Η Αστρολογία και πως κατασκευάζεται Μέρος Β΄

13:41 27/11/2012 - Πηγή: Astrology.gr

Το πλήθος των ερμηνευτικών «παρεξηγήσεων» που εμπεριέχονται στην αστρολογία είναι πραγματικά ατελείωτο

It is a man’s world

Η πτώση της Μητριαρχίας και η αντικατάσταση της από μια ανδροκρατική κουλτούρα, άφησε κατά τη γνώμη μου τα εμφανή σημάδια της στον αστρολογικό κορμό.

Όλες οι ερμηνείες και τα «αξιώματα», ουσιαστικά υποτιμούν τον θηλυκό ρόλο, κάτι ιδιαίτερα οξύμωρο αν αναλογιστεί κανείς πως σήμερα το μεγαλύτερο μέρος του κοινού που εντρυφά στην αστρολογία είναι γυναίκες.

Κατ’ αρχάς είναι δεδομένο πως εξ αιτίας του ότι οι γυναίκες στην

αρχαιότητα είχαν έναν περιθωριοποιημένο ρόλο, μια αστρολογική πρόβλεψη δεν τις είχε ως σημείο αναφοράς. Στην πραγματικότητα, όλοι οι χρησμοί-ερμηνείες αναφερόντουσαν σε άνδρες και για τις γυναίκες απέμενε μόνον οτιδήποτε σχετιζόταν με τα καθήκοντα τους ως σύζυγοι και μητέρες.

Αυτό σημαίνει πως οι αστρολογικές ερμηνείες στο σύνολο τους ήταν προσαρμοσμένες στις αξίες και τις ανάγκες ενός «αρσενικού» κόσμου.

　

Κι εδώ αρχίζουν τα ...περίεργα!

Υποτίθεται πως οι σχεδόν «αξιωματικές» θεωρήσεις για θέσεις πλανητών που έχουν φθάσει μέχρι τις μέρες μας (κυριαρχίες, εξάρσεις, πτώσεις κλπ) είναι κάποιο είδος «κοσμικής αλήθειας», ενώ τελικά το μόνο που κάνουν είναι να στηρίζουν με νύχια και με δόντια αυτήν την «αρσενο-κεντρική» κουλτούρα.

Για παράδειγμα, εκτός από τον «εκθηλυμένο» αδύναμο Άρη, που ήταν περίπου... κατάπτυστος, δημιουργώντας πλήθος κοινωνικών πιέσεων σε όποιον ατυχή άνδρα τον είχε στο ωροσκόπιο του, κάθε πλανητική θέση που υπονοούσε την δυνατότητα κυριαρχίας του θηλυκού απέναντι στο αρσενικό έγινε επίσης δακτυλοδεικτούμενη και «κακή». Η Σελήνη και η Αφροδίτη στο Σκορπιό είναι ίσως τα καλύτερα παραδείγματα, αυτής της αρσενικής «προπαγάνδας» που ενσωματώθηκε στο αστρολογικό οικοδόμημα. Τόμοι έχουν γραφτεί για την καταστρεπτική διάσταση αυτών των δύο θέσεων, θα πρέπει όμως να αναλογιστούμε ότι αυτή η τοποθέτηση έγινε πάνω σε ανδρικούς χάρτες ή με σημείο αναφοράς τους άνδρες. Γιατί στο ωροσκόπιο μιας γυναίκας οι δύο αυτές θέσεις υποδηλώνουν την δυνατότητα τους να κυριαρχούν πάνω στο «αρσενικό» ως ιέρειες και μάγισσες με την αρχετυπική έννοια των όρων, είτε γοητεύοντας το και αποσπώντας το από τον «ίσιο δρόμο», είτε «κατασπαράζοντας το».

Το τελευταίο εκτός από την κοινωνική, έχει και μια σαφέστατη ψυχολογική διάσταση, αναφερόμενο στον κίνδυνο της Συνείδησης να «ξανακυλήσει» έρμαια στην επιρροή των δυνάμεων του Ασυνείδητου.

Μια αίσθηση κινδύνου που ήταν διάχυτη, όταν το αρσενικό Εγώ χειραφετήθηκε από την Μοίρα. Άλλες εποχές βέβαια τότε, αφού σήμερα το κεντρικό αίτημα είναι πλέον η ισότιμη σύνθεση αρσενικού-θηλυκού. Και για να γίνει αυτό θα πρέπει με τη σειρά τους οι «θηλυκές» δυνάμεις να χειραφετηθούν από το ηθικό και πολιτισμικό συλλογικό εποικοδόμημα του Άνδρα-Θεού.

Την διπλή (κοινωνική-ψυχολογική) διάσταση αυτής της «αντιπαλότητας» μπορείτε να διαβάσετε στην σειρά των άρθρων «Το Αρχέτυπο του Ζωδιακού» (1,2,3 και 4) στην ενότητα Ψυχολογική