αξιοπρέπειάς μας, πως τα εγκλήματά τους είναι πολλά και ασυγχώρητα. Και ως τέτοια ούτε η λήθη θα τα αφήσει στο περιθώριο, ούτε οι πληγές που αφήνει το καταστροφικό έργο τους στην Ελληνική κοινωνία, μπορούν να επιτρέψουν να ξεχαστούν.

Αυτή η κυβέρνηση στηρίζεται στην πολιτική εξαπάτηση, γιατί ξέρει καλά πως ούτε μια στιγμή δεν επένδυσε στο δίκιο και την αλήθεια.
Αυτός ο πρωθυπουργός τρέμει ολόκληρος και μόνο στο άκουσμα της λέξης «Γουδί», γιατί όλοι εκείνοι που τον κατέστησαν πιόνι τους, κάποια στιγμή του εξήγησαν ποια είναι συνήθως η μοίρα των προσκυνημένων.
Αυτός ο θίασος τρέμει ολόκληρος και μόνο στη σκέψη της επόμενης μέρας, γιατί ξέρει καλά πως η επόμενη μέρα και θα έρθει, και θα είναι αμείλικτη με όλους εκείνους που συνειδητά οδήγησαν τον τόπο μας στην καταστροφή και το λαό μας στην απελπισία.

Και τώρα που αισθάνονται απειλητικά τον παγωμένο αέρα του τέλους να πλησιάζει και την αγκαλιά του πολιτικού τους θανάτου να σφίγγει γύρω τους, καθίστανται και πολλαπλά επικίνδυνοι…

Προφανώς ακόμη δε συνειδητοποίησανότι τα μεγαλεία σύντομα τελειώνουν.
Προφανώς ακόμη δε συνειδητοποίησανπως την προδοσία πολλοί την αγάπησαν, τον προδότη όμως δε τον αγάπησε κανείς.
Προφανώς ακόμη δε συνειδητοποίησαν,πως το ατιμωτικό τέλος του Καντάφι τον βρήκε να σέρνεται σ ένα λαγούμι χωμένος στη γη που καταδυνάστευσε, από τους ίδιους του τους συμπατριώτες.

Όλοι τούτοι λοιπόν που στηρίξανε την εξουσία τους πάνω στο αίμα και στο θάνατο, οφείλουν να ξέρουν πως τα φώτα της ράμπας (γιατί τέτοια κατάντησαν την Ελληνική Βουλή) δε θα είναι γι αυτούς αναμμένα αιώνια.

Η στιγμή που θα σβήσουν οριστικά πλησιάζει. Και μαζί τους θα σβήσει για πάντα και η πολιτική ασυλία, και η αστυνομική προστασία, και η ψευδαίσθηση της απόλυτης ηγεμονίας που τους κατέστησε αλαζόνες και απερίσκεπτους.

Τότε θα είναι εκτεθειμένοι και πολιτικά απροστάτευτοι στη κρίση αυ